Στην πολιτική δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι ο εκάστοτε πρωθυπουργός είναι καλύτερα να κάνει τις εκλογές βασιζόμενος στις προσδοκίες που καλλιεργεί στους πολίτες και όχι στα πεπραγμένα της κυβέρνησής του… Ο κ. Τσίπρας γνωρίζει πολύ καλά ότι αυτή η θεωρία είναι μονόδρομος για τον ίδιο διότι εάν στήσει κάλπες ελπίζοντας ότι το εκλογικό σώμα θα τον επιβραβεύσει για τα όσα έκανε τα τελευταία τρία χρόνια, οι ελπίδες πολιτικής επιβίωσης του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα είναι πολλές. Αρα, το πιο λογικό είναι να καλλιεργήσει προσδοκίες και να ζητήσει αμέσως την ανανέωση της λαϊκής εντολής. Οποιος παρακολουθήσει προσεκτικά τις κινήσεις του από τον Σεπτέμβρη και μετά θα αντιληφθεί ότι ο Πρωθυπουργός «στήνει» ένα προεκλογικό σκηνικό με κυρίαρχο αφήγημα την έξοδο από τη μνημονιακή εποχή. Παράλληλα, συντηρεί την πολιτική πόλωση επιδιώκοντας τη συσπείρωση της κομματικής του βάσης και «στήνει», τέλος, τον χορό των παροχών και των υποσχέσεων για μελλοντικές παροχές. Το άθροισμα των κινήσεων αυτών πείθει ότι ο κ. Τσίπρας σχεδιάζει να φέρει πιο κοντά την εκλογική αναμέτρηση διότι γνωρίζει αφενός ότι το ’18 θα είναι μια ακόμη πιο δύσκολη χρόνια για την πραγματική οικονομία (μια γρήγορη ματιά στην πορεία των εσόδων το αποδεικνύει) και αφετέρου δεν είναι βέβαιος ότι θα αποφεύγει διαρκώς τις «νάρκες» που θα βρίσκονται στον δρόμο του (υπόθεση Καμμένου, ανομία, Προσφυγικό κ.ά.). Σε όλα αυτά θα πρέπει να προσμετρηθεί ως ένας ακόμη σοβαρός πολιτικός κίνδυνος για τον ΣΥΡΙΖΑ η ανασυγκρότηση του χώρου της Κεντροαριστεράς.
Κατά συνέπεια, μέσα σε ένα τέτοιο σκηνικό αβεβαιότητας για το κυβερνών κόμμα η εξάντληση της τετραετίας θα πρέπει με ασφάλεια να αποκλειστεί παρά το γεγονός ότι υπουργοί και βουλευτές εκ καθήκοντος επιμένουν. Ο χρόνος της αναμέτρησης, εάν δηλαδή θα είναι ο προσεχής Φεβρουάριος, Μάρτιος ή Απρίλιος, θα εξαρτηθεί και από γεγονότα τα οποία δεν είναι βέβαιο ότι μπορεί να τα ελέγξει απολύτως το Μέγαρο Μαξίμου. Ο πολιτικός χρόνος της κυβέρνησης για την ανάληψη σημαντικών πρωτοβουλιών έχει εδώ και καιρό εξαντληθεί, μακρόπνοη στρατηγική δεν μπορεί να γίνει και το μόνο που της απομένει είναι η δυνατότητα για κάποιες τακτικές κινήσεις και επιλογές σε μια προσπάθεια όχι ανατροπής του κλίματος (αυτό φαντάζει αδύνατον, σύμφωνα με όλες τις μετρήσεις ), αλλά διαμόρφωσης όρων για την αποφυγή μιας εκλογικής συντριβής. Σε αυτή τη ρότα φαίνεται ότι βαδίζει πλέον ο Πρωθυπουργός, γεγονός που αποδεικνύεται και από τη βιασύνη του να μοιράσει το κοινωνικό μέρισμα και να δεσμευθεί και για άλλες παροχές προσεχώς…
