Αυτό που συνέβη χθες το βράδυ με τον Καλάθη συνιστά κλινική περίπτωση: μια –θου, Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου –κλινική περίπτωση Διαμαντίδη!
Προσεβλήθη από αυτή τη… Διαμαντίτιδα ο Νικ και σφράγισε το πέρασμα του Παναθηναϊκού από τον Βόσπορο: πάνω που φουρτούνιαζε η θάλασσα και στένευαν τα Δαρδανέλλια, έριξε τη σανίδα σωτηρίας και έβγαλε κοροϊδευτικά τη γλώσσα όχι τόσο στους θεατές, όσο σε εκείνους που επιμένουν ότι δεν αξίζει τα λεφτά του!
Do it all, ωσαύτως χαρακτηρίζονται τέτοιες πληθωρικές, καταλυτικές και φαντασμαγορικές εμφανίσεις στη γενέτειρά του και όντως ο Νικ τα έκανε όλα. Ολα μα όλα: πέτυχε ατομικό ρεκόρ καριέρας με 29 πόντους, έβαλε 3 στα 4 τρίποντα, τιμωρώντας την άμυνα under των γηπεδούχων, κατέβασε 9 ριμπάουντ, μοίρασε 10 ασίστ και έφτασε μια ανάσα από το triple double div, που αποτελεί τον… οργασμό (sic) κάθε μπασκετμπολίστα.
Και να ‘ταν μονάχα αυτά; Στο κρισιμότερο σημείο του αγώνα (67-62) σκόραρε 10 απανωτούς και 13 από τους τελευταίους 15 πόντους. Αμ’ το άλλο; Σε ένα κομβικό σημείο έστειλε τους διαιτητές να δουν το instant replay για να δώσουν την κατοχή στον Παναθηναϊκό. Στο καπάκι μπουμπούνισε το τρίποντο-προσευχή για το 79-82 και από την τσατίλα του για το άστοχο σουτ στα 12” λύσσαξε στην τελευταία άμυνα και έστειλε τον ΜακΚόλουμ στις δαγκάνες του Γκιστ.
Πλάκα πλάκα, το μόνο που δεν έκανε ο Καλάθης ήταν να ψήσει τα κεμπάπ, αλλά και γι’ αυτό δεν παίρνω όρκο!