Λογικά, τώρα που μιλάμε, ο άνθρωπος θα έχει επιστρέψει στην προσωρινή του κατοικία, οπότε ούτε γάτα ούτε ζημιά. Ζημιά είπα, και ταράχτηκα. Ελπίζω ο χρόνος της αδείας του να ήταν αρκετός για να διορθώσει τυχόν ζημιές στη ντάτσα και στα μελίσσια του στον Βαρνάβα, περιοχή που υπέστη τα πάνδεινα από τις πυρκαγιές του τελευταίου καλοκαιριού, όπως θα θυμάστε. Διότι τι να σου κάνει κι η Σωτηροπούλου με τη μάνικα; Τα παλιά ακίνητα έχουν και τις φθορές τους, και τόσα χρόνια χωρίς το μάτι του νοικοκύρη, η ανάγκη για επισκευές, είναι σκέτος γολγοθάς. Τι να πρωτοπληρώσεις; Τον ΕΝΦΙΑ ή τα μερεμέτια; Για την αντικειμενική τους αξία, ούτε λόγος. Να το πουλήσεις κοψοχρονιά ή να το ρίξεις μόνος σου με τη βαριοπούλα; Εντωμεταξύ, η εγκληματικότητα στην περιοχή έχει ανέβει και ο τόπος δεν είναι πια ιδανικός για τα μελισσόπουλα και για τα παιδόπουλα, όπως προ δεκαπενταετίας τον είχε αφήσει.
Για να μην λέτε διάφορα, είμαι εντελώς υπέρ τέτοιων αδειών, δεν μπορώ όμως να παραβλέψω το πολιτισμικό σοκ που, εξερχόμενος, είναι πολύ πιθανόν να υποστεί ο βαρυποινίτης. Μετά από μια σειρά έντεκα (11) κυριλέ δολοφονιών στο Κολωνάκι και σε άλλες ακριβές συνοικίες της Αθήνας είναι λιγάκι δύσκολο να παραδεχτείς, χωρίς να μελαγχολήσεις, ότι εντωμεταξύ το έγκλημα εξέπεσεν και πέρασε σε πρεζόνια που σφάζουν κοπελίτσες σε νεκροταφεία υποβαθμισμένων περιοχών, σε ανασκολοπιστές απορριμματοφόρων, δολιοφθορείς ακυρωτικών μηχανημάτων, χασαποπυρπολητές της μείζονος περιοχής Εξαρχείων και επιστολογράφους με καψούλια. Καλά, σπίτια δεν έχετε εσείς, ενδέχεται να αναρωτήθηκε, όταν δρασκέλισε το κατώφλι του Κορυδαλλού (προς τα έξω) κι είδε κάμποσους τέτοιους μαζεμένους να τον κατευοδώνουν στο δρόμο προς την οικία του. Πού παλιά, τότε που ήμασταν μόνον σπίτι – δουλειά, δουλειά – σπίτι. Αλλά και τα δημόσια πρόσωπα ήταν κάποτε προσωπικότητες, όχι αστεία, άξια να τους την ανάψεις πισώπλατα. Αυτά κι άλλα πολλά μπορεί να σκέφτηκε ο αρθρογράφος της Εφημερίδας των Συντακτών και συγγραφέας των εκδόσεων Λιβάνη, στον ελάχιστο χρόνο που είχε για να περάσει με τους οικείους του.
