Κι ο αφερέγγυος σύνδεσμος
Η καμμενικής εμπνεύσεως εξωτερική πολιτική, λοιπόν, έβλεπε στη διακυβέρνηση Τραμπ έναν δυνητικό σύμμαχο. Και βασιζόταν σε «συνδέσμους» σαν τον Παπαδόπουλο. Η αλήθεια είναι ότι άνθρωποι με γνώση όσων έγιναν στα δυο ταξίδια του τελευταίου στην Ελλάδα λένε πως εκείνος πλάσαρε τη δυνατότητα μιας καλύτερης τραμπικής αντιμετώπισης της χώρας μας, μιας και διατεινόταν ότι δεν πρέπει να παίρνει κανείς τοις μετρητοίς την προεκλογική ρητορική Τραμπ. Ηταν, υποστήριζε, υπερβολική, για να κερδηθούν οι εκλογές. Μόνο που δεν τον πίστεψαν όλοι όσοι τον συνάντησαν. Στη ΝΔ, ας πούμε, είχαν κάνει ένα ραντεβού μαζί του, σε ένα από αυτά τα ταξίδια. Οπως θυμάται ένας από τους γαλάζιους που ήταν παρόντες –άνθρωπος με εμπειρία σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής –η αίσθηση που αποκόμισαν ήταν πως «δεν πρόκειται για κάποιον που μπορεί να γίνει τακτικός συνομιλητής». Για τον απλό λόγο πως «δεν είχε κανένα βάρος σαν προσωπικότητα». «Εδινε», συμπληρώνει, «την εντύπωση τελείως αφερέγγυου ατόμου». Οπότε ομόφωνα αποφάσισαν να μη δώσουν καμία συνέχεια στην επαφή μαζί του. Πού να τον είχαν γνωρίσει κι οι 53, που χαρακτήρισαν χθες την πολιτική της κυβέρνησης Τραμπ «αντιλαϊκή, φιλοπολεμική, ξενοφοβική, σεξιστική και επικίνδυνη».