Ηταν το φαβορί για την πρώτη θέση –και αυτή η πρόβλεψη επιβεβαιώθηκε με τον καλύτερο τρόπο. Η Φώφη Γεννηματά βρέθηκε στην κορυφή της προτίμησης των κεντροαριστερών ψηφοφόρων, με τη συμμετοχή στις εκλογές να ξεπερνά τις 200.000. Κανείς πλέον δεν μπορεί να πει ότι ο νέος φορέας είναι «αποτέλεσμα μηχανισμών». Οποιος κι αν επικρατήσει στον δεύτερο γύρο, η δημοκρατική παράταξη έχει πλέον πάρει τον δρόμο της –κι αυτό, σε μεγάλο βαθμό, εξαιτίας της προέδρου του ΠΑΣΟΚ που πιστώνεται σε σημαντικό βαθμό και την επιτυχία του χθεσινού εγχειρήματος.

Οταν η Φώφη Γεννηματά πρότεινε τον Νίκο Αλιβιζάτο για πρόεδρο της Επιτροπής Διαδικασιών, πολλοί ξαφνιάστηκαν. Οχι γιατί ήταν μια αναπάντεχη επιλογή, αλλά γιατί έβγαινε εκτός των πασοκικών, δοκιμασμένων χωραφιών. Εκείνη επέμεινε πως το πρόσωπο έπρεπε να είναι κοινής αποδοχής και, όπως αποδείχθηκε τόσο από τη συμμετοχή των περισσότερων δυνάμεων μέσα στον χώρο όσο και από τη χθεσινή ανταπόκριση στο κάλεσμα των υποψηφίων, το αποτέλεσμα τη δικαίωσε. «Η παράταξη είναι όρθια και δυνατή με τη δική σας συμμετοχή. Ποτέ δεν συμβιβάστηκα με την ιδέα ενός μικρού κόμματος. Οπως και οι εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που δίνουν σήμερα τη δική τους απάντηση. Συγκίνηση και ευθύνη», δήλωσε η ίδια, όταν πλέον οι ουρές έξω από τα εκλογικά τμήματα έδειχναν τη δυναμική του αποτελέσματος.

Πολλοί εκ των αντιπάλων της κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας κατηγόρησαν τη Γεννηματά πως συμπεριφέρεται ως «ιέρεια» της ενότητας. Ακόμα κι εκείνοι, ωστόσο, αναγνώρισαν πως το ρίσκο που πήρε, εγκαταλείποντας την ασφάλεια της Χαριλάου Τρικούπη, ήταν τουλάχιστον γενναίο. Και η αλήθεια είναι πως σ’ αυτές τις εκλογές το επίσημο ΠΑΣΟΚ, που έδωσε τα ρέστα του στον αγώνα για τα διαδικαστικά, δεν θύμισε τις χειρότερες εποχές του. Κι αυτό, σε μεγάλο βαθμό, πιστώνεται στην αρχηγό του, που επέλεξε να μην απαντά στις προκλήσεις και να μη δίνει αφορμές με εμπρηστικές δηλώσεις. Το κύριο ζήτημα ήταν, όντως, η ενότητα –και αυτό επετεύχθη.

Τα εμπόδια. Δύο ήταν τα βασικά εμπόδια της υποψηφιότητας της προέδρου του ΠΑΣΟΚ.

Το πρώτο θεωρήθηκε πλεονέκτημα: η ιστορικότητα του επωνύμου της και η πολιτική παράδοση της οικογένειάς της. Η Γεννηματά, που συστηματικά υποτιμήθηκε ως «κόρη του Γιώργου» –ακόμα και μέσα στο ίδιο της το κόμμα -, το «Φιατάκι» του Τζανετάκου στις περιφερειακές του 2002, ήταν τελικά η πολιτικός που επηρέασε καθοριστικά τη νέα εποχή της Κεντροαριστεράς, βάζοντας τα θεμέλια στο σημερινό εγχείρημα. Πήρε το ΠΑΣΟΚ στην πιο δύσκολη στιγμή του και, παρότι δεν το ξέπλυνε από τις παλιές αμαρτίες του, κατάφερε να του δώσει μια ευκαιρία διαφυγής και παράλληλα να θυμίσει στους ψηφοφόρους του κόμματος ότι στην ιστορία του ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχουν μόνο βαρίδια, αλλά και στιγμές-τομή για την ελληνική κοινωνία.

Το δεύτερο; Είναι γυναίκα. Ανάμεσα σε οκτώ άνδρες συναδέλφους της, η Γεννηματά έπρεπε να βρει πολιτικό αφήγημα που θα ενέπνεε σε μια χώρα που δεν έχει συνηθίσει τις γυναίκες ηγέτιδες. Η πολιτική στην Ελλάδα είναι αντρικό επάγγελμα και, πολλές φορές, οι γυναίκες δεν παίρνουν θέσεις εξουσίας όχι γιατί δεν τις αξίζουν, αλλά γιατί δεν θεωρούνται αρκετές. Αν τελικά εκλεγεί, η Γεννηματά θα είναι μια από τις ελάχιστες εκπροσώπους του φύλου της που κατάφεραν να αναδειχθούν στην ηγεσία ενός πολιτικού κόμματος, διεκδικώντας με αξιώσεις πρωταγωνιστικό ρόλο στην επόμενη Βουλή.

Σειρά τώρα έχει η επόμενη μάχη. Ο δεύτερος γύρος για τη Γεννηματά είναι πιο προσωπικός. Αφού έπεισε πως μπορεί να ενώσει, τώρα πρέπει να πείσει πως μπορεί να ηγηθεί μιας νέας, μεγάλης παράταξης. Παράλληλα, πρέπει να βρει απαντήσεις για τα πιο βασικά ερωτήματα που θα στραφούν προς το μέρος της: τι μπαίνει πρώτο, το ΠΑΣΟΚ ή ο νέος φορέας; Πώς θα γίνει η σταδιακή μετάβαση της εσωτερικής διοίκησης από το πρώτο στο δεύτερο; Θα αποδεχθούν ο παραδοσιακοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ τους νέους συσχετισμούς; Η επόμενη μέρα στο επιτελείο της προέδρου έχει ήδη σχεδιαστεί και βασίζεται στη Νέα Αλλαγή –στην παλιά, αλλά ανανεωμένη συνταγή. Ο κύριος στόχος, ωστόσο, για την ίδια, μάλλον είναι άλλος: να καταφέρει να κλείσει τα στόματα όλων εκείνων που ψιθύριζαν πως δεν είναι αρκετή, να αποδείξει πως η αξία της είναι πέρα από το όνομά της.