Η ιδέα για το ανέβασμα με τέσσερις μόνο ηθοποιούς ήταν του μετέπειτα πρωταγωνιστή της παράστασης Γεράσιμου Μιχελή. Παρ’ όλα αυτά, ο Δημήτρης Τσιάμης αγκάλιασε αμέσως τον «Ξένο» και θεωρώντας το εγχείρημα-καλλιτεχνική πρόκληση βούτηξε στον κόσμο του Αλμπέρ Καμί με δημιουργική δύναμη. Το τελικό αποτέλεσμα ανεβαίνει στο Από Μηχανής Θέατρο και φιλοδοξεί να λειτουργήσει σαν κάλεσμα σε μια συγκεκριμένη οπτική. «Είναι ένα έργο σημαντικό, όχι μόνο σε επίπεδο αφήγησης, αλλά και του τι υπάρχει κάτω από αυτήν. Συμπεριλαμβάνει μεγάλο κομμάτι της σκέψης του Καμί για τον θάνατο, το παράλογο κι επιστρέφει στα υπαρξιακά νοήματα που έχει νόημα να εξετάζουμε διαρκώς. Αναζητά το νόημα της ζωής, τη σχέση με τον θάνατο και την αξία της διαύγειας με την έννοια της συνειδητότητας» επισημαίνει ο σκηνοθέτης.
Επί σκηνής οι Γεράσιμος Μιχελής, Κλεοπάτρα Μάρκου, Μιχάλης Οικονόμου και Μιχάλης Βαλάσογλου ανασυνθέτουν και παρουσιάζουν το έργο με άξονα τα κεντρικά θέματά του: θνησιμότητα, μητέρα, χρόνος, δικαιοσύνη, παράλογο και εξέγερση. Ετσι αναδεικνύουν τόσο την ιστορία όσο και τον φιλοσοφικό πυρήνα του έργου. «Η ιστορία δεν έχει υποτιμηθεί, αλλά έγινε θεματική προσέγγιση. Εντοπίσαμε δέκα θέματα και το καθένα αναπτύσσεται σε διαφορετικό κεφάλαιο. Ξανασυνδέθηκαν κι έγιναν ενότητες που περιλαμβάνουν η καθεμία από ένα θέμα. Στο τέλος, γίνεται συνολική παρουσία των θεμάτων και μ’ αυτόν τον τρόπο έχουμε τη δυνατότητα να εμβαθύνουμε. Εχουμε την εξέλιξη συμπυκνωμένη. Αυτός ο τρόπος έχει αντίκτυπο και στην υποκριτική των ηθοποιών, αφού τους δίνεται χρόνος να αναπτύξουν το κάθε θέμα» τονίζει ο Δημήτρης Τσιάμης.
Ο ΣΙΣΥΦΟΣ. Το άλλο κλειδί στη σκηνική παρουσίαση του «Ξένου» είναι ο διάλογος με τον «Μύθο του Σίσυφου», το σημαντικό δοκίμιο του γάλλου στοχαστή. «Το δοκίμιο γραφόταν σχεδόν την ίδια περίοδο με τον “Ξένο”. Αποτελεί τη θεωρητική του βάση, σύμφωνα με πολλούς αναλυτές. Εδώ, ο μύθος του Σίσυφου φωτίζει τον “Ξένο” και γι’ αυτό υιοθετήθηκε μια σκηνική δράση που παραπέμπει στον μύθο. Με τον ίδιο τρόπο φωτίζεται και “Ο ξένος” φέρνοντας στη σκηνή ένα τελετουργικό στοιχείο που είναι το ζητούμενο στο θέατρο» εξηγεί ο σκηνοθέτης.
Η διαφορετική αυτή προσέγγιση σε κλασικά έργα δεν είναι τυχαία, αλλά αποτέλεσμα της ζύμωσης μέσα από τις προηγούμενες παραστάσεις που έχει ανεβάσει. Ως σκηνοθέτης της ομάδας Per-Theater-Formance έχει δει αρκετές παραστάσεις του να ανεβαίνουν, όπως «Τέχνη» του Δημήτρη Δημητριάδη στο Bios, «Φετίχ» στο Booze, «Ο θεός Κυρίλοφ» στο Bios, «Η γενιά των Κόστια» στο θέατρο Φούρνος, «Το χορικό του χρόνου» στο Εθνικό Θέατρο. Ως ανεξάρτητος σκηνοθέτης επιμελήθηκε επίσης παραστάσεις εντός κι εκτός συνόρων, όπως «White shadow – A ritual encounter» στο Βερολίνο κι «Εκείνος που δέχεται τα χαστούκια» του Λεονίντ Αντρέγεφ στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων. Οταν δεν δίνει ομιλίες και σεμινάρια υποκριτικής, συνεργάζεται ως ηθοποιός με έλληνες και ξένους σκηνοθέτες, όπως οι R. Palmieri, Μαριλίτα Λαμπροπούλου και Θοδωρής Τσαπακίδης.
info{
«Ο ξένος» κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00 στο Από Μηχανής Θέατρο (Ακαδήμου 13, Αθήνα, τηλ. 210-5231.131, είσοδος 5-12 ευρώ)
