Μια κουτσή πάπια στον Λευκό Οίκο

Το επιχείρημα, προς το παρόν τουλάχιστον, είναι ένα: ο Πολ Μάναφορτ ήταν για ελάχιστο διάστημα, μόλις μερικούς μήνες, επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας του Ντόναλντ Τραμπ. Ακούγεται όμως κάθε άλλο παρά ακλόνητο. Και το ερώτημα που απασχολεί τώρα τους πολιτικούς αναλυτές είναι ένα: Ώς πού μπορεί να ξετυλιχθεί το κουβάρι; Και αν ξετυλιχθεί έως το τέλος, μπορεί ο Τραμπ να γίνει ο πρώτος πρόεδρος από την εποχή του Ρίτσαρντ Νίξον που θα φύγει ταπεινωμένος από τον Λευκό Οίκο προτού ολοκληρώσει τη θητεία του; Ή θα καταφέρει να ξεπεράσει τον σκόπελο ενός συνεργάτη του, ακριβώς του Μάναφορτ, του οποίου αποκαλύφθηκε η σχέση με τη Ρωσία, κι ενός δεύτερου, του Τζορτζ Παπαδόπουλου, που μίλησε για την ίδια σχέση;

Στη λέξη «σχέση» βρίσκεται ενδεχομένως και το κλειδί που ξεκλειδώνει τα ερωτήματα. Οχι σε αυτή που είχαν οι δυο τους με τη Ρωσία, αλλά σε εκείνη που είχαν με τον ίδιο τον Τραμπ. Οπως παρατηρούν οι αναλυτές, μπορεί ο Μάναφορτ να έμεινε για μικρό χρονικό διάστημα στην κεφαλή του προεκλογικού επιτελείου, ανήκε όμως στον μαγικό κύκλο του των «κολλητών» του οίκου Τραμπ. Ακόμη χειρότερα για τον αμερικανό πρόεδρο, διατηρούσε επαφές μαζί του και μετά την παραίτησή του. Με άλλα λόγια, η αποκάλυψη που έφερε την παραίτηση δεν σήμανε και οριστική απομάκρυνση. Οσο για τον Παπαδόπουλο, ήταν ένας από τους πέντε συμβούλους του Τραμπ σε θέματα εξωτερικής πολιτικής.

Το δικό του στόμα ήταν και το πρώτο που άνοιξε. Θα ήταν λάθος να πιστέψει όμως κανείς ότι οι πολιτικές επιπτώσεις θα φανούν σύντομα. Ο ένας λόγος είναι ότι η έρευνα είναι μια αργή διαδικασία και θα συνεχιστεί σε βάθος χρόνου –αντίθετα από τα μέσα ενημέρωσης, οι θεσμοί δεν βιάζονται. Ενας δεύτερος λόγος είναι ότι το περίφημο impeachment, η παραπομπή του προέδρου, είναι με τη σειρά της μια πολύ σύνθετη διαδικασία. Ο τρίτος βρίσκεται στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα και το γεγονός ότι κατέχουν την πλειοψηφία τόσο στη Βουλή όσο και στη Γερουσία. Ακόμη πάντως κι αν τύχει μιας κάποιας προστασίας από το κόμμα, ο Ντόναλντ Τραμπ είναι εξαιρετικά εκτεθειμένος στην αμερικανική κοινωνία, με μόλις το 38% των Αμερικανών να έχει θετική άποψη για τα έργα και τις ημέρες του. Μοιάζει –όπως το θέτει ένας ευρωπαίος ανταποκριτής με μακρά θητεία στις Ηνωμένες Πολιτείες –με κουτσή πάπια. Κι αυτό, πριν καν συμπληρώσει έναν χρόνο στον Λευκό Οίκο.