Μετά τη συντριβή της περασμένης Κυριακής στις σικελικές εκλογές, όλοι τον θεωρούν τελειωμένο. Από τον «Εκόνομιστ» που σχολίασε σκωπτικά ότι αυτό το οποίο κατάφερε τελικά να ισοπεδώσει κάποιος που συστήθηκε στην ιταλική πολιτική σκηνή ως rottamatore –σε ελεύθερη απόδοση, «μπουλντόζας» –της παλαιάς πολιτικής τάξης ήταν το ίδιο του το κόμμα. Εως τον Λουίτζι ντι Μάιο, το τριαντάχρονο αστέρι και επίδοξο πρωθυπουργό του Κινήματος των 5 Αστέρων, που αρνήθηκε να συμμετάσχει σε τηλεοπτική μονομαχία μαζί του ακριβώς επειδή τον θεωρεί τελειωμένο, και φυσικά πολλούς στο ίδιο του το κόμμα και τον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς.

Αλλά ο Ματέο Ρέντσι δεν φαίνεται να το βάζει κάτω. Στο ντιμπέιτ που οργάνωσε το τηλεοπτικό δίκτυο La7 πήγε τελικά μόνος του. Για να πει ότι ο Ντι Μάιο τού θυμίζει εκείνους τους συμμαθητές στο σχολείο που σου λένε ότι θα σε περιμένουν έξω από την τάξη για να σε δείρουν και όταν χτυπάει το κουδούνι και πηγαίνεις να τους βρεις είναι άφαντοι. Και για τους συντρόφους του στο Δημοκρατικό Κόμμα ή τους πρώην που τον εγκατέλειψαν επειδή τον θεωρούσαν πάντα ξένο σώμα; «Με θέλουν νεκρό, προσπαθούν να με εξουδετερώσουν εδώ και μήνες. Τώρα προσπαθούν να κάνουν το ίδιο με αφορμή τις εκλογές στη Σικελία, υποτίθεται ότι είμαι εγώ το πρόβλημα. Η αλήθεια είναι ότι προσπαθούν να με βγάλουν από τη μέση με κάθε μέσο. Αλλά δεν θα τα καταφέρουν. Δεν θα κάνω πίσω ούτε εκατοστό» απαντά.

Για τους εχθρούς του, ο επικεφαλής της ιταλικής Κεντροαριστεράς και πρώην πρωθυπουργός έχει μόνο ένα όνειρο: να επιστρέψει στο Παλάτσο Κίτζι και στην πολυθρόνα του επικεφαλής της κυβέρνησης όπου κάθησε επί σχεδόν χίλιες ημέρες. Εκείνος το διαψεύδει. Η φιλοδοξία του, λέει, είναι να οδηγήσει το Δημοκρατικό Κόμμα στις εκλογές, οι οποίες θα διεξαχθούν κάποια στιγμή έως την άνοιξη του 2018, και να βγει νικητής από τις κάλπες με ένα 40% –όσο είχε πάρει στις ευρωεκλογές του 2015 αλλά και στο δημοψήφισμα για τη συνταγματική αναθεώρηση που έχασε.

«Το γεγονός ότι ο πρώην πρωθυπουργός επικαλείται αυτά τα δυο αποτελέσματα μαζί σε κάνει να αμφιβάλλεις για την ψυχική του υγεία» σχολίασε ο Μάσιμο Κατσάρι, φιλόσοφος, φωνή της αριστερής συνείδησης και πρώην δήμαρχος της Βενετίας. Μα είναι τόσο μακριά αυτό το 40%; Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το Κίνημα των 5 Αστέρων και το Δημοκρατικό Κόμμα δίνουν μάχη στήθος με στήθος για την πρώτη θέση με ποσοστά γύρω στο 28%. Το σχέδιο Ρέντσι για να καλύψει το χάσμα των 12 μονάδων, έτσι όπως το διατύπωσε στο τηλεοπτικό ντιμπέιτ που δεν έγινε ποτέ, είναι η επανένωση της πληθυντικής Αριστεράς με τον ίδιο επικεφαλής του ψηφοδελτίου αλλά όχι αναγκαστικά και της κυβέρνησης που θα προκύψει από τη νέα Βουλή.

Για τον ιταλικό Τύπο όμως στο πίσω μέρος του μυαλού του υπάρχει και μια άλλη ιδέα: μια επανεκκίνηση τύπου Μακρόν. Αυτός, γράφει η «Ρεπούμπλικα», είναι ο τελευταίος πειρασμός του Ματέο Ρέντσι. Ενα κόμμα από το μηδέν όπως αυτό που δημιούργησε από την άλλη πλευρά των Αλπεων κάποιος της ίδιας γενιάς με τον Ρέντσι, για να κατακτήσει τελικά το Μέγαρο των Ηλυσίων. Ετσι υποτίθεται ότι θα μπορέσει να κατακτήσει και ο ίδιος το κέντρο της πολιτικής σκηνής για να οργανώσει την ιταλική άμυνα απέναντι στους «βαρβάρους». Που στην περίπτωση της Ιταλίας δεν είναι οι ακροδεξιές ορδές της Μαρίν Λεπέν, αλλά οι λαϊκιστικές του Μπέπε Γκρίλο.

Ο μόνος δρόμος για το 40%

Πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι είναι κάπως αργά για το σύστημα Μακρόν πριν από τις εκλογές. Για τον Μάσιμο Κατσάρι όμως δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Εκείνο το 40% μπορεί να επιτευχθεί μόνο εάν «ο Ρέντσι γίνει ο εαυτός του, ένας μόνος εναντίον όλων, υποδυόμενος έναν όψιμο Μακρόν και ποντάροντας στις αδυναμίες των άλλων». Ολα αυτά υπό μία προϋπόθεση: «Ο Ρέντσι δεν μπορεί να παραστήσει τον ψευδο-Μακρόν και παράλληλα να περνάει τον καιρό του συνομιλώντας με τους δεινόσαυρους της Αριστεράς όπως είναι ο Μάσιμο Ντ’ Αλέμα. Πρέπει να τα διαλύσει όλα αφήνοντας ελεύθερη τη λαϊκιστική του φύση και διακηρύσσοντας “το κόμμα είναι δικό μου, όλοι οι άλλοι να φύγουν”. Διαφορετικά, θα κάνει δέκα βήματα πίσω». Ο Εμανουέλ Μακρόν, από μία άποψη, θα είχε να του διδάξει πολλά.