Παλιά έλεγαν ότι η εξουσία φθείρει. Πολύ φοβούμαι ότι ενίοτε όχι μόνο φθείρει αλλά κι αποβλακώνει.
Προ ημερών, ας πούμε, ο Τύπος έγραψε ότι τα έσοδα του προϋπολογισμού υπολείπονται 2,29 δισ. του στόχου.
Θύμωσε το υπουργείο Οικονομικών κι έβγαλε μια ανακοίνωση που κατηγορούσε τον Τύπο για «επίδειξη ημιμάθειας και καταστροφολογίας».
Και για να τρίψει τη μούρη των ημιμαθών διευκρινίζει (στην ίδια ανακοίνωση…) ότι «τα καθαρά έσοδα του τακτικού προϋπολογισμού υπολείπονται κατά 2,29 δισ. του στόχου»!
Χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ερωτάται για τις περικοπές στις συντάξεις.
Απαντά: «Η προσαρμογή στο συνταξιοδοτικό σύστημα είναι τέτοια διότι είναι απαραίτητο να υπάρξει δημοσιονομική προσαρμογή». Αλλο περικοπή κι άλλο προσαρμογή.
Ερωτάται μήπως γίνουν νέες περικοπές κοινωνικών δαπανών.
Απαντά ότι αυτό δεν είναι περικοπές αλλά «εξορθολογισμός της επιδοματικής πολιτικής». Αλλο περικοπή, άλλο προσαρμογή κι άλλο εξορθολογισμός.
Ερωτάται πού θα βρεθούν τα 900 εκατομμύρια που λείπουν.
Απαντά ότι ο Θεός είναι μεγάλος. «Αν υπάρξει δημοσιονομικό κενό, θα βρούμε τρόπο να το καλύψουμε».
Συμπέρασμα; Πέρα βρέχει, στην Καραμανιά χιονίζει.
Η μια εξήγηση είναι ότι δεν βγαίνει το σενάριο, τα έχουν ελαφρώς χάσει και λένε ό,τι τους κατέβει.
Η αλήθεια είναι ότι δεν τους τρέλανε κι η ρέντα.
Ηλθε ο Μακρόν, γέμισε πετρέλαιο ο Σαρωνικός. «Δεν θα προλαβαίνουμε τις επενδύσεις» υπόσχεται ο Τσακαλώτος και δεν προλαβαίνουμε να αποχαιρετάμε εταιρείες στα σύνορα.
Καυχιόταν για ανάπτυξη στη ΔΕΘ ο Πρωθυπουργός, τον διέψευσε η ΕΛΣΤΑΤ. Ακόμη κι η πολυτραγουδισμένη επίσκεψη στον Τραμπ γύρισε μπούμερανγκ, τζάμπα τα 2,4 δισ.!
Η κυβέρνηση επιβεβαιώνει τον νόμο του Μέρφι πως «ό,τι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει στραβά».
Η άλλη εξήγηση είναι ότι έχουν αρχίσει δοκιμαστικά για τη νομιμοποίηση της ινδικής κάνναβης –δουλειές με φούντες.
Πέρα από την πλάκα όμως η κυβερνητική ασυναρτησία κρύβει έναν κίνδυνο: τι θα σκαρφιστούν όταν το σενάριο καεί εντελώς;
Τι θα πουν όταν δεν θα μπορέσουν να μοιράσουν από 1.000 ευρώ σε ένα εκατομμύριο ανθρώπους;
Τι θα κάνουν όταν τα νούμερα αποδειχτούν ξεροκέφαλα κι όταν καταστεί προφανές και στους πιο εύπιστους ότι δεν υπάρχει καθαρή έξοδος από το Μνημόνιο, ούτε μείωση του χρέους;
Δεν θέλω να κάνω καμία πρόβλεψη παρόλο που κάπου πάει το μυαλό μου.
Εκτός βεβαίως κι αν ευοδωθεί η «Πρωτοβουλία Τραμπ για το χρέος» που αναγγέλθηκε πομπωδώς ενώ εν τω μεταξύ έλθουν και τα 7 δισ. που θα έδιναν προκαταβολή οι Ρώσοι για τον αγωγό από το 2015.
Τότε, μάλιστα! Θα γίνουν εκλογές το 2019 και θα τις κερδίσουν –που λέει κι ο Βερναρδάκης…