Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην Τουρκία μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016 είναι λίγο-πολύ γνωστή. Το κράτος δικαίου έχει καταρρεύσει εν μέσω μαζικών συλλήψεων και ένα γενικευμένο κλίμα φόβου πλανάται πάνω από τη γειτονική χώρα. Δεκάδες χιλιάδες πολίτες έχουν βρεθεί στις τουρκικές φυλακές, περίπου 100.000 δημόσιοι υπάλληλοι έχουν απολυθεί και τους έχει αφαιρεθεί το διαβατήριο, ενώ στα μέσα μαζικής ενημέρωσης έχει επιβληθεί μια εκκωφαντική ομοφωνία, αφού όσες φωνές ασκούσαν κριτική έχουν τεθεί σε καθεστώς αφωνίας.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, η υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχει μετατραπεί σε μία από τις πιο επικίνδυνες δραστηριότητες στην Τουρκία. Και αυτό ήρθε να επιβεβαιωθεί, με τον πλέον εμφατικό τρόπο, με τη σύλληψη 10 μελών οργανώσεων για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τον περασμένο Ιούλιο, μεταξύ των οποίων και της διευθύντριας της Διεθνούς Αμνηστίας Τουρκίας Ιντιλ Εσερ, αλλά και με τη σύλληψη του προέδρου της Διεθνούς Αμνηστίας Τουρκίας Τανέρ Κίλιτς έναν μήνα νωρίτερα. Οι κατηγορίες που τους έχουν απαγγελθεί αφορούν τη συμμετοχή τους σε τρομοκρατικές οργανώσεις και, όσο παρανοϊκές και αν ηχούν, δεν παύουν να επισύρουν ποινές φυλάκισης έως και 15 χρόνια.
Την Τετάρτη, το δικαστήριο αποφάσισε την προσωρινή αποφυλάκιση των 10 υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αποσύρθηκαν οι κατηγορίες, ενώ για την υπόθεση του προέδρου της Διεθνούς Αμνηστίας Τουρκίας δεν έχει εκδοθεί ακόμα η απόφαση.
Η εξέλιξη αυτή είναι σίγουρα θετική και δεν θα γινόταν πραγματικότητα αν δεν υπήρχαν τα εκατομμύρια απλών πολιτών που στήριξαν τον αγώνα αυτόν και προκάλεσαν την παγκόσμια κατακραυγή. Ομως όσο οι κατηγορίες που τους έχουν ασκηθεί εξακολουθούν να ισχύουν, και πολύ περισσότερο όσο συνεχίζεται η απόπειρα φίμωσης κάθε διαφορετικής άποψης από τις τουρκικές Αρχές, ο αγώνας της Διεθνούς Αμνηστίας για δικαιοσύνη, ισότητα και αξιοπρέπεια θα συνεχίζεται και θα δυναμώνει. Οσο υπάρχει κόσμος στις τουρκικές φυλακές με κατηγορίες χωρίς σοβαρά στοιχεία, σε μια προσπάθεια τρομοκράτησης της ελευθερίας της έκφρασης, η Διεθνής Αμνηστία θα γίνεται η φωνή του.
Και είναι πραγματικότητα, ότι η υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε χώρες όπου αυτά παραβιάζονται συστηματικά είναι μια επικίνδυνη υπόθεση. Αυτό έχει αποδειχτεί άλλωστε και από την εμπειρία. Ομως εδώ υπάρχει το οξύμωρο σχήμα, ότι δηλαδή σε αυτές ακριβώς τις περιπτώσεις η φωνή αυτών που υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να είναι πιο δυνατή και καθαρή από ποτέ και να γίνεται το ηχείο που θα αντηχεί τις φωνές των φυλακισμένων και των φιμωμένων.
Στα τέλη Νοεμβρίου ξεκινάει ο Παγκόσμιος Μαραθώνιος Γραμμάτων, η πιο μαζική εκστρατεία της Διεθνούς Αμνηστίας σε παγκόσμιο επίπεδο, όπου εκατομμύρια πολίτες πιέζουν τις Αρχές να απελευθερωθούν άτομα που κινδυνεύουν. Ο ελληνικός λαός και στο παρελθόν έχει αποδείξει πολλές φορές την προσήλωσή του στην προάσπιση των αρχών της ελευθερίας και της δικαιοσύνης και καλείται να το κάνει ακόμα μία φορά για τους δοκιμαζόμενους τούρκους συμπολίτες μας. Γιατί είναι ακριβώς αυτές οι αρχές που ενώνουν τους λαούς, πέρα από τις εθνικότητες, τις θρησκείες και την Ιστορία. Γι’ αυτό ακριβώς ζητάμε τη συμμετοχή όλων σε αυτή την εκστρατεία.
Ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης είναι διευθυντής της Διεθνούς Αμνηστίας Ελλάδας
