Από τα λασπόνερα των Κρηνίδων στο Grand Spa του Cavalieri. Από το αναλογικό τηλεοπτικό σήμα στην εικόνα Ultra High Definition. Από τους φιδογυριστούς δρόμους των Τζουμέρκων στη Λεωφόρο Σανζ Ελιζέ. Από το γηπεδάκι της Λαμίας στο Καμπ Νου. Από τη Σούπερ Λίγκα στο Τσάμπιονς Λιγκ. Από το χάος στην τάξη. Μια συνεχής παλινδρόμηση, ένα ανεβοκατέβασμα του ποδοσφαιρικού Αχέροντα που προκαλεί βέρτιγκο και στους πιο μυημένους φίλους του ποδοσφαίρου.
Ενας χαμαιλεοντισμός της Σούπερ Λίγκας και του κύριου εκπροσώπου της στην Ευρώπη, του Ολυμπιακού.
Το επαρχιώτικο ποδόσφαιρο που πετάει την κάπα του και για 90 λεπτά κυκλοφορεί ως μπον βιβάν με κοστούμι τριών κομματιών του Armani. Ακόμα και το δυσκολοκατάβλητο πλήθος δημιουργεί ατμόσφαιρα που ζηλεύουν και οι φανατικοί της όπερας.
Χιλιόμετρα
Ποδοσφαιριστές που στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό περπατούσαν, κατάπιαν συνολικά 102.719 μέτρα, 3.000 περισσότερα από τους διάσημους και ακριβοπληρωμένους παίκτες της Μπαρτσελόνα.
Οι ίδιοι παίκτες που είχαν πέντε τελικές προσπάθειες στο ελληνικό κλάσικο απέναντι στον Βλαχοδήμο, πρόσθεσαν μία παραπάνω στην εστία του Τερ Στέγκεν.
Μια άμυνα που έχει δεχθεί 11 γκολ στο πρωτάθλημα, κράτησε μακριά από την εστία της τον πιο διάσημο γκολτζή του κόσμου και τους συμπαίκτες του που δεν μπόρεσαν να πανηγυρίσουν γκολ σε αγώνα των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ για πρώτη φορά από τον Δεκέμβριο του 2012.
Τσάμπιονς Λιγκ: ποδόσφαιρο με λογισμικό ρυθμισμένο στο θέαμα, στην ταχύτητα, το οποίο προσφέρεται σε ιλουστρασιόν συσκευασία. Με αστέρια αυτόφωτα που εκπέμπουν δυνατό φως. Που δημιουργούν μύθους κολλημένους πίσω από τις πόρτες παιδικών δωματίων και πρωταγωνιστούν σε εφηβικά όνειρα, δίνοντας δύναμη στην πάλη των νεαρών αθλητών με τον εαυτό τους.
Με διαιτητές ακηλίδωτους που δεν φοβούνται να σφυρίξουν ή (κυρίως) να μη σφυρίξουν. Ενα ποδόσφαιρο που πρωταγωνιστές είναι οι παίκτες και όχι τα ιπτάμενα μπουκάλια και το στραγάλι της σφυρίχτρας που δεν σταματά να στριφογυρίζει από την ανασφάλεια για το δικαστήριο που θα ακολουθήσει. Η ουρά του διαβόλου μπορεί να κρυφτεί παντού. Από ένα F-16 μέχρι τη στατιστική ενός αγώνα.
Θλιβερές συγκρίσεις
Με αντίπαλο τους μάγους της Μπάρτσα οι παίκτες του Ολυμπιακού υπέπεσαν στον ίδιο αριθμό φάουλ –μόλις εννέα –με τους Μπλαουγκράνα, ενώ ο μέσος όρος των φάουλ που του καταλογίζονται στην κορυφαία διοργάνωση είναι 11,75. Προσέξτε την ουρά του διαβόλου: με αντίπαλο την ΑΕΚ στο πρόσφατο ντέρμπι ο διαιτητής σφύριξε 24 φάουλ κατά των Ερυθρολεύκων, έναντι 7 των Κιτρινόμαυρων που κυνηγούσαν στο σκορ. Τα 40 φάουλ σε κάθε παιχνίδι είναι σχεδόν κανόνας, με τον Ολυμπιακό –των εννέα φάουλ κατά της Μπάρτσα –να μετρά τα περισσότερα, σχεδόν σε όλα τα ματς, με διψήφιο αριθμό σφυριγμάτων.
Το μεγάλο ερώτημα είναι «γιατί έξω και όχι και μέσα;». Γιατί μόνο στο Τσάμπιονς Λιγκ και όχι και στη Σούπερ Λίγκα; Είναι σαν να ρωτάμε αν το φύκι του Σαρωνικού είναι καλύτερο από το μετάξι του Σουφλίου.
