Την περασμένη εβδομάδα διάβασα μια συνέντευξη του νέου προέδρου της ΕΠΟ Βαγγέλη Γραμμένου σε φιλοκυβερνητική εφημερίδα. Η επιλογή του μέσου δεν ήταν κακή. Η κυβέρνηση και η διοίκηση της ΕΠΟ έχουν εξαιρετικές σχέσεις –πρόσφατα σας έγραψα ότι δικηγόροι που δούλευαν στη ΓΓΑ αποσπάστηκαν στην ομοσπονδία, που πληρώνει και καλύτερα. Παρόλο που ουδείς προσπάθησε να φέρει σε δύσκολη θέση τον κ. Γραμμένο, όταν η συζήτηση έφτασε στη διαιτησία, ο πρόεδρος τόνισε πως «η εικόνα είναι διαφοροποιημένη προς το καλύτερο, παρά τα λάθη που όλοι έχουμε δει». Την ίδια ακριβώς απάντηση έχουν δώσει σε ανάλογες συνεντεύξεις τρεις τουλάχιστον πρώην πρόεδροι της ΕΠΟ: πρόκειται για ένα τυποποιημένο κλισέ με το οποίο ο κάθε πρόεδρος ευλογεί τα γένια του. Ενδιαφέρον θα ήταν αν μας έλεγε ο Γραμμένος πώς διαφοροποιήθηκε η εικόνα, τι έχει κάνει προσωπικά κ.λπ. Αν δεν το είπε είναι γιατί γνωρίζει ότι τίποτα δεν άλλαξε: απλά αυτοί που παλιότερα φώναζαν, δεν το κάνουν τώρα.
Στις εννέα πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος έχουν γίνει δηλώσεις, ανακοινώσεις και διαρροές εναντίον διαιτητών από εννέα ΠΑΕ: ο Ολυμπιακός, ο ΠΑΟ, ο Ατρόμητος, ο Αστέρας, η ΑΕΛ, ο Πανιώνιος, ο ΠΑΣ Γιάννινα, η Λαμία και ο Απόλλωνας έχουν εκφράσει τη δυσαρέσκειά τους –κάποιοι περισσότερες από δυο φορές! Δεν μιλάνε ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ. Δεν έχουν πει τίποτα ο Πλατανιάς και η Κέρκυρα: ο Απόλλωνας τις χαρακτήρισε σε ανακοίνωσή του «ομάδες προστατευόμενες από το σύστημα». Δεν εξέφρασαν ακόμα κανένα παράπονο ο Παναιτωλικός και ο Λεβαδειακός, που έτσι κι αλλιώς σπανίως το κάνουν. Εχει σιγήσει φυσικά και η Ξάνθη. Συνήθως όταν ο πρόεδρος της Σούπερ Λίγκας είναι δικός σου άνθρωπος δεν μιλάς.
Σιωπή
Οι πιο πολλές από τις ανακοινώσεις και τις δηλώσεις είναι υπερβολικές, ωστόσο και η σιωπή όποιων δεν μιλάνε δεν σημαίνει ότι υπάρχει πρόοδος –ίσα ίσα. Ιδανικό θα ήταν να μη μιλούσε κανείς, αλλά αυτό θα γινόταν μόνο αν σταματούσαν οι αφορμές για γκρίνια. Και δεν αναφέρομαι στα διαιτητικά λάθη, αλλά σε άλλα χειρότερα.
Περιπτώσεις
Για να καταλάβει κάποιος πόσο σαθρή είναι η διοίκηση της διαιτησίας, ας δει δυο παραδείγματα: την περίπτωση του διαιτητή Καλογερόπουλου και την περίπτωση του διαιτητή Παπαδόπουλου. Ο Καλογερόπουλος τιμωρήθηκε την τρίτη αγωνιστική του πρωταθλήματος, γιατί αλλοίωσε το αποτέλεσμα στον αγώνα Ξάνθη – Ολυμπιακός: δεν ήταν η πρώτη φορά που το κάνει σε ματς του Ολυμπιακού. Εμεινε εκτός ορισμών για τρεις αγωνιστικές και επέστρεψε την έβδομη αγωνιστική. Εκτοτε παίρνει συνεχώς ματς, είτε ως πρώτος διαιτητής, είτε ως τέταρτος, σαν κάποιος να θέλει να τον βοηθήσει να ρεφάρει τα χρήματα που έχασε τις τρεις αγωνιστικές, που έμεινε έξω! Του δίνουν, μάλιστα, ματς σχεδόν ασήμαντα, (Απόλλων – Κέρκυρα, Πλατανιάς – ΑΕΛ κ.λπ.), για να μην τραβήξει τα βλέμματα της προσοχής το γεγονός ότι κάνει ένα σερί συνεχόμενων παρουσιών, που θα ζήλευε και ο Πιερ Λουίτζι Κολίνα στις δόξες του!
Αστεία
Η περίπτωση του διαιτητή Παπαδόπουλου είναι πιο αστεία. Ο διαιτητής αυτός τιμωρήθηκε επίσης την τρίτη αγωνιστική, διότι τα έκανε μαντάρα σε ένα ματς του Παναθηναϊκού με την Κέρκυρα –μεταξύ άλλων δεν έδωσε στους Πράσινους και ένα πέναλτι. Ενώ ήταν τιμωρημένος, πήρε προαγωγή κι έγινε διεθνής διαιτητής –γεγονός που δεν έχει ξαναγίνει στην ιστορία! Είναι δυνατόν με τέτοιες αποφάσεις να μιλάμε σοβαρά για πρόοδο της διαιτησίας;
Τέσσερις
Το αν τα λάθη των διαιτητών είναι πολλά ή λίγα δεν έχει σημασία: σημασία έχει ποιοι τα πληρώνουν. Φέτος έχουν παραπεμφθεί και τιμωρηθεί τέσσερις (!) διαιτητές έπειτα από ματς του Ολυμπιακού (Καλογερόπουλος, Αρετόπουλος, Ευαγγέλου κι ο βοηθός Αλεξέας) και τρεις έπειτα από παιγνίδια του Παναθηναϊκού (Παπαδόπουλος, Κουτσαύτης, Καραβασίλης) –και είμαστε στην ένατη αγωνιστική! Χρειάζεται μεγαλύτερη απόδειξη για το ότι οι διαιτητές που τοποθετούνται στα ματς των δύο Αιωνίων είναι πιεσμένοι και στρεσαρισμένοι; Και γιατί άραγε δεν γίνονται ανάλογα λάθη σε παιγνίδια ομάδων μικρότερων, αλλά σε αυτά των μεγάλων, που κατά κανόνα διευθύνουν διεθνείς διαιτητές;
Τρέμουν
Επειδή δεν θέλω να αφήνω αναπάντητες απορίες θα δώσω την απάντηση: ο λόγος είναι ότι οι συγκεκριμένοι διαιτητές τρέμουν να μη χάσουν το σήμα της FIFA. Οχι από αγάπη για τη διαιτησία, αλλά γιατί οι καιροί είναι δύσκολοι και λεφτά δεν σου χαρίζει κανείς. Κάθε συμμετοχή σε ευρωπαϊκό ματς, έστω και ως τέταρτος, έχει ως αποτέλεσμα να καταλήξουν στην τσέπη σου πάνω από 3.000 ευρώ καθαρά! Και κάνεις και τα ταξιδάκια σου. Και περνάς και υπέροχα.
Ινδία
Ρωτήστε για αυτό τον διεθνή διαιτητή Σιδηρόπουλο. Ο για πολλούς καλύτερος έλληνας διαιτητής έχει διευθύνει φέτος μόλις δύο ματς (!) στο πρωτάθλημα, διότι απουσιάζει για υποχρεώσεις στο εξωτερικό. Τελευταία ήταν στην Ινδία, όπου διευθύνει παιγνίδια του Παγκοσμίου Κυπέλλου Νέων. Κρίμα που δεν πήρε και τους υπόλοιπους διεθνείς μαζί του. Θα γλίτωνε το πρωτάθλημα από την παρουσία τους…