Οι παιδικοί φίλοι από την Αργεντινή σχεδίαζαν το ταξίδι στη Νέα Υόρκη εδώ και χρόνια. Ολοι, περίπου 48 ετών, είχαν καταγωγή από το Ροζάριο, την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Αργεντινής, στα βόρεια της χώρας. Ως έφηβοι είχαν περάσει χρόνια στις τάξεις και στους διαδρόμους του τεχνικού γυμνασίου και λυκείου του Ροζάριο και αποφοίτησαν μαζί το 1987. Παρά το πέρασμα των δεκαετιών –και παρά τις αλλαγές στη δουλειά, τους γάμους, τα παιδιά και τις μετακινήσεις σε άλλες χώρες –παρέμειναν στενοί φίλοι. Το περασμένο Σάββατο, οκτώ από τους πρώην συμμαθητές μαζεύτηκαν για να πετάξουν στις ΗΠΑ για να γιορτάσουν τα 30 χρόνια από την αποφοίτησή τους. Καθώς πόζαραν για αυτήν τη φωτογραφία λίγο πριν απογειωθούν, αντάλλασσαν πειράγματα και γέλια, φορώντας όλοι την ίδια μπλούζα που έγραφε Libre, Ελεύθερος –ήταν το μότο του παλιού τους σχολείου. Δεν είναι ακόμα γνωστό ποια ώρα ακριβώς έφθασαν στη Νέα Υόρκη, είχαν κανονίσει να σταματήσουν στη Βοστώνη, να συναντήσουν άλλον έναν παλιό συμμαθητή τους. Το σίγουρο είναι ότι την Τρίτη –ένα όμορφο, φθινοπωρινό απόγευμα στο Μανχάταν –νοίκιασαν ποδήλατα για να απολαύσουν τη διαδρομή δίπλα στον ποταμό Χάντσον.

Καθώς έκαναν πετάλι, πάντα ανταλλάσσοντας πειράγματα και αστεία, εμφανίστηκε το λευκό νοικιασμένο φορτηγάκι που έπεσε επάνω τους με φόρα. Πέντε από τους φίλους σκοτώθηκαν επί τόπου: οι Ερνάν Μεντόζα, Ντιέγκο Ανγκελίνι, Αλεχάντρο Πανούκο, Αριέλ Ερλίζ και Ερνάν Φερούτσι. Ενα έκτο μέλος της παρέας, ο Μάρτιν Μάρο, τραυματίστηκε και νοσηλεύεται σε νοσοκομείο του Μανχάταν, σε σταθερή κατάσταση. Από χθες, η Αργεντινή θρηνεί την απώλειά τους. Ο πρόεδρος Μαουρίσιο Μάκρι εκθείασε τους συμπατριώτες του, που ήταν αρχιτέκτονες και επιχειρηματίες, ως υποδειγματικούς πολίτες, κάνοντας έκκληση σε όλο τον κόσμο να αντιταχθεί στην τρομοκρατία. Το Ροζάριο, ένας μεγάλος αγροτικός κόμβος στα βόρεια της Αργεντινής, πατρίδα του Τσε Γκεβάρα αλλά και του ποδοσφαιριστή Λιονέλ Μέσι, κήρυξε τριήμερο πένθος.

Οι αργεντινές εφημερίδες γράφουν πως ήταν ο Ερλίζ, ιδιοκτήτης εταιρείας μεταλλευμάτων, που είχε διοργανώσει το ταξίδι για τους συμμαθητές, πληρώνοντας για όσους δεν είχαν το βαλάντιο. Οι κόρες του Πανούκο περιγράφουν ότι οι παιδικοί φίλοι σχεδίαζαν το ταξίδι για το reunion εδώ και περισσότερο από έναν χρόνο. Ο πατέρας τους Αλεχάντρο εργαζόταν για επιχείρηση οικοδομικών υλικών και δεν είχε ταξιδέψει ποτέ εκτός της χώρας τους –περίμενε το ταξίδι στη Νέα Υόρκη πώς και πώς. Οταν έφθασε εκεί, άρχισε να στέλνει φωτογραφίες απ’ όλα όσα έβλεπε –το δωμάτιο του ξενοδοχείου, τα μαγαζιά, τους δρόμους της Νέας Υόρκης –στις τρεις κόρες και τη σύζυγό του. «Ζω το όνειρό μου» τους έγραφε.