Σιγά μην πέσουμε κάτω από την έκπληξη. Περιμέναμε δηλαδή τον κύριο Χουλιαράκη να μας επιβεβαιώσει ότι αυτή η κυβέρνηση έχει στόχο να εξοντώσει οικονομικά και ηθικά τη μεσαία τάξη; Το έχει πει πρόπερσι ο Κυρίτσης, πέρσι ο Βερναρδάκης, μπορεί και το αντίθετο, το λένε πολλοί, με τον τρόπο του ο καθένας, ότι δεν πρόκειται για κυβέρνηση όλων των Ελλήνων αλλά των ημετέρων. Το έλεγαν και στο προεκλογικό τους σύνθημα. «Ή εμείς ή αυτοί». Πόσο αφελής θα πρέπει να ήταν κάποιος για να μη διακρίνει τον ιδεοληπτικό ταξικό διαχωρισμό, εκκωφαντικό πρόσχημα στην εποχή των ταξικών μετασχηματισμών; Με καύσιμη ύλη τέτοιους διχασμούς διατρέχουν ακόμη οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ την εξουσία. Με τον Δημοκρατικό ή με τον Εθνικό Στρατό (για 2017 μιλάμε). Με τους άμωμους ή με τους κλέφτες. Με τους τωρινούς ή με τους προηγούμενους. Σε λίγο, μπορεί να επιστρατεύσουν και το «με τους Ινδιάνους ή με τους καουμπόηδες;».

Μόνο που ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών θα έπρεπε να βάλει την τελεία πριν από το «…για να ενισχύσουμε τα πιο ευάλωτα στρώματα». Ποσώς τους ενδιαφέρουν γιατί κι αυτά καθημαγμένα είναι, άσε που η οικονομική δυσπραγία της μεσαίας τάξης (που κινεί την οικονομία μιας χώρας) στην τσέπη των φτωχότερων σκάει επίσης. Ακόμη και η αναμόχλευση του κατώτερου ενστίκτου που καταριέται την κατσίκα του γείτονα, όσο επικίνδυνη κι αν είναι, δεν νομίζω ότι αποτελεί μακροπρόθεσμη επένδυση των κυβερνητικών. Είναι επισφαλές αυτό το πρώτο στάδιο του θυμικού. Ο απώτερος στόχος είναι ο πολτός μιας φτωχοποιημένης αταξικής κοινωνίας, από τον οποίο θα ξεχωρίζουν μόνο όσοι σπρώχνουν τον κάρο της εξουσίας ώστε να απολαμβάνουν από μεγάλα προνόμια έως υποτυπώδη βοηθήματα των 500 ευρώ. Βοήθειά μας.

Τελευταία Νέα