Είχε καλομάθει η γριά στα σύκα με τις δυο απανωτές συμμετοχές σε Μουντιάλ και προφανώς μας πειράζει που η Εθνική μένει τώρα εκτός νυμφώνος. Στο πλαίσιο του χρονικού ενός προαναγγελθέντος θανάτου, το 4-1 της περασμένης Πέμπτης άφηνε μονάχα μαθηματικές ελπίδες και αυτές μόνο και μόνο διότι τάχα πεθαίνουν τελευταίες! Στο τέλος της ημέρας το καλό δεν τρίτωσε, αλλά, διάβολε, δεν ήλθε κιόλας η συντέλεια του κόσμου: θα συνέβαινε αυτή εάν η Εθνική παρέμενε ένα σκορποχώρι, όπως στην αμέσως προηγούμενη φάση της και εάν επίσης –για να μην ξεχνιόμαστε κιόλας –αντί για τη Ρωσία ενδιαφερόταν για τη… Μύκονο!
Το κακό δεν είναι ο αναπόδραστος αποκλεισμός αλλά το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι στον πρώτο αγώνα αδίκησε κατάφωρα τον εαυτό της. Χθες προσπάθησε, το πάλεψε και κυνήγησε την απόλυτη υπέρβαση αλλά τζίφος, άλλωστε εκτός από την Κροατία είχε να αντιμετωπίσει και τη στατιστική, που λέει ότι σε σύνολο 580 αγώνων μονάχα σε είκοσι πέντε έχει νικήσει με σκορ 3-0 και άνω. Το «mission impossible» διεκπεραιώθηκε με την ακριβή έννοιά του, ως μια απίθανη και ως εκ τούτου ανεκπλήρωτη επιχείρηση που πάντως δεν αφήνει την ομάδα στο έλεος του Θεού. Δεν την αφήνει επίσης στο έλεος του κόσμου, καθότι πάνω από 20.000 νοματαίοι στάθηκαν στο πλευρό της, έδωσαν παλμό και στο τέλος την αποχαιρέτησαν (μέχρι το επόμενο ραντεβού) τραγουδώντας τον εθνικό ύμνο και φωνάζοντας «Ελλάς – Ελλάς».
Κάτι είναι κι αυτό για έναν λαό που είτε από χόμπι είτε από ιδεολογία είτε απλώς από συνήθεια στήνει με ευκολία ικριώματα και ρέπει προς τον κανιβαλισμό!
Τελευταία Νέα