Εχουμε εκλογές, και μπορεί να πέρασε ένα ολόκληρο δίμηνο από την ημέρα που όλοι οι παράγοντες συμφώνησαν επί της διαδικασίας (και το οφείλουν στον Νίκο Αλιβιζάτο που επέδειξε ο άνθρωπος ιώβεια υπομονή και χαλκέντερη αντοχή), αλλά στο διάστημα αυτό οι εννιά υποψήφιοι (και ώς ένα σημείο, ως δέκατος, και ο ασθενής Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος) όργωσαν την Ελλάδα. Είδαν κόσμο, μίλησαν σε συγκεντρώσεις, συναντήθηκαν με φορείς, άκουσαν παράπονα, δέχθηκαν παρατηρήσεις, τους έγιναν προτάσεις, αντιπρότειναν λύσεις –γενικώς έγινε «δουλίτσα». Κυρίως επιτεύχθηκε το αδιανόητο μέχρι πριν από λίγο καιρό, ο χώρος αυτός να αποκτήσει ακροατήριο, και δη σοβαρό ακροατήριο.
Εχει επίσης τη σημασία του το γεγονός ότι την ώρα που αυτοί οι εννιά διεκδικητές της ηγεσίας του χώρου της Κεντροαριστεράς περιόδευαν ανά την Ελλάδα, ο παράταιρος δικομματισμός που κυριαρχεί στο πολιτικό προσκήνιο έδινε μάχες χαρακωμάτων για θέματα που άλλοτε θα περνούσαν απαρατήρητα. Και είναι σημαντικό ότι ο κόσμος έστησε αφτί να τους ακούσει και βρήκε χρόνο να κουβεντιάσει μαζί τους, αντί να στηθεί στις τηλεοράσεις να παρακολουθεί τις κοκορομαχίες Τσίπρα – Μητσοτάκη και των πραιτόρων που στοιχίζονται πίσω τους.
Υπ’ αυτή την έννοια, ανεξάρτητα από το ποιο θα είναι το αποτέλεσμα της κάλπης την Κυριακή, ο χώρος έχει σημειώσει ήδη μια μεγάλη νίκη…
Απαντήσεις
Συζήτηση με μερικούς από τους επιτελείς ορισμένων υποψηφίων το βράδυ της Τετάρτης, σε ένα event. Ενας είναι στενός συνεργάτης της προέδρου Φώφης, ένας φανατικός υποστηρικτής του Νίκου Ανδρουλάκη, ένας του Απόστολου Πόντα. Και οι τρεις έφαγαν ώρες να μιλούν με τον κόσμο, τον αρκετό κόσμο που μετείχε της εκδήλωσης, για να πείσουν γνωστούς τους και λιγότερους γνωστούς να προσέλθουν στην κάλπη την Κυριακή.
Περιττό να επισημάνω ότι δέχθηκα τις πιέσεις και των τριών να πάω και εγώ να ψηφίσω την Κυριακή και «να σταματήσω να είμαι αμέτοχος τρίτος, παρατηρητής».
Γιατί, όπως μου εξήγησαν, σημασία έχει η μαζική προσέλευση στην ψηφοφορία «για να κλείσουν στόματα».
Παραδόξως έχουν δίκιο. Τις τελευταίες ημέρες γίνεται μια μεγάλη προσπάθεια, ειδικά από τον ΣΥΡΙΖΑ, να προταθεί ο αριθμός των μετεχόντων ως το βασικό κριτήριο για την πολιτική νομιμοποίηση εκείνου που θα νικήσει στις εκλογές.
Αν και η σωστότερη απάντηση θα ήταν ότι όσοι και να προσέλθουν στις κάλπες, προφανώς θα είναι περισσότεροι από όσους ανέδειξαν τον Τσίπρα αρχηγό στον ΣΥΡΙΖΑ (840 ψήφους πήρε στο συνέδριο του 2008, σε ένα συνέδριο στο οποίο μετείχαν περί τα 1.200 άτομα, όλα προερχόμενα από τον κομματικό σωλήνα), εντούτοις, η μαζικότητα θα είναι μια απάντηση για πολλά πράγματα.
Ισχυρό Κέντρο
Κυρίως όμως θα αποδείξει ότι το δημοκρατικό Κέντρο δεν πέθανε, υπάρχει! Είναι ζωντανό και έτοιμο να γυρίσει σελίδα. Διότι όποιος νικήσει θα ηγηθεί της παράταξης, η οποία στις επόμενες εκλογές θα αποτελέσει –το πιστεύω! –τον ρυθμιστή των πολιτικών εξελίξεων. Θα διασπάσει το δίπολο ΣΥΡΙΖΑ – ΝουΔού και θα δημιουργήσει τις συνθήκες για την επαναφορά της πολιτικής ζωής της χώρας στην κανονικότητα. Σήμερα –το έχω ξαναπεί αρκετές φορές, και συγγνώμη αν γίνομαι κουραστικός –το πολιτικό σύστημα είναι ανάπηρο. Εχει Αριστερά (όσο τέλος πάντων μπορεί να θεωρείται Αριστερά αυτό το ιδεολογικό συνονθύλευμα που εκφράζει ο ΣΥΡΙΖΑ), έχει και Δεξιά –τη ΝουΔού. Τι δεν έχει; Ενα ισχυρό Κέντρο. Μια παράταξη που να έχει δεδομένες ιδεολογικοπολιτικές θέσεις για τον χώρο και δεν θα φλερτάρει πότε με τον έναν και πότε με τον άλλο, ως «τσόντα» εξουσίας.
Γι’ αυτό (με έπεισαν ο Λούσκος με τον Μωραΐτη προχθές το βράδυ) θα πάω κι εγώ να ψηφίσω την Κυριακή.
(Το αναφέρω δημόσια για να το πληροφορηθούν μερικοί άσπονδοι φίλοι μου στο Μέγαρο Μαξίμου και κάτι άλλοι όπως ο Σπίρτζης, που με «χρέωνε» συστηματικά στη ΝουΔού ο άνθρωπος…)
Εχει και συνέχεια
Χάθηκε η μπάλα χθες στη δημόσια κονίστρα με τη διήμερη άδεια που έλαβε από τις φυλακές ο Κουφοντίνας και μεταξύ άλλων διακόπηκε και η συζήτηση για την περίφημη υπόθεση της πώλησης των βλημάτων του Ελληνικού Στρατού στη Σαουδική Αραβία για τις «ανάγκες» της χώρας αυτής, ώστε να μπορέσει ευκολότερα να ξεπαστρέψει τους Υεμενίτες.
Μόνο ο Ανδρέας Λοβέρδος, που το έχει πάρει «ζεστά» το θέμα, το συνέχισε και χθες στη Βουλή και, όπως μου έλεγε προχθές, είναι αποφασισμένος να το φτάσει ώς το τέλος, διότι βρίσκει πολλά κενά στις απαντήσεις των αρμοδίων σχετικά με τις συνθήκες της συμφωνίας.
Οτι θα έχουμε πάντως συνέχεια, θα έχουμε. Αυτό είναι βέβαιο. Ενημερωτικά αναφέρω ότι χθες προσήλθε στον εισαγγελέα του Στρατοδικείου Αθηνών ο ταξίαρχος Παπαδάκης, συνοδευόμενος από τον αντισμήναρχο Κωνσταντινίδη, και παρέλαβε το υλικό του φακέλου που έχει σχηματιστεί, προτίθεται δε, πληροφορούμαι, να απαντήσει με αναλυτικότατο υπόμνημα για τα διατρέξαντα προ του επεισοδίου της 30ής Αυγούστου.
Τζάμπα ο θόρυβος
Στο μεταξύ, επιβεβαιώθηκε χθες από την εικόνα του φιλοκυβερνητικού Τύπου, που έχει εξαφανίσει εντελώς το θέμα της πώλησης των βλημάτων του Στρατού στη Σαουδική Αραβία (σαν να μην υπήρξε ποτέ…), ότι το θέμα «Μαρέβα – Κυριάκος – Paradise Papers» δεν πούλησε καθόλου. Ούτε τρεις μέρες που κρατούν τα θαύματα δεν κράτησε. Τζάμπα ο θόρυβος και τζάμπα και η προσπάθεια του Μαξίμου να το σπρώξει με όλους τους δυνατούς τρόπους. Ασε που εκτέθηκε –για πολλοστή φορά –και ο πρόεδρος Αλέξης επιτιθέμενος, στο όνομα τάχα μου της διαφάνειας, σε μια γυναίκα, τη γυναίκα του πολιτικού του αντιπάλου, εγγράφοντας «υποθήκες» για το (δικό του) μέλλον. Πότε θα καταλάβουν εκεί στο Μαξίμου ότι αυτά δεν έχουν «ψωμί», διερωτώμαι. Κύριοι, κανείς δεν κέρδισε ποτέ από τη σκανδαλολογία, και μάλιστα σε αυτό το επίπεδο –τα έλεγα και χθες και επιβεβαιώθηκα πανηγυρικά…
Ευχαριστώ.
Ψάχνουν άλλοθι
Το καλό νέο της ημέρας είναι ότι κατατέθηκε για δεύτερη φορά ο φάκελος για την ένταξη του μνημείου της Αμφίπολης στο ΕΣΠΑ. Είναι, λέει, πληρέστερος και με τεχνική επεξήγηση, το οποίο εγώ προσωπικά αποκωδικοποιώ ως ένα ωραίο άλλοθι για τις τεράστιες ευθύνες του υπουργείου Πολιτισμού (υπουργός Ξυδάκης και υπουργός Μπαλτάς) που το έργο είχε αποκλειστεί κατά την πρώτη απόπειρα να ενταχθεί στο ΕΣΠΑ.
Αποτέλεσμα –και αυτό –της συνειδητής προσπάθειας του ΣΥΡΙΖΑ να απαξιώσει το μνημείο επειδή έγινε το… λάθος και αποκαλύφθηκε επί κυβερνήσεως Σαμαρά – Βενιζέλου…
