Ο Γουίλμπορ Ρος δεν εκφράζει τόσο μια άποψη όσο το πνεύμα μιας κυβέρνησης και του ίδιου του προέδρου του. Του πρώτου προέδρου από το 1976 και την εποχή του Τζέραλντ Φορντ, υπενθυμίζει η «Μοντ», που αρνήθηκε να δώσει στη δημοσιότητα την φορολογική του δήλωση. Κι ενός προέδρου στο περιβάλλον οποίου υπάρχουν τουλάχιστον 13 άτομα που εμπλέκονται με τα Paradise Papers –εκτός από τον υπουργό Εμπορίου, είναι ακόμη ο υπουργός Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον και ο Γκάρι Κον, ένας από τους βασικούς οικονομικούς συμβούλους του Ντόναλντ Τραμπ.
Ολοι αυτοί χρησιμοποιούσαν νόμιμες μεθόδους, ή στα όρια της νομιμότητας, για να ασκήσουν το σπορ της φοροαποφυγής. Και ο ίδιος ο Τραμπ; Είναι ο επιχειρηματίας που έχει δημιουργήσει τετρακόσιες επιχειρήσεις στην πολιτεία του Ντέλαγουερ, τον τοπικό φορολογικό παράδεισο στην Αμερική, αλλά και στις Βερμούδες, το Σεντ Μάρτιν και τον Αγιο Βικέντιο και Γρεναδίνες. Και είναι ο υποψήφιος πρόεδρος που είχε προβάλει ως απόδειξη της ευφυΐας του το γεγονός ότι τα τελευταία είκοσι χρόνια πλήρωνε πολύ λιγότερους φόρους από αυτούς που του αναλογούσαν.
Ως πρόεδρος, σήμερα, ηγείται της πιο πλούσιας κυβέρνησης στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών: σύμφωνα με το περιοδικό «Φορμπς», οι περιουσίες των μελών της κυβέρνησης φτάνουν αθροιστικά τα 4,3 δισεκατομμύρια δολάρια, δεκαπέντε φορές περισσότερο από τα πλούτη των μελών της κυβέρνησης του Μπους του Νεότερου. Και θα γίνουν ακόμη πιο πλούσιοι εάν υλοποιήσει ο Τραμπ την υπόσχεσή του να μειώσει τον φόρο των επιχειρήσεων από 35% σε 20%. Των δικών του ασφαλώς περιλαμβανομένων.
