Ηταν μόλις τον περασμένο Μάρτιο όταν 28 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ζητούσαν από τον υπουργό Παιδείας την κατάργηση της αξιολόγησης της σχολικής διαγωγής και εκείνος ανταποκρινόταν κάνοντας λόγο για «αναχρονιστικό μέτρο». Περίπου τρεις μήνες μετά έφερε και τη σχετική τροπολογία στη Βουλή για να πανηγυρίσουν ο ίδιος και η κυβέρνηση το τέλος της «διαγωγής κοσμίας». Αλλά πριν περάσουν άλλοι πέντε, η διαγωγή επέστρεψε στα σχολεία από τον ίδιο υπουργό!
Αυτός ο ίδιος υπουργός –και πιθανότατα στο πνεύμα μιας κυβέρνησης που άλλαξε το όνομα της τρόικας σε θεσμούς για να μπορέσει να ισχυριστεί ότι την έδιωξε –άλλαξε τον χαρακτηρισμό από κοσμία σε μεμπτή. Αλλά αυτή η αλλαγή δεν μπορεί να αποκρύψει το γεγονός ότι στην ηγεσία του υπουργείου Παιδείας βασιλεύει η σύγχυση –σύγχυση που απλώς επιβεβαιώνεται ακόμη μια φορά με ιλαρό τρόπο, αν θυμηθεί κανείς τις υπουργικές παλινωδίες και αυτοδιαψεύσεις με τις Πανελλαδικές Εξετάσεις που καταργούνται για να μην καταργηθούν και το ακριβώς ανάποδο.
Ολα αυτά θα έμεναν στο σύμπαν της ιλαρότητας εάν δεν αφορούσαν τον τόσο ευαίσθητο χώρο της παιδείας. Εναν χώρο που απαιτεί πειραματισμούς και φιλοπρόοδο πνεύμα, αλλά δεν επιτρέπει προχειρότητα, προσχηματικούς διαλόγους και ηγεσίες που συμπεριφέρονται σαν αυθεντίες. Από αυτή και μόνο την άποψη η κυβερνητική διαγωγή του υπουργού κρίνεται κοσμία –ή μεμπτή όπως θα έλεγε και ο ίδιος μέχρι την επόμενη κατάργηση ενός «αναχρονιστικού μέτρου» που τελικά δεν θα καταργηθεί.
Τελευταία Νέα