Για να είμαι ειλικρινής, δεν έχω καταλάβει με τι ακριβώς ασχολείται ο υπουργός Εξωτερικών εκτός από το κυνήγι περιοδικών.
Σίγουρα πάντως δεν ασχολείται με τα εξωτερικά.
Μόνο εφημερίδες να διάβαζε, θα είχε πληροφορηθεί ότι εδώ και έναν μήνα στην Ισπανία έχουν πιαστεί μαλλί με μαλλί.
Οτι η ισπανική κρίση απειλεί τη σταθερότητα της Ευρώπης, στην οποία, εξ όσων γνωρίζω, ανήκουμε.
Κι ότι σύσσωμη η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει συνταχθεί με τη συνταγματική κυβέρνηση της Μαδρίτης.
Για αδιανόητους (και υποθέτω γελοίους…) λόγους η δική μας κυβέρνηση έκανε την πάπια.
Μόλις στις 29 Οκτωβρίου θυμήθηκε το υπουργείο Εξωτερικών να βγάλει ανακοίνωση ότι «υποστηρίζει την εδαφική ακεραιότητα της Ισπανίας και απορρίπτει μονομερείς ενέργειες».
Προφανώς οι Ισπανοί τα πήραν στο κρανίο. Κι ο ισπανός πρεσβευτής (στον οποίο εν τω μεταξύ είχαν στείλει και τον Ρουβίκωνα!) δημοσιοποίησε τη δυσαρέσκεια της κυβέρνησής του.
Είπε λοιπόν ο άνθρωπος ότι ενώ ο Παυλόπουλος και ο Μητσοτάκης τάχθηκαν υπέρ του ευρωπαϊκού δημοκρατικού αυτονόητου, η κυβέρνηση κάνει την πάπια.
Αποτέλεσμα; Μια μέρα μετά την τοποθέτηση του πρεσβευτή ο Κοτζιάς θυμήθηκε να βγάλει την ανακοίνωση που είχε ξεχάσει και καπάκι μια δεύτερη με την οποία (στα παράξενα αγγλικά που συνηθίζει η κυβέρνηση…) κατηγορεί τον πρεσβευτή ότι «προσβάλλει το Σύνταγμα της Ελλάδας ισχυριζόμενος ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν εκφράζει την κυβέρνηση».
Πράγμα που σημαίνει ότι ο υπουργός Εξωτερικών δυσκολεύεται όχι μόνο στα εξωτερικά αλλά και στα συνταγματικά.
Διότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ουδόλως εκφράζει την κυβέρνηση και ευτυχώς. Είναι «ρυθμιστής του πολιτεύματος» (άρθρο 30,1) και «εκπροσωπεί διεθνώς το κράτος» (άρθρο 36,1).
Η κυβέρνηση είναι εκείνη που «καθορίζει και κατευθύνει τη γενική πολιτική της χώρας», είτε αφορά την Ισπανία είτε την Κάτω Ποταμιά (άρθρο 82,1).
Αυτά λέει το Σύνταγμά μας. Διότι στις δημοκρατίες το κράτος διαχωρίζεται από την κυβέρνηση.
Σε αντίθεση με τα καθεστώτα που θαύμαζε και παίνευε ο Κοτζιάς, όπου κράτος και κυβέρνηση ήταν το ίδιο πράγμα. Ευτυχώς δεν κατάφερε να μας τα επιβάλει.
Οι κουτοπονηριές λοιπόν αλλού. Η κυβέρνηση έκανε την πάπια για την Καταλωνία επειδή δεν ήθελε να πάρει θέση. Οχι επειδή μίλησε για λογαριασμό της ο Πρόεδρος.
Εκτός κι αν ο υπουργός δεν είναι μόνο κουτοπόνηρος, αλλά και μαρτυριάρης. Και θεωρεί ότι ο Πρόεδρος «εκφράζει την κυβέρνηση», παρά τη ρητή πρόβλεψη του Συντάγματος.
Ισχύει; Δεν ξέρω. Αλλά δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι ο Πρόεδρος συμφωνεί.
Διότι εντάξει να ανακατεύεται με τις τηλεοπτικές άδειες, τους πλειστηριασμούς και τα «μολών λαβέ».
Αλλά και με την Μπαρτσελόνα;