Ο Γιώργος Χουλιαράκης μίλησε με το κρύο αίμα του τεχνοκράτη και είπε αλήθειες που ο… αριστερός Ευκλείδης Τσακαλώτος, και άτυπος ηγέτης της ομάδας των 53 στον ΣΥΡΙΖΑ, ποτέ δεν θα μπορούσε, δημόσια, να παραδεχθεί. «Η φορολογική επιβάρυνση είναι μεγάλη για τους έντιμους και συνεπείς φορολογουμένους, τη μεσαία τάξη και τους ελεύθερους επαγγελματίες προκειμένου να ενισχυθούν τα πιο αδύναμα και ευάλωτα στρώματα της κοινωνίας… Είναι μια συνειδητή επιλογή που μεταβατικά πήρε η κυβέρνηση» είπε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών αποτυπώνοντας, από το βήμα της Βουλής, την ωμή πραγματικότητα που βιώνουν σήμερα οι πιο παραγωγικές ομάδες του πληθυσμού. Μαζί με αυτές και η ελληνική οικονομία.
Πράγματι η συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ επέλεξε να υπερφορολογήσει εργαζομένους, επαγγελματίες, επιχειρήσεις, εισοδήματα και κατανάλωση, κατασκευάζοντας ένα πλεόνασμα «τούμπανο» για να εξασφαλίσει περιθώρια παροχών. Και ένα… «αριστερό» άλλοθι στη μνημονιακή πολιτική της. Αλλο αν τα ψίχουλα που δίνει στη μία τσέπη, τους τα παίρνει από την άλλη. Πέρυσι τα Χριστούγεννα μοίρασε στους συνταξιούχους ένα οικονομικό βοήθημα, όταν προηγουμένως είχε περικόψει τις συντάξεις τους. Φέτος ετοιμάζεται να διανείμει μέρισμα στους δικαιούχους του Εισοδήματος Κοινωνικής Αλληλεγγύης, όταν, από το άλλο χέρι, τους κόβει επιδόματα.
Η οικονομία όμως εκδικείται: το 2015 και το 2016 παρέμεινε σε ύφεση παρά τις αρχικές, αντίθετες, προβλέψεις, ενώ και φέτος κινείται αναιμικά διαψεύδοντας τις προσδοκίες για μεγέθυνση κοντά στο 2%. Η τραγική ειρωνεία είναι ότι η υπεροφολόγηση και η συνεπακόλουθη εξόντωση των έντιμων, συνεπών φορολογουμένων, της μεσαίας τάξης και των ελεύθερων επαγγελματιών, όπως τους κατέγραψε ο Γιώργος Χουλιαράκης, αυξάνει τις στρατιές των οικονομικά αδυνάτων για τους οποίους υποτίθεται ότι κόπτεται η κυβέρνηση. Πολλαπλασιάζει αντί να λύνει τα προβλήματα των οικονομικά εξαθλιωμένων και όλων όσοι εγκλωβίζονται στη μιζέρια των οικονομικών βοηθημάτων, αντί να ελπίζουν σε νέες δουλειές και απασχόληση που θα προέλθει από υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Το παράδοξο, βεβαίως, είναι ότι με την πολιτική των τεχνητά υψηλών πλεονασμάτων, σε επίπεδα πάνω από το «μπόι» της ελληνικής οικονομίας, η σημερινή κυβέρνηση κόβει το κλαδί στο οποίο κάθεται. Τορπιλίζει τη διεκδίκηση της μείωσής τους και υπονομεύει το επιχείρημα ότι η επίτευξή τους απαιτεί συνεχή μέτρα λιτότητας τα οποία δεν αντέχει η ελληνική οικονομία. Αξιόπιστοι οικονομικοί παράγοντες και πολιτικοί αναλυτές σημειώνουν ότι με τον τρόπο αυτόν δικαιώνονται στην πράξη οι δανειστές για τον ζουρλομανδύα των υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων (ύψους 3,5% του ΑΕΠ από το 2018 ώς το 2022 και 2% για τη συνέχεια) που έχουν επιβάλει και καθίσταται ακόμη πιο δύσκολο να υπάρξουν θετικές εξελίξεις στο μέλλον στο κρίσιμο αυτό ζήτημα.
Στο τέλος, βέβαια, όπως πάντα, ο λογαριασμός θα γίνει στο ταμείο. Ο κίνδυνος, λόγω της πολιτικής που συνειδητά εφαρμόζει η κυβέρνηση, είναι ο δείκτης της ανάπτυξης να κολλήσει φέτος στα επίπεδα του 1% αντί για 1,8% που απαιτείται για να βγει το πρόγραμμα. Τότε, τα νέα μέτρα δεν θα αργήσουν και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος μαζί με τους 53 του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να επιστρατεύσουν όλο ταλέντο τους για να γίνουν πιστευτοί στο θέατρο του παραλόγου που είναι πρωταγωνιστές: όπου ο αρχηγός εφαρμόζει το Μνημόνιο και οι άλλοι καταγγέλλουν.