Ξεκίνησαν να συλλέγουν μοτίβα από αντικείμενα του παρελθόντος. Κάθε σχήμα αγγείου, κάθε μορφή σε κέντημα ή σε υφαντό ακόμη και θραύσματα μίας λεπτομέρειας από ένα βιομηχανικό κτίριο ή έπιπλο παλιάς αστικής ή εξοχικής κατοικίας μετατράπηκαν σε ενδείξεις του σύγχρονου σχεδιασμού. Το ελληνικό ντιζάιν, ένα κεφάλαιο μετά το σουβενίρ, τη φολκλόρ αναπαράσταση, τη χιουμοριστική ευκολία, άλλαξε υλικά, πειραματίστηκε με τις φόρμες, συναντήθηκε με τους δημιουργούς του. Στο εξής αναμετριέται με τη μόδα του ρούχου, με το στυλ των αξεσουάρ, με τις ιδέες της χειροτεχνίας. Και με ένα παρόν από νέους δημιουργούς του ντιζάιν οι οποίοι ανατρέχουν σε μικρές ομάδες τεχνιτών προσπαθούν να ανασυντάξουν έναν χώρο που παρουσιάζει συλλογές μικρής κλίμακας, αλλά πρωτότυπης έμπνευσης. Η κρίση φαίνεται ότι ήταν το αναγκαίο κακό που χρειάστηκε το ελληνικό ντιζάιν για να ανανεωθεί. Η έτοιμη εισαγόμενη πρόταση ζωής δεν βρίσκει σήμερα πολλά πρόθυμα πορτοφόλια. Οι πειραματισμοί με το καινούργιο δεν ακολουθούν τον ρυθμό όπως γινόταν άλλοτε με τη συχνή αντικατάσταση του ενδυματολογικού μας «περιουσιολογίου». Στο διάστημα των χρόνων της ύφεσης πολλοί ήταν εκείνοι που είχαν ακολουθήσει το ρεύμα της εποχής τους και αγάπησαν τα πάντα γύρω από τη μόδα. Και αφού πρόλαβαν να ολοκληρώσουν σπουδές και επαγγελματική μαθητεία σε διάφορα ατελιέ ή σε διοικητικές θέσεις σε κάποιον οίκο πολυτέλειας του εξωτερικού ή απλά αφέθηκαν σε καλλιτεχνικούς πειραματισμούς, αποπειράθηκαν να πραγματοποιήσουν τις προσδοκίες τους στο εσωτερικό.

Και πάνω στο κύμα μιας παγκόσμιας τάσης για την ανάδειξη στοιχείων της παράδοσης –πείτε το εθνικά, παγκοσμιοποίηση ή μετααποικιακή συνθήκη –ξεκίνησε η ανάδυση του σύγχρονου ελληνικού ντιζάιν βασισμένου περισσότερο στη χειροτεχνία και λιγότερο στην ελλιπή βιομηχανική παραγωγή.

New design

Σε αυτή τη συνθήκη, δύο μουσεία εξελίσσουν τον χαρακτήρα των πωλητηρίων τους και υποστηρίζουν τους νέους σχεδιαστές. Αρχικά τους προσφέρουν τις συλλογές τους προς ερευνητική αξιοποίηση. Στη συνέχεια συνεργάζονται για τη δημιουργία νέων αντικειμένων που η έμπνευσή τους θα συνδέεται με το περιεχόμενο των συλλογών, έχοντας όμως διαφορετική χρήση. Με αυτό το σκεπτικό τα πωλητήρια των Μουσείων Μπενάκη και Κυκλαδικής Τέχνης όπως και οι ιντερνετικές τους διευθύνσεις ( https://www.benakishop.gr/designers.html και https://www.cycladic.gr/shop/group/3) έγιναν χώροι υποδοχής και προβολής νέων δημιουργιών βασισμένων σε παλιές ιστορίες.

Μουσείο Μπενάκη

Η Λενούσα Χολέβα παρουσιάζει στο Μπενάκη τη βυζαντινή συλλογή κοσμημάτων της. Τα μοτίβα της ζωγραφισμένα στο χέρι σε ακρυλικό είναι εμπνευσμένα από τα πρωτογράμματα που διακοσμούσαν το περιθώριο χειρογράφων, κεραμικά πιάτα και ψηφιδωτά. Τα μοτίβα αυτά συνδυάζουν ετερόκλιτα μυθικά στοιχεία από την ελληνιστική τέχνη και την τέχνη της Ανατολής.

Κυκλαδικής Τέχνης

Στο πωλητήριο του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης οι συλλογές από διακοσμητικά αντικείμενα, κοσμήματα και χρηστικά είδη συμπληρώνονται σε σχέση με τη θεματική των περιοδικών εκθέσεων καθώς και με τη συνάφεια που αποκτούν με τον πυρήνα των μόνιμων εκθεμάτων , αντιπροσωπευτικών του προϊστορικού κυκλαδικού πολιτισμού.

Με αφορμή την αρχαιολογική έκθεση «Χρήμα: Σύμβολα απτά στην αρχαία Ελλάδα» η Ελενα Βότση δημιούργησε σειρά κοσμημάτων αποκλειστικά για το Cycladic Shop εμπνευσμένη από τα νομίσματα της έκθεσης. Η έκθεση που εγκαινιάστηκε πρόσφατα έδωσε στη σχεδιάστρια κοσμημάτων τα στοιχεία μιας δικής της «επίσκεψης» στην έννοια της οικονομίας του χρήματος και της αξίας του κοσμήματος.

Τελευταία Νέα