Ο Σι Τζινπίνγκ είναι πλέον, και με τη βούλα, ο ισχυρότερος ηγέτης της Κίνας μετά τον Μάο Τσετούνγκ· και η Κίνα είναι πλέον μια χώρα που ξεχειλίζει αυτοπεποίθηση, βέβαιη για τον ρόλο της ως μεγάλη δύναμη της εποχής, ισότιμη της Δύσης: αυτά είναι τα δύο κεντρικά διδάγματα του 19ουΣυνεδρίου του ΚΚΚ, που ολοκληρώθηκε την Τρίτη με την επιλογή των 207 μελών της Κεντρικής Επιτροπής –η οποία ανέδειξε με τη σειρά της την Τετάρτη τα 25 μέλη του Πολίτμπιρο και τα επτά μέλη της Μόνιμης Επιτροπής του, της καρδιάς της εξουσίας στην Κίνα.
Ολα κύλησαν όπως ακριβώς αναμενόταν. Οι 2.280 σύνεδροι συναίνεσαν ομόφωνα την Τρίτη, με ανάταση της χειρός, να τροποποιηθεί το σύνταγμα του Κόμματος ώστε να συμπεριληφθεί σε αυτό ρητή αναφορά στη «σκέψη του Σι Τζινπίνγκ για τον σοσιαλισμό με κινεζικά χαρακτηριστικά για μια νέα εποχή». Τον εξύψωσαν έτσι στο ίδιο επίπεδο με τον Μάο και τον Ντενγκ Σιαοπίνγκ –ή καλύτερα με τον Μάο και μόνο, αφού η θεωρία του Ντενγκ είχε εγγραφεί στο κομματικό σύνταγμα μετά τον θάνατό του. Η «νέα σκέψη» του Σι με την οποία ενημερώνεται το θεωρητικό λογισμικό του ΚΚΚ προσφέρει ένα πλαίσιο σε αυτό το τόσο αγαπητό στον ίδιο «κινεζικό όνειρο αναγέννησης του έθνους», για τη «νέα εποχή» στην οποία εισέρχεται η Κίνα: πιο συγκεκριμένα για τα επόμενα 32 χρόνια, μέχρι την 1ηΟκτωβρίου 2049, εκατοστή επέτειο της ίδρυσης της Λαϊκής Δημοκρατίας. Οπως υποσχέθηκε επανειλημμένως ο Σι, η Κίνα θα είναι τότε «μια σύγχρονη, ακμάζουσα και ισχυρή χώρα».
Κατά την πρώτη συνεδρίαση της νέας Κεντρικής Επιτροπής, την Τετάρτη, ο Σι επανεξελέγη στην κεφαλή του Κόμματος για μια δεύτερη πενταετή θητεία –η προεδρική του θητεία θα ανανεωθεί επισήμως τον Μάρτιο του 2018. Και ο ίδιος απάντησε στην ερώτηση που είχε θέσει στην αρχή του Συνεδρίου το«Economist» αποδεικνύοντας πως είναι ένας ηγέτης που σπάει (ενίοτε)τους κανόνες, δεν τους τηρεί απαρέγκλιτα: δεν διόρισε στη Μόνιμη Επιτροπή του Πολίτιμπιρο κανέναν πιθανό διάδοχό του. Και τα πέντε καινούργια της πρόσωπα (πέραν του Σι και του πρωθυπουργού του Λι Κετσιάνγκ) προέρχονται από το Πολίτμπιρο, είναι απόλυτα αφοσιωμένα σε αυτόν και ανήκουν στη δική του γενιά, είναι όλοι γεννημένοι τη δεκαετία του 1950, από 60 έως 67 χρόνων. Με βάση τα άτυπα όρια συνταξιοδότησης που επέβαλε ο Ντενγκ, μόνο τρεις ανάμεσά τους μπορούν να επανεκλεγούν κατά το 20ό Συνέδριο του ΚΚΚ το 2022, και αυτοί μόνο για μία πενταετία.
Ο Σι ενέταξε βέβαια στο Πολίτμπιρο έναν γνωστό προστατευόμενό του, τον Τσεν Μινάρ, και κάποιοι εικάζουν πως θέλησε να του δώσει έτσι περισσότερο χρόνο, να τον προστατεύσει από την πίεση και την αμφισβήτηση που είχε δεχθεί ο ίδιος από τον Μπο Σιλάι πριν από το 2012. Το τι ακριβώς σκοπεύει να κάνει όμως μετά το πέρας της δεύτερης θητείας του, αν θα προσπαθήσει να διατηρήσει, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, τον έλεγχο της Κίνας, παραμένει αντικείμενο εικασιών.
Το βέβαιο, όπως επεσήμανε η«Monde»στο κύριο άρθρο της, είναι πως το ευρωπαϊκό, το δυτικό βλέμμα πρέπει να προσπεράσει τις «κιτς επισημότητες» και το «φολκλόρ» του 19ουΣυνεδρίου του ΚΚΚ για να δει την ουσία του: την (αυτο)επιβεβαίωση της Κίνας ως οικονομικού, αλλά και στρατηγικού, ίσως ακόμη και ιδεολογικού γίγαντα. Οχι πια μιας ασιατικής, αλλά μιας παγκόσμιας δύναμης –με πολλά μαύρα,ενίοτε και πολύ μαύρα, σημεία, βέβαια, που δεν εγγυώνται την ευόδωση των ονείρων του «αυτοκράτορα» Σι.
