Αναζήτηση
Μια μαζική κόκκινη απόβαση στη Μακρόνησο έμελλε να ανάψει φωτιές την περασμένη Κυριακή στο «αριστεροχώρι». Η εκδρομή μνήμης που διοργάνωσαν τα κομματικά ΜΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ στον άλλοτε τόπο μαρτυρίου πυροδότησε αντιδράσεις απ’ όλη τη μη κυβερνώσα Αριστερά. Το hashtag #Μακρόνησος (θέμα για σχολιασμό στο twitter) ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Οι φωτογραφίες από γνωστά στελέχη αλλά και σημερινούς υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ να ποζάρουν στα χαλάσματα του τόπου εξορίας χιλιάδων αριστερών και δημοκρατών πολιτών πυροδότησαν την οργή της Αριστεράς, ενώ έφτασαν να γραφτούν ακόμη και κείμενα για τη «βεβήλωση» του ιστορικού τόπου από τους «σύγχρονους» υπέρμαχους και μηχανοδηγούς του Μνημονίου και της λιτότητας κατά του λαού.
Και δεν ήταν μόνο το γνωστό τρολάρισμα που έπεσε στα κοινωνικά δίκτυα. Ηταν και μια έντονη αντιπαράθεση με πολιτικά και ιστορικά χαρακτηριστικά που επιβεβαίωσε την απουσία κάθε συναίνεσης στον ΣΥΡΙΖΑ από τα αριστερά του πολιτικού άξονα. Ηταν το timing της μαζικής εκδρομής (παρεμπιπτόντως εδώ έφτασαν με το καραβάκι πάνω από 2.000 μέλη και φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ). Ας μην ξεχνάμε πως είχε προηγηθεί η κυβερνητική αποστολή σε ΗΠΑ και οι κοινές δηλώσεις Τσίπρα – Τραμπ που για πολλούς στην Αριστερά επισημοποίησαν τον ατλαντισμό των πρώην συντρόφων τους.
«ΦΑΡΣΑ». Για αυτούς, τους διαφωνούντες και πολέμιους της σημερινής κυβέρνησης, δεν καταπίνεται εύκολα η διαδρομή Λευκός Οίκος – Μακρόνησος και ειδικότερα όταν βρισκόμαστε στα πρόθυρα της τρίτης αξιολόγησης. Αυτός ο πολιτικός κύκλος εξάλλου θα σηματοδοτηθεί –σύμφωνα με μια ανάγνωση απ’ τα αριστερά –με μέτρα και με αντεργατικές τομές, όπως η αυστηροποίηση της απεργίας. Ως γνωστόν, η Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ προετοιμάζεται για απεργιακό και κινηματικό κύκλο με αιχμή όλα τα παραπάνω, εξού και ο περίσσιος θυμός και κριτική για την απόβαση στη Μακρόνησο. «Θα μπορούσε να είναι μια κακοστημένη φάρσα, αν δεν επρόκειτο για μια συνειδητή και σκόπιμη απόπειρα βεβήλωσης ενός ιστορικού τόπου μαρτυρίου, προς χάρη της μικροκομματικής προβολής. Η επίσκεψη στη Μακρόνησο που οργανώθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ, λίγες μόλις ημέρες μετά την επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στις ΗΠΑ, όπου έδωσε γη και ύδωρ στις ΗΠΑ, συναγωνιζόμενοι επάξια τις χειρότερες περιόδους της εμφυλιακής αμερικανοδουλείας, εντάσσεται ακριβώς σε μια αγωνιώδη προσπάθεια να ξεπλυθούν από τη μνημονιακή παράδοση της χώρας και τη νέα εθελοδουλεία» γράφτηκε στον ιστότοπο Iskra, κυριότητας Λαϊκής Ενότητας.
Η εικόνα του γραμματέα της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτη Ρήγα να υψώνει τη γροθιά του στην ηλιόλουστη Μακρόνησο, όπως και οι φωτογραφίες του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Κατρούγκαλου στα ερείπια του νησιού, εξόργισαν και το ΚΚΕ και το κομματικό του όργανο, τον «Ριζοσπάστη». «Δυο – τρεις ημέρες πριν σηκώσουν τις σημαίες της “Αντίστασης”, οι ίδιοι που βρέθηκαν στη Μακρόνησο σήκωναν την αστερόεσσα των ΗΠΑ και χειροκροτούσαν τον Τσίπρα, που έσταζε μέλι για τον Τραμπ και εκθείαζε τη… διαβολική καλοσύνη του! Γλεντούσαν για τις “επιτυχίες” της “πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής” της κυβέρνησης: για την αναβάθμιση της αμερικανονατοϊκής βάσης της Σούδας, για τα δισ. ευρώ που θα (ξανα)πάνε από το λαϊκό υστέρημα σε εξοπλισμούς του ΝΑΤΟ. Τα κυβερνητικά στελέχη πήγαν στη Μακρόνησο, εκεί όπου το αστικό κράτος “αναμόρφωνε” τους κομμουνιστές, τους πρώην εαμίτες και ελασίτες, επειδή αυτοί δεν υποτάσσονταν στους “εθνικούς στόχους” μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο» έγραψε ο Περισσός σε προβεβλημένη θέση της εφημερίδας. Βεβαίως υπάρχουν πολλές αναγνώσεις για το όλο εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ. Μία από αυτές θέλει την Κουμουνδούρου να δείχνει πως δεν έχει ξεκόψει και δεν έχει αποξενωθεί από τη μήτρα των παραδόσεων και των αγώνων της Αριστεράς. Είναι μια τάση που θα ενταθεί το επόμενο διάστημα και μάλιστα ως κεντρική στρατηγική. Ας σημειώσουμε πως και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός πήγε την περασμένη Δευτέρα στην πρεμιέρα της ταινίας του Παντελή Βούλγαρη «Το τελευταίο σημείωμα» που διαπραγματεύεται τη θυσία των 200 κομμουνιστών στην Καισαριανή από τους ναζιστές. Η εκδρομή σε Μακρόνησο σε μια στιγμή που έχει ξεδιπλωθεί μια μάχη για την ιδεολογική ηγεμονία με τη Νέα Δημοκρατία, μόνο τυχαία δεν ήταν –σύμφωνα με παράγοντες της μη συριζαϊκής Αριστεράς -, αλλά εντελώς στοχευμένη.
Ας μην ξεχνάμε πως σε μια ιδεολογική τέτοια μάχη επιτείνεται η αμηχανία για τους πιο ενδιάμεσους χώρους (π.χ. Κεντροαριστερά), κάτι που η Κουμουνδούρου ενθαρρύνει. Είναι χαρακτηριστικό πως από την πρώτη στιγμή της πρωθυπουργίας του ο Αλέξης Τσίπρας ποντάρισε στο θυμικό και τη μνήμη (π.χ. επίσκεψη σε Καισαριανή ή μετέπειτα σε κηδεία Φιντέλ Κάστρο). Απλώς, κάθε φορά, η κριτική που του γίνεται εξ αριστερών είναι ευθέως ανάλογη με το βάθεμα της διακυβέρνησής του. Δεν μπορείς να είσαι και με τον Τραμπ και με τον Μπελογιάννη, λέει με νόημα βετεράνος της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς.
