Ενα μικρό δείγμα έζησε τις προηγούμενες ημέρες και η Ελλάδα, όταν ανακοινώθηκε πως στη χώρα μας εντοπίστηκε η δεύτερη μεγαλύτερη λευκή τρούφα στην Ευρώπη τη φετινή χρονιά, με βάρος 510 γραμμαρίων. Την ανακάλυψε ο κυνηγός τρούφας Χρήστος Πλεσιώτης. Συνεργάτης του Μουσείου Μανιταριών που λειτουργεί στα Μετέωρα και πρωτεργάτης μιας πρωτοποριακής δράσης, του Κυνηγιού Τρούφας, που διοργανώνεται κάθε Σαββατοκύριακο καταλήγοντας σε μαγείρεμα τρουφομακαρονάδας μέσα στο δάσος, ο Χρήστος Πλεσιώτης είναι ένας από τους ελάχιστους ανθρώπους που ασχολούνται επαγγελματικά με το κυνήγι τρούφας στην Ελλάδα.
Η ενασχόλησή του φαντάζει γοητευτική και προσοδοφόρα. Δεν είναι, όμως, εύκολη η ζωή ενός τρουφοσυλλέκτη. Μαζί με τα ειδικά εκπαιδευμένα σκυλιά του και ένα τετράδιο, όπου σημειώνει επί μήνες τον καιρό, φεύγει από το σπίτι του στις 20 Αυγούστου και επιστρέφει λίγο μετά τα Χριστούγεννα. Το διάστημα αυτό ζει στο δάσος. Ψάχνει τρούφες, ζει με τη φύση, είναι μόνος με ένα αυτοκίνητο και τα ζώα. «Θέλω να είμαι ειλικρινής με τους ανθρώπους που με ρωτούν αν μπορεί να ζήσει κάποιος συλλέγοντας τρούφες. Αν επενδύσεις σε αυτό, αν το αντιμετωπίσεις ως δουλειά, αν είσαι αποφασισμένος να φύγεις από το σπίτι σου, να είσαι μόνος, ψάχνοντας κάθε μέρα, γνωρίζοντας ότι θα συναντήσεις δυσκολίες, αν οι δικοί σου άνθρωποι δείχνουν κατανόηση, τότε μπορεί να σου αποφέρει ένα ικανοποιητικό εισόδημα» λέει ο Χρήστος Πλεσιώτης στα «ΝΕΑ». «Θα πρέπει, όμως, να αγαπάς αυτό που κάνεις. Να έχεις ως κίνητρό σου το να βγεις στο δάσος, να απολαύσεις όσα σου έχει δώσει η φύση. Και στο τέλος αυτό μπορεί να σου αποδώσει ένα έξτρα εισόδημα. Αν όμως έρθει κάποιος και με ρωτήσει πόσα λεφτά θα μαζέψω στο δάσος, θα του απαντούσα να μην το δοκιμάσει. Οι συλλέκτες τρούφας εξαρτιόμαστε, άλλωστε, πολύ από τα καιρικά φαινόμενα, οπότε κάποιες χρονιές, όπως για παράδειγμα η φετινή που έχει ξηρασία, δεν είναι καλές».
Η χώρα μας δεν έχει τις ποσότητες τρούφας που διαθέτει η Ιταλία, διαθέτει όμως τρούφες εξαιρετικής ποιότητας. Υπάρχουν περιοχές με μεγάλες ποσότητες, όπως η Κατερίνη ή η Πελοπόννησος.
Η τιμή της τρούφας αλλάζει σαν το χρηματιστήριο. Εξαρτάται από την προσφορά και τη ζήτηση. Ενδεικτική είναι η φετινή χρονιά, κατά την οποία λόγω της παρατεταμένης ανομβρίας υπάρχει έλλειψη τρούφας, με αποτέλεσμα η τιμή της στη διεθνή αγορά να έχει διπλασιαστεί. «Η λευκή τρούφα μπορεί να πουληθεί μέχρι και 30.000 ευρώ το κιλό» λέει ο Χρήστος Πλεσιώτης. «Συνήθως κατευθύνεται σε εστιατόρια Michelin του εξωτερικού, η Ελλάδα δεν μπορεί να διαχειριστεί τέτοια μεγέθη».
Εχοντας θέσει τις προτεραιότητές του στη ζωή μέσω της επαφής του με τη φύση, ο Χρήστος Πλεσιώτης μιλά για τα όνειρά του έπειτα από τόσα χρόνια εμπειρίας στην τρούφα: «Να το κάνω μέχρι τα βαθιά γεράματα. Αυτό θέλω. Να πηγαίνω με το μπαστουνάκι μου στο βουνό, μαζί με τα σκυλιά. Είμαι απλός άνθρωπος, δεν θέλω πολλά, υγεία, ποιότητα ζωής, ηρεμία…».
Παράδεισος η Ελλάδα
«Η ανεύρεση της τρούφας των 510 γραμμαρίων στην Ελλάδα είναι σημαντικό γεγονός αν αναλογιστούμε ότι συνήθως οι λευκές τρούφες έχουν βάρος από 50 έως 150 γραμμάρια» λέει στα «ΝΕΑ» ο διευθυντής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Μετεώρων και Μουσείου Μανιταριών Νίκος Πάλλας (φωτογραφία). Στο Κυνήγι Μανιταριών που διοργανώνει το Μουσείο έχουν συμμετάσχει άνθρωποι από όλο τον κόσμο. «Πριν από δύο μήνες ήρθε και μας έδωσε συγχαρητήρια η υπεύθυνη από το Μουσείο της Νέας Υόρκης, έχουν έρθει από την Αυστραλία, το Ισραήλ, οκταμελές συνεργείο από τον μεγαλύτερο τηλεοπτικό σταθμό της Κίνας, από όλη την Ευρώπη» εξηγεί. «Η Ελλάδα είναι χώρα πλούσια σε τρούφες και πάρα πολύ πλούσια σε μανιτάρια, έχουμε τρισεκατομμύρια μανιτάρια, πλούτο ατελείωτο. Οσον αφορά τη λευκή τρούφα που βρέθηκε πριν από λίγες ημέρες, επιθυμία μας είναι να τεθεί σε δημοπρασία, όπως γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις, και τα χρήματα να διατεθούν για φιλανθρωπίες. Πάμπλουτοι άνθρωποι αγοράζουν σπάνια κομμάτια –αν η πραγματική τους αξία είναι 15.000 ευρώ δίνουν 300.000 ή 500.000 ευρώ. Ελπίζουμε σύντομα να γίνει κάτι τέτοιο για να ενισχυθούν φιλανθρωπικοί φορείς και στην Ελλάδα».