Καθώς εξελίσσεται η προεκλογική εκστρατεία για την εκλογή προέδρου στον νέο πολιτικό φορέα του Κέντρου – Κεντροαριστεράς, οι συγκεκριμένες αναφορές των υποψηφίων στο τι θα επακολουθήσει και προπάντων στα χαρακτηριστικά και τη μορφή του νέου φορέα είναι ελάχιστες.
Και μπορεί μεν η εκλογή προέδρου να είναι ένα πρώτο σημαντικό βήμα, όμως αυτό που θα καθορίσει την προοπτική του χώρου είναι η δημιουργία, σε εύλογο χρονικό διάστημα, ενός πραγματικά νέου ισχυρού κόμματος που θα πείσει τους πολίτες και θα επηρεάσει τις πολιτικές εξελίξεις, αλλάζοντας τους υπάρχοντες πολιτικούς συσχετισμούς. Με νέες ιδέες, με σύγχρονες προτάσεις, με αξιοποίηση της εμπειρίας αλλά και με νέους ανθρώπους και με ένα νέο πρόγραμμα ανασυγκρότησης της χώρας.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι εξελίξεις ξεπέρασαν κάθε προσδοκία. Ποιος θα πίστευε κάποιον που θα ισχυριζόταν λίγους μήνες πριν ότι η Δημοκρατική Συμπαράταξη θα αποφάσιζε με ομόφωνη απόφαση Συνεδρίου της το άνοιγμα τέτοιων διαδικασιών, με εισήγηση της Φ. Γεννηματά, που θα οδηγούσαν στο να έχουν κεντρικό ρόλο στη νέα φάση ο Νίκος Αλιβιζάτος, ο ανεξάρτητος μέχρι τώρα δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης και ο επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης –ο οποίος πήρε τη γενναία απόφαση συμμετοχής, παρά την αποτυχία της προηγούμενης προσπάθειας ΔΗΣΥ – Ποταμιού το 2016.
Με αυτά τα δεδομένα έχει προκληθεί έντονο ενδιαφέρον στους προοδευτικούς πολίτες, παρά τα όποια προβλήματα που προκάλεσαν κυρίως η εκλογή προέδρου πριν τη διαμόρφωση του νέου φορέα και οι σκοπιμότητες γύρω από την ηλεκτρονική ψηφοφορία, που τελικά δεν θα ισχύσει. Αυτό όμως που προβληματίζει είναι οι δυσκολίες της επόμενης μέρας ενός τόσο σύνθετου εγχειρήματος και οι κίνδυνοι λόγω του κατακερματισμού του χώρου, ο οποίος παρά τη συρρίκνωση σε μονοψήφια ποσοστά εξακολουθεί να κατακλύζεται από αυτό που ο Κώστας Σημίτης είχε ονομάσει «υπερχειλίζουσα φιλοδοξία μικροαρχηγών».
Οι υποψήφιοι πρόεδροι θα πρέπει από σήμερα να διαλύσουν τις όποιες επιφυλάξεις για την πραγματική ενότητα, τη λειτουργικότητα του νέου σχήματος και τη διαδικασία ενσωμάτωσης σε αυτό των υπαρχόντων κομμάτων για τον τερματισμό της πολυδιάσπασης. Σημαντικός σε αυτά αναδεικνύεται ο ενωτικός ρόλος ανεξάρτητων υποψηφίων και ιδιαίτερα του πιο ισχυρού εξ αυτών με βάση τις δημοσκοπήσεις, του Γιώργου Καμίνη. Για τα επόμενα βήματα, οι Κινήσεις Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία πρότειναν συγκεκριμένα:
1. Συγκρότηση προσωρινού αντιπροσωπευτικού Πολιτικού Συμβουλίου που θα πλαισιώσει τον νέο πρόεδρο μέχρι το Ιδρυτικό Συνέδριο.
2. Το Συνέδριο να συγκληθεί το συντομότερο με εκλογή συνέδρων από το Μητρώο Μελών και με εκπροσώπηση των πολιτικών δυνάμεων που θα συμμετάσχουν.
3. Την ευθύνη οργάνωσης του Συνεδρίου να έχει το προσωρινό Πολιτικό Συμβούλιο σε συνεργασία με την Επιτροπή Αλιβιζάτου που θα διασφαλίζει τη φερεγγυότητα των διαδικασιών.
4. Αντικείμενο του Συνεδρίου να είναι η δημιουργία του νέου ενιαίου φορέα ως πολυτασικού, δημοκρατικού, ανοιχτού, σύγχρονου κόμματος με αποφάσεις για όνομα, δομή, σύμβολα, καταστατικό, όργανα, σοσιαλδημοκρατική κατεύθυνση, πολιτικές θέσεις.
Ο Νίκος Διακουλάκης είναι μέλος της Συντονιστικής Γραμματείας των Κινήσεων Πολιτών και του Κεντρικού Συμβουλίου της ΔΗΣΥ