Το 2018, όπως όλα δείχνουν, θα είναι χρονιά εκλογών.
Ο Πρωθυπουργός έχει, ήδη, προδιαγράψει τις πολιτικές εξελίξεις για μετά τον προσεχή Αύγουστο, προεξοφλώντας «την έξοδο από τα Μνημόνια». Με ενδιάμεσους σταθμούς το κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης και τη διανομή του κοινωνικού μερίσματος από το πλεόνασμα.
Η τακτική της κυβέρνησης ενόψει της τελικής ευθείας είναι επίσης δεδομένη. Θα είναι ένα μείγμα συριζαίικου success story πασπαλισμένου με αριστερό πρόσημο στα κοινωνικά θέματα, σε κλίμα πρωτοφανούς πόλωσης.
Με το success story η κυβέρνηση φιλοδοξεί όχι μόνο να υφαρπάξει την ατζέντα της ΝΔ, αλλά να καταδείξει επιτυχία εκεί που η ΝΔ απέτυχε ως κυβέρνηση. Αυτό και αν είναι fake news. Ο Πρωθυπουργός θα ισχυρίζεται ότι μας έβγαλε από τα Μνημόνια, αλλά η επιτροπεία θα συνεχίζεται. Με τα μέτρα που έχει ψηφίσει για το 2019 και το 2020 δεσμεύοντας την επόμενη κυβέρνηση. Και, κυρίως, με τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα που έχει συμφωνήσει, δένοντας χειροπόδαρα την επόμενη κυβέρνηση και φρενάροντας την οικονομία. Και επειδή καθαρή έξοδος, που σημαίνει ότι είσαι στην απόλυτη κρίση των αγορών, δεν μπορεί να υπάρξει, θα δοθεί κάποιας μορφής προληπτική πιστωτική γραμμή.
Κάποιοι θα ισχυριστούν ότι το ίδιο θα συνέβαινε το 2014,αλλά ούτε αυτό είναι αλήθεια. Πρώτον, γιατί η χώρα αναγκάστηκε να πληρώσει δίδακτρα 100 δισ. ευρώ για την εκπαίδευση και ενηλικίωση του ΣΥΡΙΖΑ. Δεύτερον, γιατί στα χρόνια της πρώτης φοράς Αριστερά, το ΑΕΠ της χώρας μειώθηκε ακόμη περισσότερο, ενώ το χρέος της αυξήθηκε. Και τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά που αδυνατούν να αποπληρώσουν τις οφειλές τους προς το Δημόσιο και αλλού αυξήθηκαν. Αυτή η επιδείνωση της καθημερινότητας είναι η αχίλλειος πτέρνα της τακτικής τής κυβέρνησης. Γιατί, όπως ομολόγησε το οικονομικό επιτελείο της, η υπερφορολόγησή της ισοπέδωσε τη μεσαία τάξη. Και, παρά τους ισχυρισμούς της, ούτε τα πιο ευάλωτα στρώματα ανακουφίστηκαν.
Σε ένα δεύτερο επίπεδο, η κυβέρνηση προσπαθεί να εξισορροπήσει τη μνημονιακή της στροφή με την αριστερή ατζέντα σε κοινωνικά θέματα. Οπως το θέμα για την αλλαγή φύλου στα 15 ή τη νομιμοποίηση της μαριχουάνας για ιατρικούς λόγους. Μόνο που στα θέματα που καίνε την κοινωνία η κυβέρνηση τα έχει κάνει θάλασσα. Και στο Μεταναστευτικό και στα θέματα νόμου και τάξης. Οσο για τα θέματα της καθημερινότητας, ας ρωτήσει τους πολίτες που υφίστανται απίστευτη ταλαιπωρία για να προμηθευτούν ένα ηλεκτρονικό εισιτήριο.
Τι απομένει; Τα fake news και η πόλωση. Η κυβέρνηση ξεχνάει τους 53 και τον Φίλη και ψάχνει να ανακαλύψει προβλήματα στη ΝΔ. Επιδίδεται σε σκανδαλολογία και προαναγγέλλει εκλογές με σκληρό ροκ. Μάλλον χορός του Ζαλόγγου θα είναι και, όπως όλα δείχνουν, θα τον χορέψει μόνη της ώς το τέλος.
Ο Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος είναι καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής, πρώην υπουργός, visiting fellow στο Martens Centre του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος
