Το αστρονομικό ποσό των 450,3 εκατομμυρίων δολαρίων άγγιξε ο «Σωτήρας του Κόσμου» του Λεονάρντο ντα Βίντσι, ο οποίος πωλήθηκε σήμερα σε δημοπρασία του οίκου Christie’s στη Νέα Υόρκη.
Πρόκειται για το μεγαλύτερο ποσό που έχει δοθεί ποτέ για αγορά έργου τέχνης σε δημοπρασία και προκάλεσε τις επευφημίες και τα χειροκροτήματα όσων παρευρίσκονταν στην αίθουσα του οίκου Christie’s.
Μπορεί κανείς να κρίνει τη σημασία της πώλησης, εάν αναλογιστεί ότι το προηγούμενο ρεκόρ κατείχε ο πίνακας Γυναίκες της Αλγερίας του Πικάσο, ο οποίος είχε αγοραστεί σε δημοπρασία το Μάιο του 2015 έναντι 179,4 εκατομμυρίων δολαρίων.
Ο ίδιος ο οίκος πιθανολογούσε ως τιμή πώλησης τα 100 εκατομμύρια δολάρια.
Η τελική προσφορά έγινε στα 400 εκατομμύρια δολάρια και μαζί με τους φόρους η τελική τιμή του έφτασε στα 450,3 εκατομμύρια.
Ο άγνωστος αγοραστής κατάφερε να κατοχυρώσει το έργο, τηλεφωνικά, ύστερα από μάχη προσφορών που κράτησε είκοσι λεπτά.
Επρόκειτο για τον τελευταίο πίνακα του Λεονάρντο ντα Βίντσι που παρέμενε στα χέρια ιδιώτη συλλέκτη.
«Ειναι το Αγιο Δισκοπότηρο για τους ειδικούς των δημοπρασιών»
Ο «Σωτήρας του Κόσμου» είχε πωληθείτο 1958 σε δημοπρασία στο Λονδίνο για 60 δολάρια.
Εικονίζει τον Ιησού Χριστό να φορά μπλε και βαθυκόκκινο χιτώνα και να κρατά στο χέρι του ουράνια σφαίρα ενώ το άλλο είναι ανυψωμένο και θεωρείτο για πολλά χρόνια αντίγραφο, όμως οι ειδικοί που τον εξέτασαν κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι είναι αυθεντικό έργο του Ντα Βίντσι.
Σύμφωνα με τον οίκο δημοπρασιών, σήμερα σώζονται λιγότεροι από 20 πίνακες του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, τα έργα του οποίου ήταν ήδη περιζήτητα την εποχή που ο δημιουργός τους βρισκόταν εν ζωή. Εκτός από το «Σωτήρα του Κόσμου», όλοι οι άλλοι πίνακες ανήκουν σε μουσεία ή ιδρύματα.
Γενικά, είναι πλέον πολύ σπάνιο να δημοπρατούνται έργα παλαιότερα του 19ου αιώνα.
«Για τους ειδικούς των δημοπρασιών, είναι το Αγιο Δισκοπότηρο» είχε πει ο Λοΐζ Γκουζέρ, συμπρόεδρος των τμημάτων μεταπολεμικής και σύγχρονης τέχνης του Christie’s για την αμερικανική ήπειρο, όταν παρουσίασε τον πίνακα για πρώτη φορά στο κοινό.
Σύμφωνα με τον Φρανσουά ντε Πουρτέρ, τον υπεύθυνο για τους παλαιούς πίνακες ζωγραφικής του οίκου, ο πίνακας, που χρονολογείται από το 1500 και έχει συντηρηθεί, ανήκε σε ευρωπαίο συλλέκτη.