Φρένο στην εκλογική σεναριολογία επιχείρησε να βάλει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάγερ. «Δεν υπάρχει κανένας λόγος για συζητήσεις πανικού για νέες εκλογές», δήλωσε στην κυριακάτικη «Βελτ αμ Ζόνταγκ». Το γεγονός ότι οι διαπραγματευτές για την «Τζαμάικα» μάχονται για τα μεγάλα ζητήματα όπως το Προσφυγικό και το κλίμα, «δεν πρέπει να είναι μειονέκτημα για τη δημοκρατία» πρόσθεσε.
Με το βλέμμα στην ΕΕ, ο Σταϊνμάγερ ζήτησε κατανόηση για την αδυναμία να ληφθούν θεμελιακές ευρωπαϊκές αποφάσεις στην περίοδο σχηματισμού κυβέρνησης στη Γερμανία.
Ασκησε όμως και πίεση στα γερμανικά κόμματα να αξιοποιήσουν τη συγκυρία της προεδρίας Μακρόν στη Γαλλία. «Θα πρέπει να είμαστε ευτυχείς στη Γερμανία που ο Μακρόν έγινε πρόεδρος της Γαλλίας επιλέγοντας στον προεκλογικό αγώνα συνειδητά φιλευρωπαϊκή και φιλογερμανική στάση κόντρα σε μια ισχυρή κοινή γνώμη», είπε ο Σταϊνμάγερ. Οποιος γνωρίζει τον Μακρόν, συνέχισε, δεν πρέπει να αιφνιδιάστηκε που στην ομιλία του στις 26 Σεπτεμβρίου στη Σορβόννη «διατύπωσε συγκεκριμένες προσδοκίες» από το Βερολίνο. «Είμαι βέβαιος ότι αυτή η δυναμική της ομιλίας του στη Σορβόννη θα βρει ανταπόκριση στη μελλοντική κυβέρνηση της Γερμανίας. Σε κάθε περίπτωση είμαι πολύ ευτυχής που η Γαλλία επανακάμπτει, αποκτά αυτοπεποίθηση και αναζητά τη στενή συνεργασία με τη Γερμανία», σημείωσε ο Σταϊνμάγερ.
«Η Γερμανία δεν μπορεί να περιμένει, η Ευρώπη δεν μπορεί να περιμένει», είχε τονίσει προ ημερών ο πρόεδρος του SPD Μάρτιν Σουλτς. Οσο ένθερμη και ολοκληρωμένη είναι η πρόταση του Μακρόν για τις μεταρρυθμίσεις στην ΕΕ και την ευρωζώνη τόσο αποστασιοποιημένη ήταν μέχρι τώρα η απάντηση του Βερολίνου. Η ευρωπαϊκή πολιτική κρατήθηκε στην ουσία εκτός προεκλογικού αγώνα. Κανείς δεν ήθελε να δώσει τροφή στην αντιευρωπαϊκή πολιτική της Εναλλακτικής για τη Γερμανία, είτε να ενισχύσει τις ευρωσκεπτικιστικές τάσεις στους Φιλελεύθερους και τους Χριστιανοκοινωνιστές. Αλλά και μετά τις εκλογές δεν θα προχωρήσει καμία πρωτοβουλία στην ευρωπαϊκή ατζέντα μέχρι να αποκτήσει το Βερολίνο κυβέρνηση για την επόμενη τετραετία. Αποτυχία της «Τζαμάικας» σημαίνει ότι η Ευρώπη θα περιμένει ακόμη περισσότερο.
