Αναζήτηση
«Οι άνθρωποι που με ενδιαφέρουν είναι εκείνοι που λένε “όχι, δεν αντέχουμε άλλο πια”. Οι άνθρωποι που ορθώνουν το ανάστημά τους, που ξεσηκώνονται, παλεύουν. Παρακολουθώ με μεγάλη θλίψη αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα και η αλληλεγγύη μου είναι δεδομένη στους Ελληνες. Είμαι μαζί σας».
Κανείς δεν περίμενε από τον Κεν Λόουτς, τον σκηνοθέτη των εμβληματικών ταινιών «Βροχή από πέτρες», «Γη και ελευθερία», «Ο άνεμος χορεύει το κριθάρι» και «Εγώ ο Ντάνιελ Μπλέικ» να είναι φειδωλός στα λόγια του. Και εκείνος δεν απογοήτευσε κανέναν χθες, στην αίθουσα του Μορφωτικού Ιδρύματος της ΕΣΗΕΑ, στη συνέντευξη Τύπου όπου εμφανίστηκε ως ένας από τους τρεις επίσημους προσκεκλημένους του 30ού Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου (μαζί με τους Αλεξάντερ Πέιν και Κριστόφ Ζανούσι) που διοργανώνει ο Νίνος Φενέκ Μικελίδης, ο οποίος και παρέδωσε στον Λόουτς ένα ειδικό βραβείο, τον Χρυσό Φοίβο, για την προσφορά του στο σινεμά. Ο 80χρονος σκηνοθέτης εξέφρασε τη στήριξή του στον Τζέρεμι Κόρμπιν («Η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν δουλεύει πλέον για το συμφέρον των λαών και των πολιτών, αλλά για το συμφέρον των πολυεθνικών και ελπίζω ο Τζέρεμι Κόρμπιν να καταφέρει να συγκεντρώσει γύρω του, στους Εργατικούς, ανθρώπους που παλεύουν και αντιστέκονται, ώστε να κάνει την αλλαγή –ας ελπίσουμε πως δεν θα διασπαστούν σε χίλια κομμάτια»). Και μίλησε σκληρά ερωτηθείς για το Brexit: «Το βασικό ζήτημα σχετικά με το Brexit, δεν είναι οι άνθρωποι, αλλά οι εταιρείες και το χρήμα που διακινείται πίσω από αυτό –η ειρωνεία είναι ότι ενώ η θεωρία του καπιταλισμού είναι ισχυρή, στην πράξη είναι πολύ αδύνατη μέσα στην κοινωνία».
Στη συνέντευξη Τύπου βρέθηκε και η Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία δεν έχασε την ευκαιρία να θέσει ερωτήματα στον Κεν Λόουτς –μεταξύ άλλων, ποιο μήνυμα έχει να απευθύνει στους έλληνες καλλιτέχνες που σιωπούν απέναντι στο «καθεστώς», όπως είπε: «Στηρίζοντας τον ελληνικό λαό, δεν έκανα τίποτα περισσότερο από αυτά που έκαναν κι άλλοι που είδαν τι έχει συμβεί εδώ στην Ελλάδα. Εξέφρασα αλληλεγγύη, αυτό είναι όλο. Αυτό που συνέβη εδώ αλλά και ό,τι έχει συμβεί σε κάθε γωνιά της Ευρώπης εκθέτει την ίδια τη φύση της Ευρωπαϊκής Ενωσης».
ΔΕΝ ΠΑΙΖΟΥΝ ΜΠΑΛΑ. Δεν έλειψε πάντως το χιούμορ. Οταν μίλησε για την άρνησή του να εργαστεί στο Χόλιγουντ, θύμισε το δικό του μεγάλο όχι: «Είπα όχι στο Χόλιγουντ γιατί είχα μόλις κάνει οικογένεια, επειδή δεν με ενδιέφερε το αμερικανικό σινεμά και επειδή στην Αμερική δεν παίζουν καλό ποδόσφαιρο. Το ευρωπαϊκό σινεμά πάντα με συναρπάζει. Είναι πολύμορφο, πολύγλωσσο, διαθέτει πολλά νέα ταλέντα με εξαίρετες ταινίες. Η ευρωπαϊκή κινηματογραφία θα έπρεπε να ενισχύεται από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, ώστε να μη συμβαίνει αυτό που βλέπουμε: να φεύγουν τα κινηματογραφικά συνεργεία σε χώρες με φτηνά εργατικά».
«Η Ευρώπη που θέλουμε»
Κλείνοντας, ο δημιουργός τόνισε: «Θέλουμε μια Ευρώπη όπου δεν θα υποχρεώνεσαι να καταφύγεις σε άλλο κράτος – μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Αλλά για να αντισταθούν στη νέα τάξη πραγμάτων, οι Βρετανοί δεν μπορούν να κάνουν τίποτα μόνοι τους. Ούτε οι Ελληνες μπορούν. Είναι απαραίτητο οι λαοί να βρίσκουν κοινά σημεία συνεννόησης. Αλλωστε, ο πόλεμος μεταξύ των εργατικών τάξεων ευνοεί μονάχα τις καπιταλιστικές κυβερνήσεις. Ετσι εξασφαλίζουν φτηνό εργατικό δυναμικό».
