Γιατί λέτε εκλογές στην «Κεντροαριστερά»; Είναι ένα καινούργιο προοδευτικό σχήμα, έτσι θα το βάφτιζα. Ετσι το βαφτίζουν και κάποιοι από αυτούς που διεκδικούν την ηγεσία του. Μόνο μερικοί αναφέρονται στην Κεντροαριστερά, άλλοι μιλούν για μια ενιαία προοδευτική παράταξη. Ιδεολογικά, με κάποιους είμαι πιο κοντά και με άλλους πιο μακριά. Δεν αποδίδω ιδιαίτερη σημασία σε όλες αυτές τις συζητήσεις ωστόσο. Τα πράγματα τα κρίνω από τις συγκεκριμένες προτάσεις του καθενός πάνω σε συγκεκριμένα θέματα. Πολλές φορές οι αυτοαποκαλούμενοι «φιλελεύθεροι δεξιοί» έχουν πολύ αριστερές ιδέες, ενώ άλλοι που αυτοπροσδιορίζονται αριστεροί έχουν σχεδόν αντιδραστικά δεξιές ιδέες. Δεν με ενδιαφέρει τι λέει ο καθένας για τον εαυτό του, αλλά με νοιάζει τι κάνουν και τι στην πράξη πρεσβεύουν.
Να πω την αλήθεια, αποδίδω μεγάλη σημασία στις διαδικασίες. Είναι πολύ σημαντικό ότι οι υποψήφιοι αρχηγοί του νέου φορέα δέχτηκαν να θέσουν τον εαυτό τους υπό την εξουσία μιας Επιτροπής τρίτων. Είπαν ότι «ο Αλιβιζάτος θα καθορίσει τι θα κάνουμε» και συντάχθηκαν μ’ αυτό. Στο πρόσωπο του Αλιβιζάτου βρήκαν έναν άνθρωπο στον οποίο μπορούσαν να έχουν εμπιστοσύνη. Η λέξη «εμπιστοσύνη» είναι λέξη-κλειδί καθώς ψάχνουμε πάντα τι κρύβεται πίσω από καθετί. Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που την εμπνέουν. Δεν είναι πολλοί, αλλά υπάρχουν.
Δηλαδή, εννέα «ατίθασοι» τύποι, που μέχρι τώρα έκαναν ο καθένας του κεφαλιού του –όπως γινόταν πάντοτε στην ελληνική πολιτική –πειθάρχησαν στους κανόνες που έβαλε κάποιος έξω από αυτούς. Δεν έχει ξαναγίνει κάτι τέτοιο. Ελπίζω να το κρατήσουν μέχρι τέλους, δείχνει μια καινούργια ωριμότητα. Μακάρι να μπορούσαμε ως κοινωνία να αρχίσουμε να δεχόμαστε και να τηρούμε κανόνες. Από τους πιο απλούς, από το να μην περνάμε με κόκκινο.
Προκειμένου να αναδειχθεί ο επικεφαλής αυτού του νέου σχήματος δικαιούνται να ψηφίσουν όλοι οι έλληνες πολίτες. Ολοι ανεξαιρέτως, είτε βρίσκονται εντός είτε εκτός Ελλάδος. Κι αυτό επίσης είναι σημαντικό γιατί μέχρι τώρα αυτοί που βρίσκονται εκτός, μολονότι δικαιούνται να ψηφίσουν, όταν επρόκειτο να γίνουν εκλογές, γινόταν το αλαλούμ για να έρθουν στην Ελλάδα να ψηφίσουν και τελικά απεκλείοντο. Τώρα λοιπόν βρέθηκε ο τρόπος, ατελής μεν –η ψήφος μέσω Ιντερνετ δεν επετεύχθη -, αλλά έστω όπως γίνεται. Σε αρκετές πόλεις του εξωτερικού μπόρεσαν να στήσουν εκλογικά τμήματα.
Αισθάνομαι, επομένως, ότι δόθηκε σε εμάς τους πολίτες ένα δώρο. Μας χάρισαν το δικαίωμα να έχουμε άποψη για το ποιος θα ηγηθεί μιας νέας παράταξης, η οποία φαίνεται πως θέλει να τηρεί και ορισμένους κανόνες. Ας το εκμεταλλευθούμε. Ευτυχώς που είναι ανορθόδοξος ο τρόπος. Καιρός είναι να κάνουμε ορισμένα ανορθόδοξα πράγματα διότι τα ορθόδοξα μας διέλυσαν.
Δεν θα σας αποκαλύψω τι θα ψηφίσω. Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Αυτό θέλω μόνο να πω: σημασία έχει να συμμετάσχεις, όχι τι θα ψηφίσεις. Να μην απαξιώσεις τη διαδικασία, να καταλάβεις ότι, όταν σου παρέχεται το δικαίωμα της ψήφου, πρέπει να το αξιοποιείς και όχι να το εξευτελίζεις. Αυτή είναι η τάση. Το είδα στα σχόλια στο facebook, οι άνθρωποι είναι κολλημένοι σε κάτι και δεν μπορούν να σκεφτούν πέρα από αυτό. Βλάπτουν, έτσι, και τα δικά τους συμφέροντα. Προτιμούν εμμέσως να ευνοήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ παρά να συμμετάσχουν στη διαδικασία –νομίζω πως η μη συμμετοχή ευνοεί το κυβερνητικό κόμμα. Είναι η τύφλωση του πάθους.
Αν με ρωτούσε κάποιος για το μέλλον της κυβέρνησης πριν από καιρό, θα απαντούσα πως μου φαίνεται εξαιρετικά σκοτεινό. Δυσκολεύομαι πάρα πολύ να δω την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση με την πολιτική που ακολουθείται. Μπαίνουμε όλο και πιο βαθιά σε ένα πηγάδι από το οποίο δεν θα βγούμε. Δεν υπάρχει διέξοδος, αυτή είναι η πορεία που μας έβαλαν να ακολουθούμε. Δεν είναι ότι δεν υπάρχουν άλλες λύσεις –υπάρχουν. Ομως ο δρόμος που επέλεξε η κυβέρνηση μάς οδηγεί όλο και βαθύτερα στο αδιέξοδο. Δυστυχώς.
Μας έχουν μάθει στο ψέμα. Κι αυτός είναι και ο κύριος λόγος που κανείς δεν μπορεί να συνεργαστεί μαζί τους. Οι άνθρωποι είναι ψεύτες. Η κοινωνία όμως έχει τόσο πολύ συνηθίσει, που δεν φαίνεται να αντιδρά. Μικρές καθημερινές δόσεις ψέματος οδήγησαν στον εθισμό.
Δεν μπορώ εύκολα να βρω πράγματα για οποία η κυβέρνηση αυτή θα μείνει στην ιστορία. Αντίθετα, βρίσκω πράγματα πολύ άσχημα. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει πολύ μεγάλη ζημιά στην παιδεία και, κυρίως, έχει κάνει πολύ μεγάλη ζημιά στον τρόπο που σκέφτονται οι νέοι άνθρωποι. Βρίσκω πως προετοιμάζεται μια νέα γενιά ανθρώπων που θα είναι πολύ χειρότερη από την προηγούμενη. Αν αυτό είναι «έργο ΣΥΡΙΖΑ» είναι καταστρεπτικό.
Οπως αντιληφθήκατε ήδη, είμαι πολύ επικριτικός προς την κυβέρνηση. Οσο πιο γρήγορα φύγει τόσο καλύτερα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πράγματι ήρθε με φιλελεύθερες ιδέες, αλλά έχει μπει σε ένα κόμμα που η ψυχή του είναι αλλού. Δεν έχω επαφή, απλά παρακολουθώ. Εχω την αίσθηση ότι σιγά-σιγά κερδίζει έδαφος το κόμμα. Νομίζω, δεν ξέρω. Μπορεί να αδικώ την κατάσταση. Είμαι επιφυλακτικός, έχω αμφιβολίες. Πρέπει, όμως, να παραδεχτεί κανείς ότι εφόσον δεν του αρέσει ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτή τη στιγμή η μόνη εναλλακτική επιλογή στην πράξη είναι η ΝΔ. Δεν πάω να τα μηδενίσω όλα.