Τον Δεκέμβριο του 2007 ο επιχειρηματίας Στάνλεϊ Χο, γνωστός ως «ο βασιλιάς των καζίνων» στο Χονγκ Κονγκ, δαπάνησε το ιλιγγιώδες ποσό των 330.000 ευρώ για να αποκτήσει μέσω δημοπρασίας μια μεγάλη λευκή τρούφα. Τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν διατέθηκαν για φιλανθρωπικούς σκοπούς, όμως τα μεγέθη ήταν αποκαλυπτικά: ένας μύθος περιβάλλει παγκοσμίως τη σπάνια, υπεραρωματική και πανάκριβη λευκή τρούφα.

Ενα μικρό δείγμα έζησε τις προηγούμενες ημέρες και η Ελλάδα, όταν ανακοινώθηκε πως στη χώρα μας εντοπίστηκε η δεύτερη μεγαλύτερη λευκή τρούφα στην Ευρώπη τη φετινή χρονιά, με βάρος 510 γραμμαρίων. Την ανακάλυψε ο κυνηγός τρούφας Χρήστος Πλεσιώτης. Συνεργάτης του Μουσείου Μανιταριών που λειτουργεί στα Μετέωρα και πρωτεργάτης μιας πρωτοποριακής δράσης, του Κυνηγιού Τρούφας, που διοργανώνεται κάθε Σαββατοκύριακο καταλήγοντας σε μαγείρεμα τρουφομακαρονάδας μέσα στο δάσος, ο Χρήστος Πλεσιώτης είναι ένας από τους ελάχιστους ανθρώπους που ασχολούνται επαγγελματικά με το κυνήγι τρούφας στην Ελλάδα.

Η ενασχόλησή του φαντάζει γοητευτική και προσοδοφόρα. Δεν είναι, όμως, εύκολη η ζωή ενός τρουφοσυλλέκτη. Μαζί με τα ειδικά εκπαιδευμένα σκυλιά του και ένα τετράδιο, όπου σημειώνει επί μήνες τον καιρό, φεύγει από το σπίτι του στις 20 Αυγούστου και επιστρέφει λίγο μετά τα Χριστούγεννα. Το διάστημα αυτό ζει στο δάσος. Ψάχνει τρούφες, ζει με τη φύση, είναι μόνος με ένα αυτοκίνητο και τα ζώα. «Θέλω να είμαι ειλικρινής με τους ανθρώπους που με ρωτούν αν μπορεί να ζήσει κάποιος συλλέγοντας τρούφες. Αν επενδύσεις σε αυτό, αν το αντιμετωπίσεις ως δουλειά, αν είσαι αποφασισμένος να φύγεις από το σπίτι σου, να είσαι μόνος, ψάχνοντας κάθε μέρα, γνωρίζοντας ότι θα συναντήσεις δυσκολίες, αν οι δικοί σου άνθρωποι δείχνουν κατανόηση, τότε μπορεί να σου αποφέρει ένα ικανοποιητικό εισόδημα» λέει ο Χρήστος Πλεσιώτης στα «ΝΕΑ». «Θα πρέπει, όμως, να αγαπάς αυτό που κάνεις. Να έχεις ως κίνητρό σου το να βγεις στο δάσος, να απολαύσεις όσα σου έχει δώσει η φύση. Και στο τέλος αυτό μπορεί να σου αποδώσει ένα έξτρα εισόδημα. Αν όμως έρθει κάποιος και με ρωτήσει πόσα λεφτά θα μαζέψω στο δάσος, θα του απαντούσα να μην το δοκιμάσει. Οι συλλέκτες τρούφας εξαρτιόμαστε, άλλωστε, πολύ από τα καιρικά φαινόμενα, οπότε κάποιες χρονιές, όπως για παράδειγμα η φετινή που έχει ξηρασία, δεν είναι καλές».

ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ. Ο Χρήστος Πλεσιώτης ασχολείται επαγγελματικά με τη λευκή τρούφα τα τελευταία οκτώ χρόνια και η αγάπη του για αυτήν καλλιεργήθηκε όσο ζούσε στην Ιταλία. «Μεγάλωσα στην Ιταλία και εργάστηκα ως μάγειρος σε ιταλικά εστιατόρια. Από εκεί έχω φέρει και το σκεύος χωρητικότητας 80 μερίδων, στο οποίο μαγειρεύουμε τις τρουφομακαρονάδες στο δάσος» λέει. «Πηγαίνοντας να δουλέψω σε κάποιο εστιατόριο, είδα αυτό το σκεύος και θέλησα να το μάθω. Εμεινα, δούλεψα, έμαθα αρκετά. Τα όνειρά μου ήταν τελείως διαφορετικά τότε. Ο εστιάτορας όμως ήταν τρουφοσυλλέκτης, είχε ειδικά σκυλιά και βλέποντάς τον θέλησα να μάθω κι εγώ πώς γίνεται το κυνήγι της τρούφας. Είχα μέσα μου εικόνες από την Ιταλία των παιδικών μου χρόνων, από όταν έβλεπα παππούδες να βγαίνουν στα βουνά και να μαζεύουν τρούφες. Ετσι ξεκίνησα. Κάποια χρόνια αργότερα αποφάσισα να φέρω στην Ελλάδα όσα έμαθα».

Η χώρα μας δεν έχει τις ποσότητες τρούφας που διαθέτει η Ιταλία, διαθέτει όμως τρούφες εξαιρετικής ποιότητας. Υπάρχουν περιοχές με μεγάλες ποσότητες, όπως η Κατερίνη ή η Πελοπόννησος.

Η τιμή της τρούφας αλλάζει σαν το χρηματιστήριο. Εξαρτάται από την προσφορά και τη ζήτηση. Ενδεικτική είναι η φετινή χρονιά, κατά την οποία λόγω της παρατεταμένης ανομβρίας υπάρχει έλλειψη τρούφας, με αποτέλεσμα η τιμή της στη διεθνή αγορά να έχει διπλασιαστεί. «Η λευκή τρούφα μπορεί να πουληθεί μέχρι και 30.000 ευρώ το κιλό» λέει ο Χρήστος Πλεσιώτης. «Συνήθως κατευθύνεται σε εστιατόρια Michelin του εξωτερικού, η Ελλάδα δεν μπορεί να διαχειριστεί τέτοια μεγέθη».

ΕΚΤΡΟΦΕΑΣ ΣΚΥΛΩΝ. Εκτός από τρουφοσυλλέκτης και σεφ, ο ίδιος τα τελευταία τρία χρόνια είναι και εκτροφέας σκυλιών Lagotto Romagnolo, τα οποία θεωρούνται εξαιρετική ράτσα για κυνήγι τρούφας. Το εκτροφείο του ονομάζεται Il Monte del Bianco και ήταν το πρώτο που έφερε τη συγκεκριμένη ράτσα στην Ελλάδα. «Αυτά τα σκυλιά είναι τα μοναδικά στον κόσμο που έχουν ένστικτο τρούφας, είναι καταγεγραμμένο στο DNA τους» εξηγεί. Ενα από αυτά, ο τετράποδος Brio, ανακάλυψε πριν από λίγες ημέρες και την τεράστια τρούφα των 510 γραμμαρίων. Ενα σκυλάκι τριάμισι ετών. «Το κάθε σκυλί έχει τον δικό του τρόπο να κινείται στον χώρο. Απλώνονται σε μια ακτίνα 15-30 μέτρων και με το που θα πλησιάσουν μια τρούφα, το καταλαβαίνεις. Κουνάνε την ουρά και αρχίζουν να σκάβουν ακολουθώντας τις εντολές που τους δίνεις. Αυτή τη στιγμή έχω 13 σκυλιά.
Η εκπαίδευσή τους γίνεται με επιβράβευση, με χάδι, χωρίς στρες και σταδιακά. Με το που θα κοπεί το γάλα τους, αρχίζεις να τα εκπαιδεύεις. Χρειάζεται σεβασμός προς τους τετράποδους φίλους μας, αν δω ότι κάποιος βλέπει το σκυλί αποκλειστικά ως μέσο για να βγάλει χρήματα, δεν του το πουλάω».
ΤΟ ΑΡΩΜΑ ΚΑΙ Η ΣΠΑΝΙΟΤΗΤΑ. Τι είναι όμως αυτό που κάνει τη λευκή τρούφα να ξεχωρίζει ως προϊόν και να έχει τόση ζήτηση παγκοσμίως; Σύμφωνα με τον Χρήστο Πλεσιώτη, είναι το άρωμά της, η σπανιότητά της και η δυσκολία στη συλλογή της. «Φρέσκια τρούφα μπορεί να φάει κάποιος μόνο από τον Οκτώβριο ώς τον Δεκέμβριο. Δεν τη βρίσκεις άλλη περίοδο του χρόνου. Επίσης συναντάται μόνο σε τέσσερις βαλκανικές χώρες και στην Ιταλία. Και για έναν ακόμη λόγο: εξαρτάται από τις καιρικές συνθήκες. Αν δεν βρέξει τον Ιούνιο και βρέξει τον Αύγουστο, η μαύρη τρούφα μπορεί να καρποφορήσει λίγο αργότερα. Αν όμως δεν βρέξει τον Ιούνιο, η λεύκη τρούφα δεν θα υπάρχει εκείνη τη χρονιά» λέει.

Εχοντας θέσει τις προτεραιότητές του στη ζωή μέσω της επαφής του με τη φύση, ο Χρήστος Πλεσιώτης μιλά για τα όνειρά του έπειτα από τόσα χρόνια εμπειρίας στην τρούφα: «Να το κάνω μέχρι τα βαθιά γεράματα. Αυτό θέλω. Να πηγαίνω με το μπαστουνάκι μου στο βουνό, μαζί με τα σκυλιά. Είμαι απλός άνθρωπος, δεν θέλω πολλά, υγεία, ποιότητα ζωής, ηρεμία…».

Παράδεισος η Ελλάδα

«Η ανεύρεση της τρούφας των 510 γραμμαρίων στην Ελλάδα είναι σημαντικό γεγονός αν αναλογιστούμε ότι συνήθως οι λευκές τρούφες έχουν βάρος από 50 έως 150 γραμμάρια» λέει στα «ΝΕΑ» ο διευθυντής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Μετεώρων και Μουσείου Μανιταριών Νίκος Πάλλας (φωτογραφία). Στο Κυνήγι Μανιταριών που διοργανώνει το Μουσείο έχουν συμμετάσχει άνθρωποι από όλο τον κόσμο. «Πριν από δύο μήνες ήρθε και μας έδωσε συγχαρητήρια η υπεύθυνη από το Μουσείο της Νέας Υόρκης, έχουν έρθει από την Αυστραλία, το Ισραήλ, οκταμελές συνεργείο από τον μεγαλύτερο τηλεοπτικό σταθμό της Κίνας, από όλη την Ευρώπη» εξηγεί. «Η Ελλάδα είναι χώρα πλούσια σε τρούφες και πάρα πολύ πλούσια σε μανιτάρια, έχουμε τρισεκατομμύρια μανιτάρια, πλούτο ατελείωτο. Οσον αφορά τη λευκή τρούφα που βρέθηκε πριν από λίγες ημέρες, επιθυμία μας είναι να τεθεί σε δημοπρασία, όπως γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις, και τα χρήματα να διατεθούν για φιλανθρωπίες. Πάμπλουτοι άνθρωποι αγοράζουν σπάνια κομμάτια –αν η πραγματική τους αξία είναι 15.000 ευρώ δίνουν 300.000 ή 500.000 ευρώ. Ελπίζουμε σύντομα να γίνει κάτι τέτοιο για να ενισχυθούν φιλανθρωπικοί φορείς και στην Ελλάδα».