«Νιώθω τον πόνο εκατομμυρίων ανθρώπων. Κι όμως, όταν κοιτάζω τον ουρανό, νιώθω μέσα μου πως όλα θα αλλάξουν προς το καλύτερο, πως αυτή η σκληρότητα θα τελειώσει, πως η ειρήνη και η γαλήνη θα επιστρέψουν και πάλι…»

Οι Ιταλοί ξύπνησαν με πονοκέφαλο από το αντισημιτικό χανγκόβερ , ακούγοντας στα γήπεδά τους αποσπάσματα από το «Ημερολόγιο της Αννας Φρανκ». Μια χούφτα νεοναζί της Λάτσιο, ανάμεσά τους και τρεις ανήλικοι, ο ένας μόλις 13 ετών, γέμισαν την περασμένη Κυριακή το Νότιο Πέταλο του ολυμπιακού σταδίου της Ρώμης με αυτοκόλλητα που απεικονίζουν ένα από τα πιο γνωστά θύματα του Ολοκαυτώματος, την Αννα Φρανκ με τη φανέλα της Ρόμα.

Η αποκάλυψη προκάλεσε σεισμό στην ιταλική κοινωνία με τη «Λα Ρεπούμπλικα» να γράφει στο εντιτόριαλ της Τρίτης «Είμαστε όλοι Αννα Φρανκ» και την ομοσπονδία να προστάζει την τήρηση ενός λεπτού σιγής στα γήπεδα και εκφώνηση αποσπάσματος από το «Ημερολόγιο της Αννας Φρανκ».

Μια μάλλον υπερβολική αντίδραση για μία χώρα όπου τα φασιστικά τραγούδια «Faccetta Nera» και «Me ne frego», τα αντισημιτικά συνθήματα, οι ναζιστικοί χαιρετισμοί και τα σύμβολα κάνουν παρέλαση κάθε Σαββατοκύριακο στα γήπεδά της.

Οι μάσκες έπεσαν με τη δημοσιοποίηση ηχητικού ντοκουμέντου στο οποίο ακούγεται ο πρόεδρος της Λάτσιο Κλάουντιο Λοτίτο να λέει «Πάμε να τελειώνουμε μ’ αυτή την παρωδία», πριν αποθέσει λουλούδια στη Συναγωγή της Ρώμης.

Οι φανατικοί της Ασκολι αρνήθηκαν να παρακολουθήσουν το τελετουργικό που σχεδίασε η ομοσπονδία κατηγορώντας ταυτόχρονα για θεατρινισμούς τον Τύπο που είναι πάντοτε έτοιμος να αγανακτήσει και να πολιτικοποιήσει μερικά αυτοκόλλητα ενώ ξεχνά αυτούς που πλήττονται από τους σεισμούς.

Ο αντισημιτισμός δεν φύεται όμως μόνο στους κήπους του ποδοσφαίρου.

Το 2013 η «Νιου Γιορκ Τάιμς» είχε φέρει στο φως της δημοσιότητας τις επιθέσεις που δέχονταν οι εβραίοι μαθητές ενός δημόσιου σχολείου στη Νέα Υόρκη. Στα έντονα παράπονα ενός εκ των γονέων, ο τότε διευθυντής –πίσης Εβραίος –Φίλιπ Στάινμπεργκ είχε απαντήσει μέσω e-mail ως εξής: «Οι προσδοκίες σας για αλλαγή της έμφυτης προκατάληψης μπορεί να είναι μη ρεαλιστικές».