Υπάρχουν πράγματα που δικαιολογούνται: μπορεί να ξεχάσεις, να αμελήσεις, να κάνεις λάθος. Ανθρώπινο το σφάλλειν! Υπάρχουν όμως πράγματα που δεν δικαιολογούνται, ό,τι και αν νομίζεις ότι ξέρεις, για ό,τι κι αν νομίζεις πως κάποιος ευθύνεται: δεν δικαιολογείσαι όταν ξυλοκοπείς έναν ΑμεΑ.
Τα «συντρόφια» στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι της ΑΣΟΕΕ όχι μόνο γρονθοκόπησαν, αλλά έδιωξαν από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών τον Δημήτρη Κοντοπίδη, πρόεδρο της Ενωσης για άτομα με κυστική ίνωση, γιατί είναι εκπρόσωπος της ΜΚΟ AIESEC.
Δικαιολογήθηκαν λέγοντας πως δεν τους μίλησε για την κατάστασή του. Σύμφωνα με τον ίδιο, βέβαια, «από την πρώτη στιγμή ανέφερα ότι έχω αναπνευστικό πρόβλημα και περιμένω μεταμόσχευση. Παρά το ότι θα μπορούσε να ενημερώσει κατάλληλα τους υπόλοιπους, δεν το έκανε (…). Εστω και στο τέλος που μου πρότεινε –από συμπάθεια, υποθέτω, και όχι ειρωνεία –να μην μπλέκω στο μέλλον και να μην ξαναπατήσω εφόσον έχω πρόβλημα υγείας». Εντάξει, δεν είναι πως περίμενε κανείς ευαισθησίες από ανθρώπους συνηθισμένους να κάνουν ό,τι τους καπνίσει, χωρίς συνέπειες.
Τι περιμένει κανείς; Την προστασία, έστω και υποτυπώδη, εκείνου που τις έφαγε –τη στιγμή που στοχοποιείται από τους ίδιους φασίζοντες τύπους, οι οποίοι δημοσιοποίησαν το όνομά του στο Indymedia, αναφέροντας πως «σκόπιμα έστησε ένα σκηνικό θυματοποίησης προκειμένου η ιστορία του να πουλάει στα μίντια», αποδίδοντας στη δράση του πολιτική σκοπιμότητα και προειδοποιώντας πως «άμα ξανάρθει η AIESEC θα φύγει με σφαλιάρες».
Ο Κοντοπίδης ήταν αρκετά γενναίος για να τους αντιμετωπίσει. Δεν αποδέχεται «face control ή πιστοποιητικό φρονήματος από οποιαδήποτε ομάδα για να κυκλοφορεί ελεύθερα στην ΑΣΟΕΕ, στην Αρχιτεκτονική, στο κάθε πανεπιστήμιο ή περιοχή που ορίζει το πρόγραμμά του». Ο επόμενος, όμως, μπορεί να μην είναι –και θα υπάρξει σίγουρα. Φρόντισαν, με τη στάση τους, όσοι θα έπρεπε να κάνουν κάτι και δεν έκαναν, συμπεριλαμβανομένων των πρυτανικών Αρχών.
