Μοιάζει απίστευτο ότι δεν θα δούμε τους Ιταλούς στο επόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο, αυτό που θα γίνει στη Ρωσία το καλοκαίρι, αλλά δεν είναι ανεξήγητο. Θυμίζω πως στα τελικά των δύο τελευταίων Παγκοσμίων Κυπέλλων οι Ιταλοί αποκλείστηκαν άδοξα, από τον πρώτο κιόλας γύρο. Το 2010 πήγαν στη Νότια Αφρική με τον τίτλο του Πρωταθλητή Κόσμου και προπονητή τον θριαμβευτή στη Γερμανία Μαρτσέλο Λίπι. Δεν κατάφεραν να κερδίσουν ούτε τη Νέα Ζηλανδία, τα μάζεψαν και γύρισαν στην Ιταλία σε χρόνο ρεκόρ. Το 2014 στη Βραζιλία νίκησαν τους Εγγλέζους στην πρεμιέρα, αλλά μετά δεν κέρδισαν την Κόστα Ρίκα, έχασαν από την Ουρουγουάη τη βραδιά που ο Σουάρες δάγκωσε τον Κιελίνι, αποκλείστηκαν και τα είχαν με τους διαιτητές. Οταν έχεις τέτοια προηγούμενα στα τελικά δύο πρόσφατων Παγκοσμίων Κυπέλλων, γιατί είναι παράξενο που στο τρίτο που ακολουθεί δεν προκρίθηκες καν;

Ενοχος

Φυσικά πίσω από κάθε φιάσκο υπάρχουν πάντα ωραίες ιστορίες. Σήμερα όλη η Ιταλία κατηγορεί τον μεγάλο ένοχο του αποκλεισμού, δηλαδή τον προπονητή Τζιαν Πιέτρο Βεντούρα. Τον λάθος άνθρωπο, όπως τον χαρακτήρισε η «Κοριέρε ντελο Σπορτ» πριν από το δεύτερο ματς με τη Σουηδία, αυτό που έφερε τον ιστορικό αποκλεισμό.

Λίπι

Ο κακόμοιρος ο Βεντούρα, που έχει μια μακρινή ομοιότητα με τον υπουργό Γιώργο Σταθάκη, ούτε που κατάλαβε ποτέ του πώς έφτασε στην Εθνική. Συνήθως οι Ιταλοί διαλέγουν στη θέση του ομοσπονδιακού, είτε προπονητές που δουλεύουν χρόνια στην ομοσπονδία (όπως ήταν ο Μπέαρζοτ, ο Βιτσίνι κι ο Τσέζαρε Μαλντίνι) ή παλιούς διεθνείς ποδοσφαιριστές που γνωρίζουν πολύ καλά τα αποδυτήρια (σαν τον Ντοναντόνι ή τον Αντόνιο Κόντε) ή φίρμες που έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά σε συλλόγους, όπως ο Σάκι, ο Πραντέλι, φυσικά ο Λίπι. Ο Βεντούρα δεν ανήκει σε καμία από αυτές τις κατηγορίες. Ο άνθρωπος, όχι μόνο δεν είχε υπάρξει διεθνής ως ποδοσφαιριστής, αλλά ουδείς τον θυμάται έστω να παίζει ποδόσφαιρο: στο βιογραφικό του εμφανίζεται ως ποδοσφαιριστής ερασιτεχνικών ομάδων, που σταμάτησε νωρίς γιατί τον κέρδισε η προπονητική.

Ηδονή

Αν δει κανείς πού έχει δουλέψει, θα έλεγε ότι περισσότερο από την προπονητική τον κέρδισε η ιταλική επαρχία στις ομάδες της οποίας κυρίως δούλευε. Εχει περάσει από την Πίζα, το Μπάρι, την Κάλιαρι, την Ουντινέζε, τη Σαμπντόρια, τη Λέτσε, την Τορίνο και τη Νάπολι, όμως όταν δούλεψε σε αυτή, η ιστορική ομάδα αγωνιζόταν στην Τρίτη Εθνική. Δεν έχει ποτέ του δουλέψει σε ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό και μετά το φιάσκο του αποκλεισμού με την Εθνική ούτε και πρόκειται. Πώς ένας άνθρωπος με τόσο φτωχό βιογραφικό έφτασε την Εθνική είναι απλό: περισσότερο και από τα παιγνίδια των ομάδων του ήταν θεαματικά τα περάσματά του από την ιταλική τηλεόραση. Μια εμφάνισή του στην Domenica Sportiva της RΑΙ το 2010, όταν με τη χαρακτηριστική του βραχνή φωνή είχε υποστηρίξει πως «η προπονητική είναι η ηδονή μου» και πως κάθε προπονητής είναι ένας άρρωστος που θα έκανε αυτή τη δουλειά και χωρίς χρήματα, είχε γράψει ιστορία.

Πειραχτήρι

Ανθρωπος που δεν μασάει τα λόγια του, χιουμορίστας και πειραχτήρι, ο Βεντούρα πιο πολύ και από εξαιρετικός προπονητής υπήρξε εξαιρετικός καλεσμένος εκπομπών. Σε αυτές ισχυριζόταν ότι το μυστικό της καλής δουλειάς ενός προπονητή είναι η άριστη σχέση με τους ποδοσφαιριστές του, με τους οποίους ο ίδιος πάντα μιλά, διαμορφώνοντας μαζί τους την ενδεκάδα, συναποφασίζοντας για αλλαγές κ.λπ. Στα δυο ματς με τη Σουηδία πολλοί τηλεθεατές είδαν δυο καταπληκτικές σκηνές. Στο πρώτο ματς ο επιθετικός της Νάπολι Ινσίνιε, όταν μπήκε στο γήπεδο, άρχισε να εξηγεί στον προπονητή ότι δεν μπορεί να αγωνιστεί στη μεσαία γραμμή. Στο δεύτερο ματς, όταν ο Βεντούρα ζητά από τον αρχηγό της Ρόμα Ντε Ρόσι να μπει στο γήπεδο ως αλλαγή, τον ακούει να του απαντάει ότι είναι καλύτερα να βάλει κάποιον επιθετικό, πράγμα που έγινε. Γνωρίζοντας τον Βεντούρα, τίποτα από αυτά δεν είναι παράξενο.

Σχέση

Η ιταλική ομοσπονδία τον προσέλαβε πιστεύοντας πως η καλή του σχέση με πολλούς παίκτες πάνω από τα 30, που υπάρχουν στην Εθνική, θα μπορούσε να είναι το μυστικό μιας πιθανής επιτυχίας. Ο Βεντούρα είχε καλή σχέση με τον Μπουφόν, τον Κιελίνι, τον Ντε Ρόσι, τον Μπονούτσι, τον Τζάτζα, αλλά αν έφταναν οι καλές σχέσεις για να υπάρχουν επιτυχίες, οι ομάδες δεν θα είχαν προπονητές, αλλά κάποιους ικανούς να λένε στους ποδοσφαιριστές ανέκδοτα.

Κάζο

Φταίει μόνο ο Βεντούρα για το κάζο; Ποτέ δεν φταίει μόνο ο προπονητής, αλλά οι Ιταλοί θέλουν έναν ένοχο και σε αυτόν τον ρόλο οι προπονητές είναι ιδανικοί. Πάντως ο Βεντούρα για να παίξει τον ρόλο του εθνικού προδότη θα πληρωθεί αδρά. Χθες έγινε γνωστό ότι παραιτήθηκε μεν, πλην όμως συμφώνησε να πάρει από την ομοσπονδία οκτώ μήνες αποζημίωσης, δηλαδή 750 χιλιάδες ευρώ. Ο Ιούδας πρόδωσε για μόλις τριάντα αργύρια…