Αναζήτηση
Προφανώς κάθε δική τους επιστροφή στον τόπο μας, που τρόπον τινά τον αισθάνονται και δικό τους τόπο, δεν συνιστά αυτό ακριβώς το οποίο ο Ομηρος όρισε και εννοούσε (στην «Οδύσσεια») ως νόστιμον ήμαρ…
Πατούν τα ελληνικά χώματα, νιώθουν ένα σκίρτημα και η καρδιά τους πεταρίζει!
Την ερχόμενη Τρίτη, λοιπόν, ο Ερνέστο Βαλβέρδε, επιστρέφει στο Νέο Φάληρο για δεύτερη φορά ως αντίπαλος του Ολυμπιακού, όμως έτερον το φιλικό ματς με την Αθλέτικ Μπιλμπάο (της 13ης Αυγούστου του 2014), εκάτερον ένας αγώνας του Champions League.
Eπιστρέφει λοιπόν ο λατρεμένος προπονητής των «γαύρων» και βαδίζει στα φρέσκα χνάρια του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς: ο Ζοτς θα έχει προηγηθεί σε αυτόν τον (όπως κι αν οι ίδιοι τον εννοούν) νόστο, καθώς απόψε βρίσκεται διά μίαν εισέτι φοράν ενώπιος ενωπίω με τον Παναθηναϊκό, στον οποίο δεν πέρασε απλώς 13 χρόνια, αλλά τα 13 ομορφότερα, μεστότερα και αποδοτικότερα χρόνια της ζωής του.
Βεβαίως ο σέρβος προπονητής της Φενέρμπαχτσε αυτά τα σούρτα – φέρτα τα έχει αναγάγει στη διαδρομή Παγκράτι-Κολιάτσου και με τους ρυθμούς της Ευρωλίγκας, σε λίγο, πιο συχνά θα έρχεται στα μέρη μας παρά θα διανύει τη γέφυρα από την ασιατική προς την ευρωπαϊκή πλευρά της Πόλης!
Τι κοινό έχουν ο Ομπράντοβιτς, ο Βαλβέρδε, ο Σάντος, ο Ρεχάγκελ, ο Ιβκοβιτς, ο Καμπάνια, ο Μάλκοβιτς, ο Μοντάλι, ο Πάσπαλι, ο Ράτζα, ο Μποντιρόγκα, ο (ούτως άλλως έλκων τις εκ μητρός ρίζες του από την Κοκκινιά) Λευτέρης Σούμποτιτς και κάμποσοι άλλοι ξένοι προπονητές και παίκτες από διαφορετικά σπορ, διαφορετικές πατρίδες, διαφορετικές κουλτούρες και διαφορετικές εποχές;
Απλούστατα, όλοι τους, άλλος λιγότερο κι άλλος περισσότερο, μπορούν ανέτως να καταχωρισθούν στο ίδιο εγκυκλοπαιδικό λήμμα που περιλαμβάνει τον λόρδο Βύρωνα, τον Βίκτορ Ουγκώ, τον Σανταρόζα, τον Φαβιέρο, τον Κάνιγγ, τον Σατομπριάν και δεν συμμαζεύεται: τουτέστιν, είναι κι ελόγου τους φιλέλληνες μιας άλλης εποχής και ενός διαφορετικού πεδίου και το μόνο που μένει να φανεί στο μέλλον είναι εάν και τα δικά τους ονόματα θα δοθούν σε δρόμους και πλατείες της Ελλάδας!
Εκτός κι αν τους τσουβαλιάζει όλους και τους καλύπτει η οδός Φιλελλήνων στο Σύνταγμα!
Επίθεση αγάπης
Ολοι τους επίσης έρχονται, ο ένας μετά τον άλλον, να διαψεύσουν τη γενίκευση της άποψης που είχε εκφράσει κάποτε ο τότε πρόεδρος της Δημοκρατίας Χρήστος Σαρτζετάκης: οι Ελληνες δεν είναι έθνος ανάδελφον!
Τον Βαλβέρδε ο Ολυμπιακός σε επίπεδο διοίκησης και κόσμου θα τον υποδεχθεί μετά βαΐων και κλάδων και τούτο δεν συνιστά υπερβολή: δικαιούται την αποθέωση και την επίθεση αγάπης όχι μόνο για όλα όσα πρόσφερε στην ομάδα κατά τις δύο θητείες του και την παρακαταθήκη που άφησε αλλά και για την αγάπη την οποία τρέφει προς την Ελλάδα και παρεμπιπτόντως την αποτύπωσε με την κάμερά του ως μανιώδης φωτογράφος.
Σε μια εποχή κιόλας που η Ψωροκώσταινά μας βάλλεται πανταχόθεν δεν είναι και σύνηθες το φαινόμενο να εισπράττει τόση αγάπη από ξένους: αγάπη πραγματική και ειλικρινή, όχι απλώς τσάι και συμπάθεια!
Σύμφωνοι, αυτή η αγάπη έχει και μια ιδιοτέλεια, διότι όλοι τους πέρασαν καλά ως εργαζόμενοι, κατέκτησαν τίτλους, θησαύρισαν, οπότε θα συνιστούσε αχαριστία εκ μέρους τους να την αγνοούν και να μην την ανταποδίδουν…
