Αρχές Σεπτεμβρίου. Σε μια κοινωνική εκδήλωση, ένας πρώην πρόεδρος μεγάλης τράπεζας ορμά περιχαρής καταπάνω μου.
– Είδες; Τρία στα τρία ο Τσίπρας!
– Τρίποντα;
– Οχι, παιδί μου. Σε τρία κορυφαία ζητήματα πήρε την ατζέντα του Μητσοτάκη. Αντε πιάσ’ τον τώρα!
Τα τρία ζητήματα ήταν τόσο κορυφαία που ούτε τα θυμάμαι. Δεν ήθελα όμως να του χαλάσω τη χαρά.
– Ελπίζω να του πάρει και κανέναν ψηφοφόρο, διότι με ατζέντες δεν κερδίζονται οι εκλογές, ευχήθηκα.
Δυο μήνες αργότερα επιβεβαιώνεται γιατί οι τραπεζίτες δεν παίρνουν χαμπάρι από πολιτική.
Η μία μετά την άλλη, όλες οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν την ίδια αμετάβλητη εικόνα: ένα καθαρό προβάδισμα της ΝΔ (12 με 13 μονάδες) και μια σαφή υπεροχή του Μητσοτάκη έναντι του Τσίπρα –παρά την ατζέντα!..
Η κατάσταση μοιάζει τόσο παγιωμένη, ώστε από την περασμένη άνοιξη διαφοροποιείται μόνο οριακά λόγω της εκάστοτε συγκυρίας.
Λογικό. Οι πολιτικοί συσχετισμοί διαμορφώνονται από πολιτικά γεγονότα. Και δεν έχει μεσολαβήσει κανένα πολιτικό γεγονός ικανό να μεταβάλει έναν διαμορφωμένο συσχετισμό.
Τι άλλαξε; Ουσιαστικά τίποτα.
Μόνο μια ομάδα επιχειρηματιών, δημοσιογράφων, τοκιστών και σουλατσαδόρων ανακυκλώνει φούμαρα και σενάρια για την τρίτη αξιολόγηση, το πρωτογενές πλεόνασμα, την ανάκαμψη της οικονομίας και της κυβέρνησης, τη δημοσιονομική επιτυχία, την έξοδο στις αγορές και φιλοσοφεί «γιατί οι ξένοι θα βοηθήσουν τον Τσίπρα» –μεταξύ τους, υποθέτω, κι ο φίλος μου ο πρώην τραπεζίτης…
Κολοκύθια τούμπανα. Ο μέσος Ελληνας που στριμώχνεται να πληρώσει τις δόσεις των φόρων και αγωνιά να βρει δουλειά το παιδί του, τρεις σκασίλες έχει για την τρίτη αξιολόγηση. Περιμένει τον Τσίπρα στην κάλπη.
Απόδειξη;
Σύμφωνα με το ΠΑΜΑΚ, όσοι πιστεύουν ότι η χώρα πηγαίνει σε λάθος κατεύθυνση μειώθηκαν από 85,5% τον Μάιο σε 75,5% τον Οκτώβριο. Δέκα μονάδες, δεν το λες λίγο!
Πόσο κέρδισε ο ΣΥΡΙΖΑ το ίδιο διάστημα; Μηδέν. Τίποτα. Zero. Νada.
Λογικό και αυτό. Εκείνοι που θα ψήφιζαν Τσίπρα θεωρούν ότι τα πράγματα πάνε λάθος. Κι εκείνοι που νομίζουν ότι πάνε σωστά δεν ψηφίζουν Τσίπρα. Μπίνγκο!
Το οποίο όμως δεν προέκυψε τυχαία. Προέκυψε από δυο στρατηγικές επιλογές της αντιπολίτευσης που δικαιώθηκαν κι έβγαλαν οφσάιντ τους «συνεννοησάκηδες» της παράγκας στη ΝΔ.
Πρώτον δαιμονοποίησε τον Τσίπρα. Εκοψε εκ προοιμίου κάθε περιθώριο συνεννόησης κι άρα αποσυνέδεσε την άσκηση αντιπολίτευσης από τις επιδόσεις της κυβέρνησης. Παλιά συνταγή. Κι άχαστη.
Δεύτερον ζήτησε άμεσα εκλογές, με αποτέλεσμα να φέρει νωρίτερα μέσα στην τετραετία την αποκρυστάλλωση των εκλογικών επιλογών και να πάρει καθαρά κεφάλι στις δημοσκοπήσεις.
Αντε τώρα να γυρίσει το παιχνίδι με παράσταση νίκης 70%-75% υπέρ της ΝΔ.
