Ποια είναι αυτή η δύναμη που κινεί τον όχλο των πιστών της μπάλας;
Που καταφέρνει να προκαλεί σεισμούς από τους πανηγυρισμούς ενός γκολ, όπως συνέβη χθες στο Περού; Που ρίχνει στην κατάθλιψη ολόκληρους λαούς για μία αποτυχημένη προσπάθεια πρόκρισης ή τους βγάζει στον δρόμο για τον ακριβώς αντίθετο λόγο;
Που ενώνει αριστερούς και δεξιούς, πλούσιους και φτωχούς;
Που χωρίζει συζύγους, αδέλφια και φίλους;
Που προκαλεί την ίδια αγωνία στους φιλοσόφους και τους απαίδευτους;
Που σταματά πολέμους για να προσκυνηθούν οι άγιοι της στρογγυλής θεάς;
Που ξεκινά πολέμους για τους αγίους της μπάλας;
Που εμπνέει στοχαστές, ποιητές και συγγραφείς;
Που κάνει τα παιδιά να ονειροπολούν και τους γέροντες να αναπολούν;
Που προκαλεί υστερικούς πανηγυρισμούς και λυγμούς απόγνωσης;
Που οδηγεί ανθρώπους χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τις εστίες τους για να δουν τα ινδάλματά τους;
Που παράγει πολιτική στο πράσινο χαλί;
Που υποκλίνονται μπροστά της βασιλείς, δικτάτορες, πρόεδροι και πρωθυπουργοί;
Που παράγει πλούτο;
Που κάνει διάσημους τους χθεσινούς άσημους;
Την απάντηση προσπάθησαν πολλοί να δώσουν. Αλλοι την πλησίασαν, άλλοι πέρασαν και δεν ακούμπησαν. Την απόλυτη αλήθεια δεν πρόκειται ποτέ κανείς να την αποκαλύψει, γιατί κανείς δεν την κατέχει.
Το ποδόσφαιρο είναι θρησκεία. Ή πιστεύεις ή δεν πιστεύεις. Τα υπόλοιπα είναι για να έχουμε να λέμε…