Τσακώνονταν, που λέει ο λόγος, προχθές το βράδυ οι συνάδελφοι από τη ΝΟVA για το ποιος έπρεπε να αναγορευθεί MVP του ντέρμπι…
Μην ήταν μήπως ο αμυντικός ογκόλιθος Μολέντο; Μην ήταν άραγε ο (αργεντινός) σκόρερ Λούκας Βιγιαφάνιες, του οποίου παρεμπιπτόντως ο προπάππος καταγόταν από τον Πειραιά και ίσως στα νιάτα του να άκουγε τα τάνγκο του Κάρλος Γαρδέλ στο Μπουένος Αϊρες παρέα με τον Αριστοτέλη Ωνάση;
Ή σάμπως ο τίτλος του παίκτη να ανήκει σε αυτόν που έχει και το όνομα και τη χάρη; Τον Οδυσσέα Βλαχοδήμο εννοώ, που υποδύθηκε τον ρόλο του συνονόματου μυθολογικού ήρωα και ελλιμένισε με ασφάλεια το θαλασσοδαρμένο πράσινο σκάφος στην Ιθάκη!
Ναι, ο Μολέντο ήταν ο στέρεος βράχος και διαγωνιζόταν κιόλας με τους εξ απεναντίας ιστάμενους Σισέ και Ενγκελς για την έδρα του καθηγητή στον τομέα «κεντρικός αμυντικός»…
Ναι, ο Βιγιαφάνιες πέτυχε το γκολ που έγραψε την ιστορία του ντέρμπι…
Ναι, αμφότεροι υπήρξαν βασικοί πυλώνες, αλλά επηρεασμένος από τον πηχυαίο πρωτοσέλιδο τίτλο «μη ο Σαργκάνης συντριβή» που είχε βάλει ο συχωρεμένος Θεόδωρος Νικολαΐδης στο «Φως των Σπορ», τολμώ να τον παραφράσω σε «μη ο Βλαχοδήμος συντριβή» ή έστω ήττα: όταν ο Ολυμπιακός εδέησε με μεγάλη… χρονοκαθυστέρηση να εμφανισθεί στο γήπεδο και δημιούργησε τρεις μεγάλες ευκαιρίες, ο εκ Στουτγάρδης ορμώμενος τερματοφύλακας ήταν εκεί για να αναχαιτίσει τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες και να γράψει το «happy end» στην πράσινη Οδύσσεια!