Η πορεία για την εκλογή αρχηγού του νέου κόμματος του προοδευτικού χώρου μπαίνει στο τελευταίο και πιο κρίσιμο στάδιο. Στις λίγες ημέρες που απομένουν περιμένουμε να αντιπαρατεθούν οι πολιτικές θέσεις των υποψηφίων, που θα κρίνουν με τη σειρά τους όχι μόνο το αποτέλεσμα της κάλπης αλλά και τις προοπτικές του νέου εγχειρήματος.
Ολοι οι υποψήφιοι συμφωνούν ότι καθοριστικός παράγοντας θα είναι η μεγάλη συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι έκαναν ή κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να εξασφαλιστεί αυτό. Οι τεχνικού χαρακτήρα προφάσεις που οδήγησαν στην απόρριψη της ηλεκτρονικής εξ αποστάσεως ψηφοφορίας είναι ενδεικτικές της νοοτροπίας που θέλει τη συμμετοχή να περιορίζεται στο γνωστό και ελεγχόμενο κομματικό ακροατήριο.
Η υποχρεωτική, για όσους θέλουν να ψηφίσουν, παρουσία στα εκλογικά τμήματα δεν φαίνεται ωστόσο να ικανοποίησε πλήρως ορισμένους υποψηφίους και τα επιτελεία τους. Νέα προσκόμματα εμφανίζονται συνεχώς με στόχο τον περιορισμό της προσέλευσης. Σε μια εποχή κατά την οποία το κομματικό πολιτικό σύστημα έχει απολύτως απαξιωθεί και οι πολίτες είναι επιφυλακτικοί με τις κομματικές διαδικασίες, ορισμένοι επιμένουν να θεωρούν ότι μόνο εκείνοι που είναι αποφασισμένοι να γίνουν μέλη νομιμοποιούνται να ψηφίσουν, μέλη ενός αγνώστων λοιπών στοιχείων «προοδευτικού» κόμματος. Αποκλείοντας έτσι όλους εκείνους που βλέπουν φιλικά το εγχείρημα, χωρίς να έχουν αποφασίσει ακόμα αν θα συμμετάσχουν.
Υπάρχει άραγε ο κίνδυνος να παρέμβουν οργανωμένα άλλες πολιτικές δυνάμεις για να προσπαθήσουν να καθορίσουν το αποτέλεσμα; Πιστεύουν κάποιοι ότι υπάρχουν σήμερα κομματικοί στρατοί, έτοιμοι να εκτελέσουν τέτοιου είδους αποστολές; Και στην περίπτωση αυτή, τι θα βόλευε τον κ. Μητσοτάκη; Να εκλεγεί ένας «κοντινός» προς τη ΝΔ αρχηγός ή η δημιουργία ενός καθαρά κεντροαριστερού κόμματος που θ’ αφήσει αδιάφορους όλους τους κεντρώους μεταρρυθμιστές ψηφοφόρους; Την ίδια στιγμή, δεν θα είναι σωτήρια για τον Αλέξη Τσίπρα η εκλογή ενός αρχηγού που προσβλέπει σε μια κεντροαριστερή διακυβέρνηση μετά τις μεθεπόμενες εκλογές της απλής αναλογικής; Σε κάθε περίπτωση, μόνο η συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων προοδευτικών πολιτών στην ψηφοφορία μπορεί να ακυρώσει τα σχέδια εσωτερικών και εξωτερικών μηχανισμών.
Μερικοί υποψήφιοι αρχηγοί έχουν ήδη δηλώσει την πρόθεσή τους να υπηρετήσουν το νέο εγχείρημα και ως απλοί στρατιώτες, στην περίπτωση που δεν καταφέρουν να εκλεγούν. Κατανοητή η δέσμευσή τους που λειτουργεί ταυτόχρονα ως εγγύηση ενότητας. Πώς μπορεί να είσαι αξιόπιστος υποψήφιος αν δεσμεύεσαι μόνο για την περίπτωση που θα είσαι ο νικητής; Η δήλωση «εγγυώμαι την ενότητα του χώρου» είναι δεσμευτική για την περίπτωση μόνο που θα γίνει κάποιος στρατηγός. Αν όμως πρέπει να είναι στρατιώτης;
Το ζητούμενο της εκλογικής διαδικασίας δεν είναι βέβαια ποιοι είναι διατεθειμένοι να είναι μόνο στρατηγοί ή ποιοι είναι διατεθειμένοι να γίνουν και στρατιώτες του νέου κόμματος, αν χρειαστεί. Το ζητούμενο είναι πόσοι πολίτες είναι διατεθειμένοι να συμμετάσχουν και να τους ακολουθήσουν. Το εγχείρημα που ξεκίνησε θα έχει προοπτική επιτυχίας μόνο αν οδηγήσει στη συγκρότηση ενός ευρύχωρου προοδευτικού μεταρρυθμιστικού κόμματος, αποφασισμένου να αναλάβει τις ευθύνες του σε μια χώρα που δεν έχει κανένα απολύτως περιθώριο να μείνει ακυβέρνητη.

Ο Γιάννης Μεϊμάρογλου είναι εκδότης του ηλεκτρονικού περιοδικού Μεταρρύθμιση
Τελευταία Νέα