Για τη Δημοκρατική Παράταξη ήρθε η ώρα της κάλπης. Που σημαίνει ότι ήρθε η ώρα για τους προοδευτικούς πολίτες να εκφράσουν με την ψήφο τους την άποψή τους για το πρόσωπο που θεωρούν ότι μπορεί και πρέπει να ηγηθεί του νέου φορέα της ενωμένης Κεντροαριστεράς. Η ψήφος αυτή όμως ξεπερνάει κατά πολύ τα προσωποκεντρικά χαρακτηριστικά. Είναι μια ψήφος για την επόμενη μέρα και το μέλλον μιας πολιτικής δύναμης με ιστορικό βάθος.
Ασφαλώς οι πολιτικές δυνάμεις δεν είναι ασπόνδυλοι οργανισμοί. Εχουν και φυσιογνωμία και πρόσωπα που τις εκφράζουν και άλλα –τα πιο χαρισματικά –που τις εμπνέουν. Μέχρι όμως να πάρει σάρκα και οστά η Δημοκρατική Παράταξη σε αυτό το νέο κεφάλαιο που γράφει, οπότε θα κριθεί και γι’ αυτό, θα πρέπει να σημειωθεί ότι ήδη ένα στοίχημα έχει κερδηθεί: η διαδικασία φτάνει με αίσιο τρόπο στο τέλος της παρά τα εμπόδια που εμφανίστηκαν στην πορεία.
Η επιτυχία αυτή πιστώνεται στους ίδιους τους υποψηφίους που τόλμησαν, χωρίς ποτέ να κάνουν μισό βήμα πίσω από την αρχική τους δέσμευση, να αναθέσουν τη διεξαγωγή των εκλογών σε μια ανεξάρτητη αρχή. Και βέβαια πιστώνεται και στον καθηγητή Αλιβιζάτο, ο οποίος με το δεδομένο κύρος του και την επιστημονική του επάρκεια δεν άφησε κανένα περιθώριο για γκρίνιες και παρερμηνείες.
Με τη διαδικασία αυτή και τις δύο τηλεμαχίες οι οποίες τίμησαν τον πολιτικό πολιτισμό με την ηπιότητα του λόγου και την ποιότητα των επιχειρημάτων τους, η Κεντροαριστερά πέτυχε κάτι πρωτόγνωρο στην ελληνική πολιτική σκηνή. Τώρα όμως πρέπει να κερδηθεί και το επόμενο μεγάλο στοίχημα που δεν είναι άλλο από την προσέλευση των πολιτών στις κάλπες. Εκλογικές διαδικασίες και πολιτικά κόμματα ερήμην των πολιτών δεν υπάρχουν. Συνεπώς η συμμετοχή είναι εκείνο το στοιχείο που, αν και ποσοτικό, θα κρίνει την ποιότητα του εγχειρήματος.
Οι προοδευτικοί πολίτες το ξέρουν. Και καλούνται να δώσουν με την παρουσία τους στις κάλπες για την εκλογή του αρχηγού του νέου φορέα την ευκαιρία που αναζητά η Δημοκρατική Παράταξη σε αυτήν τη δύσκολη φάση της ιστορίας της.