Η Κεντροαριστερά έχει πλέον καινούργιο ηγέτη, τη Φώφη Γεννηματά, που εξελέγη έπειτα από μια «βασανιστική», αλλά πλήρως «διάφανη» διαδικασία (όπως ακριβώς απαιτεί το ιδανικό μιας ανοικτής κοινωνίας για την οποία μιλούσε ο Καρλ Πόπερ).
Και εναπόκειται πλέον στη Φώφη Γεννηματά να αποδείξει ότι έχει «εμπνέουσα αξία» (inspirational value) και πως μπορεί να διαπαιδαγωγήσει τους έλληνες πολίτες με έναν καινούργιο τρόπο σκέψης.
Θα τα καταφέρει; Κανείς δεν ξέρει!
Ομως πάνω από όλα η Φώφη Γεννηματά πρέπει να απομακρυνθεί από την καταραμένη κληρονομιά της παραδοσιακής Αριστεράς του 20ού αιώνα, η οποία συνίστατο στον αδιάλειπτο κατακερματισμό της σε μικρά «γκρουπούσκουλα» και ομάδες!
Ετσι είναι απαραίτητο να καταγραφεί το εξής σημαντικό μέγεθος: εάν δεν είναι συνεχώς «παρόντες» σε αυτό το εγχείρημα οι ηγέτες που εξέφρασαν τον συμβολισμό της διεύρυνσης, δηλαδή ο Γιώργος Καμίνης και ο Σταύρος Θεοδωράκης, τότε οι εξελίξεις θα είναι σίγουρα κακές (γιατί οι ανωτέρω ηγετικές προσωπικότητες αντιπροσωπεύουν κάποιους «ευαίσθητους» κοινωνικούς χώρους)!
Επιπλέον, μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί να ηττηθεί ιδεολογικά ο «μακιαβελιστής» πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας που βύθισε την Ελλάδα μέσα στο ψέμα και την εικονικότητα και προσπάθησε να επιβάλει μια μορφή πολιτικής τυραννίας (αφού κάθε διαφορετική φωνή που εκφραζόταν από εφημερίδες ή διανοούμενους αντιμετωπιζόταν από το αυταρχικό καθεστώς Τσίπρα με αγωγές στα δικαστήρια)!
Επομένως, εάν το παραπάνω κεντροαριστερό εγχείρημα χάσει τον ενοποιητικό του χαρακτήρα και απομονωθεί στο «μικρό παραδοσιακό ΠΑΣΟΚ», τότε ο κόσμος θα ταυτίζει περισσότερο την εκκολαπτόμενη σοσιαλδημοκρατική παράταξη με οτιδήποτε «κακό» έχει διαχρονικά εκθρέψει αυτός ο χώρος (π.χ. την περίοδο Τσοχατζόπουλου και τη διαφθορά που επικρατούσε τότε) και αυτό θα είναι καταστροφικό!
Και το γεγονός τούτο θα σταθεροποιεί ακόμη περισσότερο το καταπιεστικό καθεστώς Τσίπρα (και τις λούμπεν «αφηγήσεις» τύπου Καρανίκα που το υποστηρίζουν).
Ομως πάνω από όλα η κυοφορούμενη Κεντροαριστερά είναι αναγκαίο να είναι «η Κεντροαριστερά των φτωχών και των αδυνάτων».
Μέχρι σήμερα δεν έχουμε ακούσει σχεδόν τίποτε για το ποιους θα αντιπροσωπεύει (κυρίαρχα) το νέο κόμμα. Και αυτό είναι ένα τεράστιο έλλειμμα στη σημερινή χρεοκοπημένη Ελλάδα των πολλών φτωχών και «αποκλεισμένων», αν σκεφθεί κανείς μάλιστα ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε εγκαίρως προσδιορίσει ότι το κόμμα του θα εκπροσωπεί τους «μη προνομιούχους» (έστω και αν η ταυτότητα τούτη θόλωσε αργότερα από τους «διεφθαρμένους» της περιόδου εκείνης).
Συμπέρασμα; Μόνο με μια ενωμένη Κεντροαριστερά θα ηττηθεί συνολικά η ψεύτικη Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ που κηλίδωσε όλα τα προοδευτικά οράματα!
Ο Γρηγόρης Καλφέλης είναι καθηγητής της Νομικής Σχολής στο ΑΠΘ
