Αντάρτικο πρωτοκλασάτων υπουργών ξεσηκώνει η μετάλλαξη του Yπερταμείου αποκρατικοποιήσεων από αδειανό πουκάμισο σε οργανισμό αιχμής με σάρκα και οστά, ο οποίος σύντομα θα πρέπει να περάσει από τη θεωρία στην πράξη. Μέχρι τώρα οι ιδιωτικοποιήσεις βρίσκονταν μόνο στα χαρτιά των Μνημονίων, με την κυβέρνηση να παίζει κατενάτσιο. Τα χρονικά περιθώρια αναβολών έχουν εξαντληθεί και οι δανειστές απαιτούν εδώ και τώρα έργο, προοπτική που φέρνει ήδη το Υπερταμείο αντιμέτωπο με αντιδράσεις υπουργών για το δικό τους βιλαέτι.
Και μπορεί ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, υπό την πίεση της τρόικας να επιχειρεί να τρέξει τις διαδικασίες, αλλά τα μηνύματα από την αντίθετη κατεύθυνση είναι ήδη αρκετά, από υπουργούς που αντιμετωπίζουν το Υπερταμείο ως μνημονιακό εργαλείο που τους αφαιρεί κρίσιμη κυβερνητική ύλη μέσω της οποίας ασκούν εξουσία, από τον διορισμό διοικήσεων έως τον επηρεασμό στρατηγικών αποφάσεων.
Για όσους γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα και είναι δέκτες των πρώτων αντιδράσεων, κοινή εκτίμηση είναι ότι ο υπουργός Υποδομών Χρήστος Σπίρτζης δεν πρόκειται να αποδεχθεί δίχως αντίδραση, ενδεχόμενη αντικατάσταση των διοικήσεων στις ΔΕΚΟ του δικού του χαρτοφυλακίου, που είναι και το βαρύ πυροβολικό απ’ όσες μεταβιβάζονται στο Υπερταμείο. Από τον ΟΑΣΑ, την Αττικό Μετρό, τον ΟΣΕ και τα ΕΛΤΑ, έως τις ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ και τον Διεθνή Αερολιμένα, επτά από τις πιο εμβληματικές επιχειρήσεις του Ταμείου υπάγονταν μέχρι πρότινος αποκλειστικά στη δική του δικαιοδοσία.
ΤΙ ΑΛΛΑΖΕΙ. Στο σενάριο που κατά τις επικείμενες κρίσεις των διοικήσεων των ΔΕΚΟ (Δεκέμβριο) μάνατζερ επιλογής του Χρήστου Σπίρτζη κριθούν ακατάλληλοι και αντικατασταθούν, εκτιμάται ότι ο υπουργός Υποδομών δεν θα καθήσει με σταυρωμένα τα χέρια. Πολλώ δε μάλλον όταν μέσα στο 2018 το Ταμείο θα κληθεί να πέσει στα βαθιά, δηλαδή να απαιτήσει, όπου χρειαστεί, περιστολή δαπανών, ανακατανομή προσωπικού, αλλαγές σε εσωτερικούς κανονισμούς και οργανογράμματα. Δηλαδή να συγκρουστεί στην πράξη με κατεστημένες νοοτροπίες, και επομένως να αντιπαρατεθεί και με τους συνδικαλιστές.
Οχι, δεν έχουν αρχίσει ακόμη τα όργανα, δεν απέχει ωστόσο και πολύ η στιγμή που αυτό θα συμβεί. Τουλάχιστον αυτό είναι το μήνυμα που μεταφέρεται από ανθρώπους με γνώση των διεργασιών, οι οποίοι γίνονται αποδέκτες μιας παρασκηνιακής προς το παρόν γκρίνιας και αντιδράσεων από υπουργούς αλλά και από διοικήσεις ΔΕΚΟ ενόψει της πλήρους ενεργοποίησης του Ταμείου πριν από τις γιορτές.
Στους «επίφοβους» δεν είναι μόνο ο Χρήστος Σπίρτζης. Δεν πάει πολύς καιρός που ο υπουργός Οικονομίας Δημήτρης Παπαδημητρίου είχε αρνηθεί τη μεταβίβαση στο Ταμείο του Οργανισμού Κεντρικών Αγορών και Αλιείας (ΟΚΑΑ) και της Κεντρικής Αγοράς Θεσσαλονίκης (ΚΑΘ) με το επιχείρημα ότι ασκούν κοινωνική και αναπτυξιακή πολιτική στον τομέα του χονδρικού εμπορίου. Προκειμένου ακριβώς να καθησυχάσει τον συνάδελφό του, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, στο κείμενο με τις «στρατηγικές κατευθύνσεις» που έχει αποστείλει πρόσφατα στο Υπερταμείο, χαρακτηρίζει –σύμφωνα με πληροφορίες –τον ρόλο των αγορών Αθηνών και Θεσσαλονίκης απόλυτα συνυφασμένο με την αναπτυξιακή στρατηγική του πρωτογενούς τομέα, αποκλείοντας σε αυτή τη φάση εκχώρηση μέρους του ποσοστού του Δημοσίου (100%) σε ιδιώτες.
Η ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ. Στην περίπτωση πάλι της σεραίας υφυπουργού Εσωτερικών Μαρίας Κόλλια – Τσαρουχά είναι γνωστό ότι είχε προ μηνών ταχθεί κατά της μεταβίβασης στο Ταμείο της ΔΕΘ – Hellexpo, άποψη με την οποία είχαν συνταχθεί –και συντάσσονται –οικονομικοί φορείς της Θεσσαλονίκης, με το σκεπτικό ότι αποτελεί τον μοναδικό οικονομικό πνεύμονα της ευρύτερης περιοχής. Και σε αυτή τη περίπτωση ο Ευκλείδης Τσακαλώτος επιχειρεί να λειτουργήσει κατευναστικά, αφού έχει μεταφέρει, όπως λέγεται, στην προερχόμενη από τους ΑΝΕΛ πολιτικό, ότι η ΔΕΘ αποτελεί βασικό εργαλείο προβολής της ελληνικής οικονομίας στο εξωτερικό, άρα είναι συνειδητή απόφαση της κυβέρνησης η κατά 100% διατήρησή της στο Δημόσιο. Τούτο όμως δεν σημαίνει ότι η ΔΕΘ δεν πρέπει να λάβει μέτρα για καλύτερη αξιοποίηση των εκθεσιακών της χώρων και αύξηση των εσόδων της, κατεύθυνση την οποία λέγεται ότι έχει δώσει ο υπουργός προς το Υπερταμείο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην πράξη.
Την ίδια στιγμή είναι γνωστή η θέση του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιώργου Σταθάκη, όπως και της συντριπτικής πλειονότητας των υπουργών, που έχουν ταχθεί υπέρ της μεταφοράς του 17% των μετοχών της ΔΕΗ από το ΤΑΙΠΕΔ (όπου βρίσκεται με στόχο την ιδιωτικοποίηση) στην Εταιρεία Δημοσίων Συμμετοχών (ΕΔΗΣ), την υπό σύσταση θυγατρική του Ταμείου. Αλλά για την ώρα το 17% έχει παραμείνει στο ΤΑΙΠΕΔ, απλώς η διαδικασία έχει παγώσει λόγω της πώλησης των λιγνιτικών μονάδων. Από εκεί και πέρα, η μεταβίβαση του 34,12% της ΔΕΗ στην ΕΔΗΣ, δηλαδή του υπόλοιπου ποσοστού του Δημοσίου, σημαίνει και για τον Γιώργο Σταθάκη απώλεια κυβερνητικής ύλης. Τον «μεγάλο ασθενή» που λέγεται ΔΕΗ θα αναλάβει το Υπερταμείο, με τον Τσακαλώτο να εισηγείται ήδη –σύμφωνα με πληροφορίες –άμεση ανάγκη βελτίωσης των περιθωρίων κέρδους της, μείωση των λειτουργικών εξόδων, παροχή νέων και σύγχρονων υπηρεσιών, αξιοποίηση των σύγχρονων τεχνολογιών και βελτίωση των εσωτερικών της πολιτικών.
Αναζήτηση
