Σπάνια πιστεύει κανείς έναν άνθρωπο που διατείνεται πως μπορεί να κάνει δύο πράγματα ταυτόχρονα. Ο Γιώργος Καμίνης όμως έχει βαλθεί να πείσει τους πάντες για το αντίθετο, επιμένοντας πως η ιδιότητα του δημάρχου Αθηναίων και του αρχηγού της προοδευτικής παράταξης δεν είναι ασυμβίβαστες. Κινείται δε, με τη βεβαιότητα ότι θα το καταφέρει.

Η Αθήνα ήταν η πρωταγωνίστρια της ημέρας –τόσο για τον δήμαρχο όσο και για τον υποψήφιο ηγέτη της ενιαίας Κεντροαριστεράς. Το πρωινό του δημάρχου είχε ξεκινήσει από πολύ νωρίς, στη συμβολή Πειραιώς και Πέτρου Ράλλη. Εκεί ξενάγησε τους επισκέπτες στο Σεράφειο Κολυμβητήριο, το οποίο σε τίποτα δεν θυμίζει τον προηγούμενο εαυτό του. Στους Αθηναίους παραδόθηκε ένα υπερσύγχρονο κέντρο κολύμβησης και τεχνολογίας. Αξιοποιώντας πόρους από το ΕΣΠΑ, ο Καμίνης στο Σεράφειο επιβεβαίωσε την πεποίθηση πως η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας ταιριάζει γάντι στο «νοικοκύρεμα» που εφάρμοσε στον δήμο –μια πρώτη, ίσως μικρή, νίκη, όπως σχολιάζουν από το επιτελείο του. Μέχρι το απόγευμα, που θα συνεδρίαζε το Δημοτικό Συμβούλιο, ο δήμαρχος μπορούσε να βγάλει το κοστούμι του και να δει για λίγο τους συνεργάτες του.

ΕΚΤΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ. Από την πρώτη στιγμή που αποφάσισε να διεκδικήσει την ηγεσία του νέου φορέα, ο Καμίνης ήξερε πως, για άλλη μια φορά στην πολιτική του καριέρα, δεν καταγράφεται ως φαβορί. Το μη κομματικό του παρελθόν τον προετοίμαζε για μια προεκλογική καμπάνια εκτός μηχανισμών –και, εκ των πραγμάτων, εναντίον τους. Τις τελευταίες εβδομάδες, πέρασε από όλα τα μήκη και τα πλάτη της επικράτειας, μπερδεύοντας καμιά φορά, όπως εξομολογείται, ποιες πόλεις επισκεπτόταν κάθε μέρα. Κόμμα να τρέχει γι’ αυτόν δεν υπάρχει. Καθισμένος στο «αρχηγείο» του στην οδό Πειραιώς, λίγα χιλιόμετρα μακριά από την Πλατεία Κοτζιά, διηγείται στο επιτελείο του πώς πέρασε στην περιοδεία στη Βόρεια Ελλάδα. Δεν υπάρχει τίποτα που να αφήνει ασχολίαστο: τη δυσθυμία της νεότερης γενιάς, τη μεγάλη ηλικία των κεντροαριστερών ψηφοφόρων, την αναντιστοιχία ανδρών και γυναικών που εμφανίζονται στις προεκλογικές συγκεντρώσεις. Οι συνεργάτες του γελούν και αστειεύονται, σχολιάζοντας πως «έχουν προϊόν που πουλάει, σε εξαιρετική συσκευασία». «Μη φαντάζεστε ότι με όλα αυτά θα σας διορίσω πουθενά», απαντά και γελά μαζί τους, μια εικόνα πολύ πιο επικοινωνιακή από αυτήν που έρχεται στο μυαλό ακούγοντας το όνομά του. Η αλήθεια είναι πως οι κάμερες και οι στημένες δηλώσεις δεν είναι το δυνατό του σημείο. Θέλει κόσμο, ακροατήριο –«μην ξεχνάς, έχω περάσει πολλά χρόνια στα αμφιθέατρα». Ενημερώνεται για την ατζέντα των επόμενων ημερών, καθώς η πανελλαδική περιοδεία δεν έχει ούτε κατά διάνοια τελειώσει.

Η επίσκεψη δεν κρατά πολύ. Πριν ακόμα φτάσει μεσημέρι, ο Καμίνης περνά το κατώφλι του δημαρχιακού μεγάρου. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει και τα εκτός της ημερήσιας διάταξης και οι συζητήσεις με την παράταξή του διαρκείς. Δεν γελάει πια. Ο νομικός έχει πάρει τώρα τα ηνία: θέλει να γνωρίζει τις λεπτομέρειες, να τονίσει τη στρατηγική που πρέπει να ακολουθηθεί. «Θέλω να ψηφιστεί με την ευρύτερη δυνατή συναίνεση», επαναλαμβάνει διαρκώς, τονίζοντας κάθε λέξη. Λίγη ώρα αργότερα, διακόπτει την κλειστή σύσκεψη και βγαίνει στο χολ του γραφείου χαμογελώντας. «Τα μάθατε; Μπορώ επιτέλους να φτιάξω αποτεφρωτήριο!», αναφωνεί, ενημερώνοντας τους παρευρισκόμενους ότι οι απαραίτητες νομικές προϋποθέσεις για την καύση των νεκρών είχαν μόλις εγκριθεί. Η χαρά του είναι γνήσια και μεταδοτική. «Ρε συ, αυτόν θα τον ψηφίσω κι εγώ. Πότε είναι οι εκλογές είπαμε;», σχολιάζει ο Βασίλης, καλεσμένος σε πολιτικό γάμο που σε λίγη ώρα θα γινόταν στη διπλανή αίθουσα.

Για πρώτη φορά μέσα στη μέρα, ο δήμαρχος Αθηναίων συναντά τον υποψήφιο Γιώργο Καμίνη –κερδίζοντας, από το πουθενά, έναν ακόμη ψηφοφόρο. Σε τέτοιου είδους ψηφοφόρους βασίζεται η υποψηφιότητά του, στη «σιωπηλή πλειοψηφία». Το επιτελείο του δίνει ιδιαίτερη σημασία στους προοδευτικούς πολίτες που δεν έχουν πει ακόμα την τελευταία τους κουβέντα, ανεξαρτήτως προέλευσης. Ο προοδευτικός μεταρρυθμιστής έχει φίλους παντού: στο ΠΑΣΟΚ, στη ΔΗΜΑΡ, στο ΚΙΔΗΣΟ, στους ανεξάρτητους. Το μεγάλο του στοίχημα; Αν τελικά θα αποφασίσουν να εμφανιστούν στην κάλπη στις 12 Νοεμβρίου.

Το ιδιαίτερο κράμα των υποστηρικτών του γίνεται ακόμα πιο φανερό το ίδιο βράδυ, στην πρώτη του προεκλογική ομιλία στην πρωτεύουσα. Η εκδήλωση έχει διαφημιστεί ελάχιστα και μόνο ως «πρόσκληση σε εθελοντές», ο κόσμος όμως δεν σταματά να έρχεται. Ανάμεσά τους, ο Θανάσης Χειμωνάς, η Λένα Διβάνη και ο Γιώργος Κοτανίδης, οι οποίοι αθόρυβα μπαίνουν στην αίθουσα. Οι συζητήσεις αφορούν τα ντιμπέιτ που μόλις έχουν ανακοινωθεί και τη συμμετοχή που φαντάζει λιγότερη απ’ όσο αναμενόταν. Ο Γιώργος Καμίνης έχει επιλέξει να μην κάνει μεγάλη, αρχηγική είσοδο. Αντίθετα, τριγυρνάει ανάμεσα στον κόσμο, φιλάει τους γνωστούς του και συζητάει τα τεκταινόμενα. Σε λίγη ώρα, θα πάρει θέση στην πρώτη σειρά της γεμάτης αίθουσας, που ησυχάζει ασυνήθιστα, όσο οι συνεργάτες του τον προλογίζουν.

Η ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ. Η ομιλία του, χωρίς πόντιουμ, χωρίς στητό μικρόφωνο, χωρίς κανονικό κείμενο, διαρκεί τριάντα λεπτά. «Το μεγαλύτερό μας πρόβλημα είναι πως η νέα γενιά θέλει να φύγει από τη χώρα», αναφέρει. Μιλάει για το brain drain, την αξιολόγηση στο Δημόσιο και κάνει απολογισμό των τελευταίων δυόμισι χρόνων. «Εχει ανοίξει ένα ιστορικό παράθυρο και είμαστε έτοιμοι να συγκρουστούμε με ό,τι μας κρατά στο παρελθόν για να προχωρήσουμε μπροστά», τονίζει. «Ο ΣΥΡΙΖΑ μας έχει έκανε μια χάρη. Ο,τι ψέμα ήταν να λεχθεί στη χώρα, το είπε ο κ. Τσίπρας». Η πολιτική ουσία της δημοκρατικής παράταξης γίνεται η βάση της ομιλίας του: «Εμείς θα υπερασπιστούμε τη δική μας παράδοση. Το κράτος δικαίου, τον κοινοβουλευτισμό, τη δημοκρατία, την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, τα δικαιώματα. Δεν θα πάμε πάλι να φτιάξουμε ένα “τσιμέντο” από μελλοντικούς ψηφοφόρους για να έχουμε κάποια θέση αύριο-μεθαύριο στο πολιτικό σύστημα». Κλείνει στον ίδιο τόνο που ξεκίνησε («Δεν έχουμε μηχανισμούς, έχουμε όμως όνομα. Εχουμε προπάντων την αλήθεια μας») και το ήσυχο πλήθος, που πριν από λίγο θύμιζε ευρωπαϊκό πανεπιστημιακό αμφιθέατρο, πλέον χειροκροτάει με όλη του τη δύναμη.

Δεν έχει κόμμα, δεν έχει μηχανισμό, δεν έχει άνεση στις κάμερες. Συνήθως δεν υπάρχει πιο καταστροφικός συνδυασμός σε μια προεκλογική εκστρατεία. Μέσα σ’ όλα, θέλει να κρατήσει τη θέση του δημάρχου Αθηναίων. «Τίποτα απ’ αυτά δεν έχει σημασία. Μιλάει με ψυχή», λέει η Μαρία, που ακόμα τον χειροκροτάει όρθια. Αλλοι, περισσότερο ρεαλιστές, εκτιμούν πως ο δήμαρχος Αθηναίων δύσκολα θα παραμείνει στο πόστο του αν εκλεγεί. «Οχι γιατί δεν μπορεί, αλλά γιατί δεν θα τον αφήσουν». Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως δεν θα το παλέψει μέχρι την τελευταία στιγμή.