Θεός σχωρέστον, o παλιός δημοσιογράφος Γιάννης Ζαδές δεν συστηνόταν μονάχα με αυτή την ιδιότητά του, αλλά και ως άνθρωπος των γραμμάτων.
Ο λόγος; Εκτός από τις εφημερίδες, δούλευε παράλληλα και στα ΕΛΤΑ!
Ως τέτοιος μπορεί να συστήνεται και ο Αρης Λυκογιάννης, που εκτός από το να διακονεί με εξαιρετικό τρόπο την προπονητική τέχνη του μπάσκετ, συνεχίζει να δουλεύει στα Ελληνικά Ταχυδρομεία χρησιμοποιώντας κιόλας αυτή την ιδιότητά του επ’ αγαθώ…
Στέλνει τα ραβασάκια της αλληλογραφίας του προς κάθε αντίπαλο εξπρές και συστημένα!
Αυτός ο άνθρωπος του μπάσκετ και των γραμμάτων είναι όντως αδικημένος, διότι, διάβολε, η θητεία του στο Παγκράτι, στον Σπόρτιγκ, στη σουηδική Σόλνα, στον Ικαρο Καλλιθέας και εδώ και τέσσερα χρόνια στον Κολοσσό Ρόδου, οι μεγάλες νίκες, οι επιτυχίες, το πολύ ξεκάθαρο και μοντέρνο δόγμα του και τα φτερά που έβαλε σε κάμποσους παίκτες για να απογειώσουν την καριέρα τους θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως συστατική επιστολή για κάπου ψηλότερα, πέρα από τη μικρή θητεία στον Παναθηναϊκός όπου πλαισίωσε τον Σωτήρη Μανωλόπουλο στην υπηρεσιακή και μεταβατική κυβέρνηση ανάμεσα στον Ντούσκο Ιβάνοβιτς και στον Σάσα Τζόρτζεβιτς.
Ο Αρης ως (βαπτισμένος) Αριστείδης είναι δίκαιος. Επίσης είναι σκληρός, αν και, όπως διευκρινίζει ο ίδιος, «σιγά σιγά αρχίζω να μαλακώνω».
Μολονότι πάντως, θα μπορούσε κάλλιστα να συσταθεί και μάλιστα να αναγνωρισθεί κατόπιν δημοσιεύσεως στο ΦΕΚ ένας Σύλλογος βασανισθέντων υπό του Λυκογιάννη, όλα τα δυνητικά μέλη του –ως παίκτες που πέρασαν από τη δούλεψή του –πίνουν νερό στο όνομά του και αναγνωρίζουν τον καταλυτικό ρόλο τον οποίο διαδραμάτισε στην πρόοδό τους.
Από τον πρώην παίκτη της Μπασκόνια, του Παναθηναϊκού και νυν των Φοίνιξ Σανς, Μάικ Τζέιμς (εξ ημισείας με τον Μιχάλη Κουταλιανό) μέχρι τον πρωταθλητή του ΝΒΑ με τους Σπερς και τωρινό σέντερ των Σέλτικς, Ααρον Μπέινς και από τον Βασίλη Τολιόπουλο και τον Τρέβορ Ρέλεφορντ μέχρι τον Τζουβόντε Ρέντικ και τον Γιαννούλη Λαρεντζάκη, τον οποίο ανάγκασε προχθές μαζί με όλη την ΑΕΚ να φύγουν με την ουρά στα σκέλια από το Βενετόκλειο…
«Γουστάρω να με βρίζει, ξέρω ότι το κάνει για το καλό μου και αυτή η συμπεριφορά του με βοήθησε πολύ να προχωρήσω στην καριέρα και στη ζωή μου» έχει παραδεχθεί με τάσεις μαζοχισμού (sic) ο κύθνιος διεθνής γκαρντ.
Γνήσιον τέκνον της σχολής της Γλυφάδας, ο επονομαζόμενος «Λυκάνθρωπος» λανσάρει ένα ξεχωριστό modus lavorandi και καθιστά την προπονητική ρουτίνα του μια συνεχή παραγωγική διαδικασία: σαν ένα «talent show» ή ένα μπασκετικό ΙΕΚ στο οποίο αναδεικνύει και εκπαιδεύει παίκτες για να γίνουν καλύτεροι, διασημότεροι και πλουσιότεροι!
