Ενα από τα ρεκόρ που έχει σπάσει η κυβέρνηση, πέραν φυσικά του χρόνου παραμονής της στην εξουσία εξαιτίας της απόλυτης συνοχής που εμφανίζει στην ψήφιση μνημονιακών νομοσχεδίων, είναι η παντελής έλλειψη ευθιξίας, ή αναγνώρισης έστω, λαθών από τα μέλη της και γενικότερα από τα μέλη της κρατικής διοίκησης. Τα τελευταία τρία χρόνια κανείς δεν αισθάνθηκε ότι έχει την πολιτική ευθύνη για λάθη ή παραλείψεις, κανείς δεν αναγνώρισε σφάλματα, ενώ και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός απέφυγε να δείξει έστω και μία κίτρινη κάρτα σε υπουργό ή υφυπουργό του.
Κατά συνέπεια η εικόνα που προβάλλουν με τη στάση τους είναι πως όλα, στο Μεταναστευτικό, την Υγεία, την Παιδεία, στον τομέα της ασφάλειας των πολιτών γίνονται σωστά και πως εάν συμβαίνει κάτι άσχημο, για αυτό ευθύνονται οι προηγούμενοι. Κάπως έτσι αντιμετώπισε η κυβέρνηση και τη βιβλική καταστροφή στη Δυτική Αττική. Η γραμμή από το Μέγαρο Μαξίμου από την πρώτη στιγμή επικεντρώθηκε στη φράση «διαχρονικές ευθύνες», σε μια προσπάθεια να… χαθεί η δημόσια συζήτηση στο βάθος του χρόνου και να καλυφθούν, επικοινωνιακά, οι ολιγωρίες και η αναβλητικότητα στη λήψη αποφάσεων από το σημερινό κυβερνητικό – κρατικό σύστημα εξουσίας. Η τακτική αυτή όμως κατέρρευσε γρήγορα υπό το βάρος των εξελίξεων (νεκροί, αγνοούμενοι, καταστροφή περιουσίων), από τις καταγγελίες των δημάρχων για τις αγωνιώδεις εκκλήσεις που έκαναν πριν από λίγο καιρό στην Περιφέρεια για την ανάγκη κατασκευής αντιπλημμυρικων έργων αλλά και από τη συμπεριφορά των ίδιων των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που βρίσκονται σε υψηλές θέσεις στην κυβέρνηση και την Αυτοδιοίκηση.
Οι πολιτικές ευθύνες για λάθη και παραλείψεις της κρατικής μηχανής αναμφισβήτητα υπάρχουν, όπως υπήρχαν και κατά το παρελθόν όταν στην εξουσία ήταν το ΠΑΣΟΚ ή η ΝΔ. Οι ευθύνες ξεκινούν, προφανώς, από την κορυφή και τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, ο οποίος έχει και τον απόλυτο έλεγχο της διοίκησης του κρατικού μηχανισμού. Ο Αλέξης Τσίπρας, όταν εξήγγειλε πριν από λίγους μήνες την πολιτική για την καθημερινότητα, θα έπρεπε να εννοούσε και την οχύρωση των πόλεων απέναντι στα ακραία φυσικά φαινόμενα. Ωστόσο, δική του επιλογή ήταν η μείωση κατά ένα δισ. ευρώ του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (προφανώς για να μπορέσει να πετύχει τους δημοσιονομικούς στόχους και να μοιράσει το κοινωνικό μέρισμα) και η περικοπή κονδυλίων, απαραίτητων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ευθύνη του Τσίπρα είναι και η γρήγορη αποκατάσταση των σοβαρών ζημιών που υπέστη η Δυτική Αττική αλλά και η αποζημίωση σε εκείνους που είδαν μέσα σε λίγα λεπτά την περιουσία τους να μετατρέπεται σε λάσπη. Ο Πρωθυπουργός όμως θεώρησε σκόπιμο να κάνει μια ολιγόλεπτη στάση (καθ’ οδόν προς το αεροδρόμιο Ελευσίνας απ’ όπου αναχώρησε για το Γκέτεμποργκ και τη σύνοδο κορυφής) και να προεδρεύσει σύσκεψης, κατά τη διάρκεια της οποίας έδωσε τη γενικόλογη δέσμευση ότι «όλα θα κινηθούν γρήγορα».
Κεντρική θέση στο κάδρο των ευθυνών, μοιραία, έχει η περιφερειάρχης Αττικής Ρένα Δούρου. Η επιλογή της να κρυφτεί τα πρώτα 24ωρα δεν απέδωσε και όταν υπό την πίεση των γεγονότων αναγκάστηκε να τοποθετηθεί δημόσια δεν έδωσε καμία πραγματικά πειστική εξήγηση. Η προσφυγή της στη Δικαιοσύνη ερμηνεύθηκε ως ένα επικοινωνιακό τρικ χωρίς ουσία και η χαριστική βολή ως προς τις ευθύνες του τομέα της προέκυψε με την αποκάλυψη ότι υπήρχε από το 2015 μελέτη για την κατασκευή αντιπλημμυρικών έργων στην περιοχή που επλήγη τώρα, ύψους 11 εκατομμυρίων ευρώ, η οποία όμως έμεινε θαμμένη στα συρτάρια της Περιφέρειας.
ΕΤΟΣ… ΣΠΙΡΤΖΗ. Εκτός εικόνας δεν μπορεί να παραμείνει και ο υπουργός Υποδομών Χρήστος Σπίρτζης, ο οποίος έναν χρόνο πριν δήλωνε με βεβαιότητα ότι το 2017 οι επενδύσεις θα γίνουν σε αντιπλημμυρικά έργα και όχι σε πλατείες. Τέλος, ο υπουργός Εσωτερικών Πάνος Σκουρλέτης, ως κρίκος μεταξύ κυβέρνησης και Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όφειλε να γνωρίζει τις ανάγκες και να πιέσει το Μέγαρο Μαξίμου και το υπουργείο Υποδομών προς την κατεύθυνση της υλοποίησης των απαραίτητων έργων.
Σε κάθε περίπτωση, οι πολιτικές ευθύνες υπάρχουν και εάν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στην αντιπολίτευση θα είχε ζητήσει μετά βεβαιότητας όχι μόνο την παραίτηση τριών – τεσσάρων υπουργών αλλά πιθανόν και του συνόλου της κυβέρνησης. Τώρα, το βέβαιο είναι ότι κανείς δεν πρόκειται να παραιτηθεί και πως για όλα θα ευθύνεται στο τέλος ο… κακός καιρός!
Τελευταία Νέα