Εάν ο κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ προσπαθούσε να εντυπωσιάσει τον αμερικανό ομόλογό του Ντόναλντ Τραμπ με την πολυτελή φιλοξενία που του επιφύλαξε στη διάρκεια της επίσκεψής του στο Πεκίνο, φαίνεται ότι τα κατάφερε –αυτό είναι το αστείο που κυκλοφορεί μεταξύ των δημοσιογράφων που συνοδεύουν τον αμερικανό πρόεδρο, ο οποίος είχε μόνο λόγια θαυμασμού να πει για τον Σι. Ο Τραμπ χαρακτήρισε ως «καταπληκτικές» τις συνομιλίες του με τον κινέζο πρόεδρο για θέματα, μεταξύ άλλων, όπως το εμπόριο, η Βόρεια Κορέα και ο περιορισμός της μάστιγας των οπιούχων ουσιών, παρά την έλλειψη εντυπωσιακών βημάτων.
«Τα αισθήματά μου απέναντί σου είναι απίστευτα θερμά» είπε ο Τραμπ κοιτώντας τον Σι. Οι δύο πρόεδροι είχαν περάσει την προηγούμενη μέρα με τις συζύγους τους σε ξενάγηση στην Απαγορευμένη Πόλη, απολαμβάνοντας και δείπνο εκεί, μια κίνηση που σπανίως γίνεται για ξένους ηγέτες. «Οπως διαπιστώσαμε, υπάρχει μεγάλη χημεία και θα κάνουμε μεγάλα πράγματα τόσο για την Κίνα όσο και για τις ΗΠΑ» πρόσθεσε ο Τραμπ. Μάλιστα, έφθασε στο άλλο άκρο, επαινώντας το Πεκίνο για την ικανότητά του να διαμορφώσει ένα τεράστιο εμπορικό πλεόνασμα εις βάρος των ΗΠΑ –κάτι για το οποίο κατηγόρησε όλους τους προκατόχους του.
Η τόσο ένθερμη αντιμετώπιση του κινέζου προέδρου από τον Τραμπ, παρατηρούν οι «New York Times», στη διάρκεια μιας επίσκεψης με εντυπωσιακές τελετές αλλά ελάχιστα ουσιαστικά αποτελέσματα, δείχνει έναν πρόεδρο που αναλώνεται στην προσπάθεια να φτιάξει προσωπική σχέση με τον Σι, ελπίζοντας ότι έτσι θα τον επηρεάσει να λάβει μέτρα για τη Βόρεια Κορέα και το εμπόριο. Η στάση του Τραμπ δεν θύμιζε κανέναν προηγούμενο αμερικανό πρόεδρο. Στις δημόσιες ομιλίες του επαινούσε διαρκώς τον Σι, ως ηγέτη μιας χώρας «που έχει αφήσει τις ΗΠΑ πολύ πίσω», ενώ χαρακτήρισε τον κινέζο πρόεδρο ως «τον πιο ισχυρό άνδρα στον κόσμο». Η στάση του Τραμπ δείχνει ότι πιστεύει πως είναι καλύτερο να κολακεύει τον πρόεδρο Σι, παρά να τον προκαλεί. Και αποκαλύπτει την αντιστροφή των ρόλων: οι ΗΠΑ τώρα φαίνεται να χρειάζονται περισσότερο την Κίνα απ’ ό,τι η Κίνα τις ΗΠΑ.
Από την πλευρά του ο Σι δεν έδειξε να αλλάζει στάση ούτε να ανταποδίδει τους επαίνους. «Είπα στον πρόεδρο ότι ο Ειρηνικός είναι αρκετά μεγάλος και για την Κίνα και για τις ΗΠΑ» σημείωσε ο Σι. Πρόσθεσε ότι η Ταϊβάν ήταν το πιο σημαντικό και ευαίσθητο θέμα στις συζητήσεις των δύο ηγετών. Η Κίνα θεωρεί την Ταϊβάν δικό της έδαφος, που έχει αποσχισθεί, και ότι διατηρεί το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει στρατιωτική βία για να το επαναφέρει υπό τον έλεγχό της. Ενα άλλο φλέγον θέμα που συζητήθηκε ήταν εκείνο της διαφιλονικούμενης περιοχής στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Το Πεκίνο διεκδικεί όλο τον στρατηγικό διάδρομο μέσω του οποίου μεταφέρονται κάθε χρόνο προϊόντα αξίας άνω των 3 τρισ. δολαρίων, κατασκευάζοντας και εξοπλίζοντας στρατιωτικά τεχνητά νησιά. Την περιοχή αυτή διεκδικούν το Μπρουνέι, η Μαλαισία, οι Φιλιππίνες, η Ταϊβάν και το Βιετνάμ.
Το θέμα της Βόρειας Κορέας συζητήθηκε, με τον Τραμπ να προτρέπει τον Σι να παρέμβει, χωρίς όμως κάποιο απτό αποτέλεσμα. Οι Κινέζοι πάντως, ως ένδειξη καλής θέλησης, ανακοίνωσαν συμφωνίες με αμερικανικές εταιρείες ύψους 250 δισ. δολαρίων.