Μες στη χασάπικη αγορά ένα χασαπάκι/ με την ελίτσα και τα φρύδια τα σμιχτά/ όταν με βλέπει να περνώ από μπροστά του/ τη μαχαιρίτσα του στο κούτσουρο χτυπά.
Πού να το φανταστώ ότι θα ‘ρχοταν μέρα που θα τσιτάραμε Στέλλα Χασκίλ; Ας όψονται οι νεοβανδαλιστές εξαρχειώτικων κρεοπωλείων που διαφωνούν με την κατάταξη του ανθρώπου στους παμφάγους οργανισμούς. Αν είχα ψηλό λαιμό, κύριε, και δυο μπίλιες να μου κουνιούνται στο κεφάλι, θα ήμουνα τώρα καμηλοπάρδαλη και θα ‘φτανα να φάω από τα πιο ψηλά κλαριά. Τώρα όμως που δεν είμαι, θα φάω από τα χαμηλά αλλά θα φάω και τα κοψίδια μου. Οχι γιατί το λες εσύ αλλά γιατί το λέει ο αιματολόγος, ο παιδίατρος, ο ψυχίατρος, ο ιατρός μικρών ζώων, γαβ και νιάου. Αλλιώς στρώσε στο κυνήγι τη γάτα σου, τον σκύλο σου, το λιοντάρι, την αρκούδα, που κι αυτά απ’ όσο ξέρω τρώνε κρέας και φοράνε γούνα, έστω κι αν φύεται απάνω τους από μόνη της. Δεν είναι ζωή αυτή, μέσα στη ζούγκλα. Αν δεν πεις και καμιά μαλακία να περάσει η ώρα…
Δεν ξέρω γιατί ο Θεός αποφάσισε να δώσει στους ανθρώπους γαστρεντερικό παμφάγου, ξέρω όμως ότι αυτήν την εποχή δεν με συμφέρει καθόλου να δηλώσω «φυτό». Γιατί κι αυτό τρώγεται και μάλιστα κατά βάρβαρο τρόπο αφού πρώτα αποκοπεί, ζεματιστεί, τσιτσιριστεί, τηγανιστεί, βραστεί, σοαριστεί και σερβιριστεί σε κύβους ή ροδέλες περιχυμένο με καυτή σος. Πονάνε ωρέ οι μελιτζάνες; Εγώ σου λέω ότι πονάνε και μάλιστα πολύ. Οπότε ψόφα από την πείνα μέσα στο μποστάνι αλλά να έχεις υπ’ όψιν σου ότι μ’ αυτή σου τη στάση θα συμπαρασύρεις στον αφανισμό ολόκληρο το ζωικό και φυτικό βασίλειο. Μήπως αυτό κατά βάθος επιδιώκεις, μικρέ μου εξολοθρευτή;
Αν ο άνθρωπος είχε συμπεριλάβει στο μενού του τους δεινόσαυρους, δεν θα τους ψάχναμε τώρα στον Σπίλμπεργκ παρά θα τους είχαμε σε πάρκα, σε στρούγκες, σε μαντριά (ειδικού μεγέθους) και δεν θα τους είχε πάρει παραμάζωμα η εξέλιξη του κλίματος. Γιατί όποιο είδος αποτελεί τροφή, μόνον αυτό το είδος σώζεται. Εσύ, όμως, δεν τρώγεσαι με τίποτα.