Πρόσωπο ασύμμετρο. Με καλό και κακό προφίλ. Από τη μια πλευρά η λιγότερο φουσκωμένη, με τα τονισμένα, σκληρά χαρακτηριστικά. Οι 410.000 νέοι οφειλέτες που προστέθηκαν στην Εφορία, ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό στους 4.260.000 και τα χρέη στα 98,7 δισ. ευρώ. Οι εργαζόμενοι των 400 ευρώ, οι χιλιάδες άνεργοι και ημιαπασχολούμενοι.
Από την άλλη πλευρά, τα πιο στρογγυλεμένα χαρακτηριστικά που προκαλούν καλύτερη εντύπωση στο φλερτ και «γράφουν» στο γυαλί. Η αύξηση των πωλήσεων των αυτοκινήτων κατά 30,1% τον Σεπτέμβριο, έναντι του αντίστοιχου περσινού μήνα. Τα γεμάτα ξενοδοχεία στους δημοφιλείς προορισμούς στα τριήμερα και τις μεγάλες γιορτές. Οι ουρές για την απόκτηση του trend τηλεφώνου αξίας 1.200 ευρώ.
Οι δύο πλευρές του ίδιου προσώπου της σημερινής Ελλάδας.
Μιας χώρας που οι πολίτες της παρουσιάζουν συμπτώματα μετατραυματικού στρες: φόβος, θυμός, ενοχή, αδυναμία, έλλειψη ελπίδας, ανησυχία, εκνευρισμός, σύγκρουση.
Που βιώνουν το σήμερα σαν να μην υπάρχει αύριο, όπως έκαναν οι λαοί που υπέφεραν στον τελευταίο μεγάλο πόλεμο.
Η σφοδρή οικονομική κρίση ξεθεμελίωσε τις ζωές των Ελλήνων, συγκλόνισε τον συναισθηματικό τους κόσμο, έσπειρε την αβεβαιότητα. Το εφήμερο απέκτησε ξαφνικά τεράστια αξία, έναντι της προσδοκίας για καλύτερο μέλλον.
Η αντίφαση απόλυτα αιτιολογημένη. Τελευταίοι στην αποταμίευση, πρώτοι στην αγορά του πανάκριβου κινητού. Μία εύκολη επίδειξη πλουτισμού που βοηθά ακόμα και τους εργαζομένους των 400 ευρώ να ξεχνούν τη μίζερη καθημερινότητά τους, έστω κι αν χρειαστεί να την πληρώσουν σε 100 δόσεις.
Τι μένει πίσω; Ενα μουντζουρωμένο σχέδιο οικογένειας και ένα δυσοίωνο μέλλον που προβλέπει μείωση του πληθυσμού και του πλήθους των ατόμων εργάσιμης ηλικίας, γήρανση των πολιτών και ραγδαία αύξηση του αριθμού των πολιτών ηλικίας 85+ (στοιχεία από την έρευνα του καθηγητή Δημογραφίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Βύρωνα Κοτζαμάνη).
Ολα, αποτελέσματα μιας δυστοπικής πολιτικής της σαρανταποδαρούσας που έχει υποστεί και στα 40 πόδια ρήξη χιαστών.
