Η νέα γερμανική Βουλή που προέκυψε από τις εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου συγκροτήθηκε σε σώμα την περασμένη Τρίτη. Η πρώτη συνεδρίαση της Μπούντεσταγκ έδειξε ότι τα επόμενα τέσσερα χρόνια για ένα πράγμα δεν θα μπορεί κανείς να παραπονεθεί: για πλήξη.

Με το καλημέρα, το ακροδεξιό AfD φρόντισε να κάνει διακριτή την παρουσία του στη Βουλή. Ο πρώτος ομιλητής του ΑfD στην Μπούντεσταγκ, ο Μπερντ Μπάουμαν, συνέκρινε τη συμπεριφορά όλων των άλλων «συστημικών» κομμάτων με τον Χέρμαν Γκέρινγκ, ο οποίος το 1933 άλλαξε τον κανονισμό για να ανοίξει ο ίδιος την πρώτη συνεδρίαση του τότε Ράιχσταγκ. Αφορμή για την επίθεση του AfD έδωσε η απόφαση της απελθούσας Βουλής να αλλάξει τον κανονισμό, ώστε στην πρώτη συνεδρίαση της νέας Βουλής να μην προεδρεύει ο μεγαλύτερος σε ηλικία βουλευτής, αλλά εκείνος που έχει τη μεγαλύτερη κοινοβουλευτική θητεία. Ετσι, αντί του γηραιότερου βουλευτή του AfD Βίλχελμ φον Γκότμπεργκ, προήδρευσε ο φιλελεύθερος Χέρμαν – Oτο Ζολμς, αμέσως επόμενος μετά τον μακροβιότερο κοινοβουλευτικά Βόλφγκανγκ Σόιμπλε που εξελέγη πρόεδρος της Βουλής.

Η απόπειρα να συγκριθούν τα σημερινά κόμματα με τον Ναζί Γκέρινγκ καταδικάστηκε πολιτικά, αλλά την ουσία της τακτικής του AfD ξεσκέπασαν οι δημοσιογράφοι. Οπως έγραψε ο Γκρέγκορ Μάιντς στη «Ράινισε Ποστ», δεν έχει καμία βάση η σύγκριση, ο Γκέρινγκ παραβίασε το 1933 τον κανονισμό όχι για να αφαιρέσει το δικαίωμα από την κομμουνίστρια πολιτική αντίπαλο που ήταν η γηραιότερη. Οι πολιτικοί αντίπαλοι ήταν ήδη υπό διωγμό μετά την κατάληψη της εξουσίας από τους Εθνικοσοσιαλιστές του Χίτλερ. Ο Γκέρινγκ ήθελε να ανοίξει ο ίδιος τη συνεδρίαση και όχι άλλος βουλευτής του ναζιστικού κόμματος.

Η πρώτη εμφάνιση του ΑfD στην ομοσπονδιακή Βουλή δείχνει ότι θα ακολουθήσει την ίδια συνταγή επιτυχίας που εφάρμοσε και προεκλογικά: με προκλητικές επιθέσεις, αληθοφανείς εκ πρώτης όψεως, να έχει επικοινωνιακά τη μεγαλύτερη δυνατή απήχηση. Η θέση αντιπροέδρου της Βουλής που αντιστοιχεί στο κόμμα αυτό θα μείνει προς το παρόν κενή, μέχρι να βρεθεί υποψήφιος που θα συγκεντρώνει τη διακομματική συναίνεση. Ο Αλμπρεχτ Γκλάζερ που πρότεινε το AfD πήρε μεν περισσότερες ψήφους από τους 92 βουλευτές του κόμματος, αλλά καταψηφίστηκε από τα άλλα κόμματα για ρατσιστικές, αντιισλαμικές δηλώσεις που είχε κάνει προεκλογικά.