«Με τον ήλιο τα βάζω, με τον ήλιο τα βγάζω, τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;» διερωτάται η λαϊκή θυμοσοφία. Και η παροιμία αυτή δείχνει εξαιρετικά δημοφιλής στο Μαξίμου το τελευταίο διάστημα, καθώς τίποτα δεν εξελίσσεται με βάση τον σχεδιασμό του Αλέξη Τσίπρα και των συνεργατών του.
Από τη στιγμή που στην Αθήνα έφτασαν θετικά μηνύματα για την τρίτη αξιολόγηση και εκδηλώθηκε η στήριξη θεσμών και κυβερνήσεων, μοναδικό μέλημα του πρωθυπουργικού επιτελείου ήταν ο «βομβαρδισμός» της κοινής γνώμης με θετικές ειδήσεις. Η καθημερινότητα, ωστόσο, στη διαχείριση της οποίας ούτως ή άλλως έπασχε εξαρχής η κυβέρνηση, την εκδικείται και η πραγματικότητα που βιώνει είναι σκληρή.
Η τραγωδία ανέδειξε μάλιστα δεδομένες αδυναμίες του κρατικού μηχανισμού, αλλά κυρίως την αμηχανία του Μαξίμου. Ο Αλέξης Τσίπρας κατέφυγε σε συσκέψεις και δηλώσεις, έβαλε εμμέσως στο κάδρο των ευθυνών την περιφερειάρχη Αττικής Ρένα Δούρου και επισκέφθηκε τις πληγείσες περιοχές με χαρακτηριστική καθυστέρηση και σε απολύτως αποστειρωμένο περιβάλλον. Το σημαντικότερο: δεν κατόρθωσε να πείσει την κοινή γνώμη για την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να διορθώσει αδυναμίες και να πατάξει παθογένειες, περιοριζόμενος στη γνωστή επικοινωνιακή τακτική «για όλα φταίνε οι προηγούμενοι».
Αμμοθύελλα. Την ίδια στιγμή, η «καυτή» υπόθεση της πώλησης πολεμικού υλικού στη Σαουδική Αραβία και η εμπλοκή Καμμένου εξακολουθούν να κηλιδώνουν το προφίλ της κυβέρνησης, ιδιαίτερα από τη στιγμή που προσωπικά ο Τσίπρας έχει επιλέξει να στηρίξει με κάθε κόστος τον συγκυβερνήτη του. Η παρέμβαση της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου και η διερεύνηση της υπόθεσης από την εισαγγελέα Διαφθοράς, μετά και τις αποκαλύψεις των «ΝΕΩΝ», προμηνύουν νέες εξελίξεις και επιπλέον φέρνουν «τούμπα» τα περί ηθικού πλεονεκτήματος της κυβέρνησης, που στριμώχνεται και από τον κοινοβουλευτικό έλεγχο της σκοτεινής υπόθεσης. Παράλληλα, ακυρώνουν εν τη γενέσει της την προσπάθεια του Πρωθυπουργού να ταυτίσει τη ΝΔ και προσωπικά τον Κυριάκο Μητσοτάκη με τη διαφθορά, τη διαπλοκή και τη φοροδιαφυγή εξαιτίας των εγχώριων αναφορών στα εξωχώρια Paradise Papers.
Ο Πρωθυπουργός δεν θα εγκαταλείψει πάντως τη στρατηγική της ακραίας πόλωσης. Αντιθέτως, πιεζόμενος πλέον και από τις εξελίξεις στην Κεντροαριστερά, θα χρησιμοποιήσει την τακτική του διπλού ρόλου: σοβαρό, διαλλακτικό και υποχωρητικό απέναντι στους δανειστές προφίλ στο εξωτερικό και αντιθέτως επιθετικό προς την αντιπολίτευση και ταυτόχρονα φιλολαϊκό προφίλ στο εσωτερικό.
Σε συνδυασμό με τις παροχές και λοιπές εξαγγελίες –με κορωνίδα το κοινωνικό μέρισμα -, οι χειρισμοί του Πρωθυπουργού φέρνουν ξανά στο προσκήνιο εκλογικά σενάρια, δίχως να αποκλείονται οι αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα. Αποτελεί, άλλωστε, κοινό μυστικό ότι η ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης θα «ξεκλειδώσει» το ανακάτεμα της τράπουλας, ακριβώς για να εξασφαλίσει ο Τσίπρας εσωκομματική νηνεμία στον δρόμο προς τις κάλπες.
Μιλώντας δε για Κεντροαριστερά, είναι ξεκάθαρο πως η μεγάλη συμμετοχή στις εκλογικές διαδικασίες για τον νέο φορέα ακυρώνει στην πράξη τα σχέδια Τσίπρα να μετακινήσει τον ΣΥΡΙΖΑ στον πολιτικό χάρτη και να επικαλύψει τον ευρύτερο χώρο. Ο προσδιορισμός που έδωσε μάλιστα για τη μεσαία τάξη –που αποτελεί παραδοσιακά τη ραχοκοκαλιά του πολιτικού Κέντρου –ο Ευκλείδης Τσακαλώτος στη Βουλή, μιλώντας για τετραμελή οικογένεια με συνολικό ετήσιο εισόδημα 18.000 ευρώ, ισοδυναμεί με μια έμμεση ομολογία φτωχοποίησής της από τις πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ και του τρίτου Μνημονίου.
Ομως, τρομάζει την κυβέρνηση για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι η κοινωνική αναταραχή και ο δεύτερος οι αντιδράσεις των δικών της στελεχών. Παρά τις διαβεβαιώσεις Τσακαλώτου ότι οι πλειστηριασμοί θα αφορούν στρατηγικούς κακοπληρωτές και ακίνητα πολύ μεγάλης αξίας, πολλοί βουλευτές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ εκτιμούν πως θα συμβεί το αντίθετο. Αρα, κατά την ανάγνωσή τους, το εν λόγω ζήτημα θα αποδειχθεί καθοριστικότερο για την επιβίωση της κυβέρνησης ακόμη και από τις περικοπές συντάξεων, τις αυξήσεις φόρων ή τη χαμένη μάχη της καθημερινότητας.