Οι γυναίκες πολιτικοί δεν είναι πολλές στον ανδροκρατούμενο κόσμο μας. Αλλά οι χρονικές συμπτώσεις συνδέουν μερικές φορές απροσδόκητα τις τύχες τους. Η περασμένη Κυριακή, για παράδειγμα, σημαδεύτηκε από τη νίκη της Φώφης Γεννηματά, που αναμένεται να την καταστήσει ρυθμιστικό παράγοντα στις επόμενες εκλογές, και από την ήττα της Ανγκελα Μέρκελ, που μπορεί να την οδηγήσει ακόμη και στην έξοδο.
Μια συνηθισμένη ατάκα στο ποδόσφαιρο είναι ότι νίκησε ο καλύτερος. Ή ότι η τάδε ομάδα ήταν καλύτερη, αλλά έχασε τόσο πολλές ευκαιρίες που τελικά η μπάλα την τιμώρησε. Για την επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ήταν η καλύτερη. Επειδή δεν νίκησε έναν αντίπαλο, αλλά οκτώ, έστω κι αν αρκετοί από αυτούς έπαιζαν σε χαμηλότερες κατηγορίες. Επειδή αξιοποίησε τις ευκαιρίες που δημιουργούσε. Κι επειδή είχε μαζί της την κερκίδα. Τόσο τους οπαδούς της, που προσβλέπουν στην εκδίκηση του ΠΑΣΟΚ, όσο και πολλούς από τους αντιπάλους της, που πιστεύουν ότι η περίοδος μέχρι τις εκλογές είναι έτσι κι αλλιώς χαμένη για την Κεντροαριστερά και κατά συνέπεια ο αρχηγός της αποτελεί καμμένο χαρτί.
Αλλά μέχρι τις εκλογές θα μεσολαβήσουν πολιτικά συμβούλια, συνέδρια και αρκετές δοκιμασίες στη Βουλή. Και το ερώτημα είναι αν η Φώφη Γεννηματά θα εξακολουθήσει να βάζει γκολ σε κάθε ευκαιρία που δημιουργεί. Ο μεγαλύτερός της σύμμαχος είναι η μαχητικότητά της. Και ο πιο επικίνδυνος εχθρός της, η ξύλινη γλώσσα. Σε χθεσινή της συνέντευξη σε ραδιοφωνικό σταθμό είπε ότι διάλογος με τον Τσίπρα δεν μπορεί να γίνει επειδή «κυβερνά με ακροδεξιά στοιχεία και υλοποιεί τις πιο συντηρητικές, νεοφιλελεύθερες πολιτικές». Το πρώτο λύνεται, οι συριζαίοι ονειρεύονται να απαλλαγούν από τον Καμμένο. Το δεύτερο τι ακριβώς σημαίνει;
Κλισέ έχει γίνει και η ενότητα. Ολοι την επικαλούνται, αλλά λίγοι εργάζονται πραγματικά γι’ αυτήν. Η αρχηγός του ΠΑΣΟΚ έκανε χθες ένα συμβολικό βήμα καλώντας τους βουλευτές του Ποταμιού να σβήσουν μαζί τα κεριά της τούρτας των γενεθλίων της. Η συνέχεια όμως θα είναι πιο δύσκολη. Για να γίνει ο νέος φορέας ένα πραγματικά σύγχρονο, μεταρρυθμιστικό, ευρωπαϊκό και πολυσυλλεκτικό κόμμα, πρέπει να κάνει τολμηρά ανοίγματα. Να απαλλαγεί από πολλά βαρίδια. Και να αρθρώσει έναν νέο λόγο. Μόνο έτσι θα αποδείξει ότι πράγματι «τα όνειρά μας είναι πιο δυνατά από τις αναμνήσεις μας».
Οσο κι αν ανήκουν σε διαφορετικά ιδεολογικά στρατόπεδα, η Γεννηματά έχει να πάρει πολλά μαθήματα από τη Μέρκελ. Να ακούει, για παράδειγμα. Να είναι έτοιμη να εγκαταλείψει μια πάγια θέση της αν κρίνει ότι είναι λανθασμένη ή ξεπερασμένη. Και να μην παρασύρεται από τις σειρήνες του λαϊκισμού. Σε μια πολιτική ζωή που καθορίζεται συχνά από τον Καμμένο, τον Πολάκη και τον Καρανίκα, η Κεντροαριστερά έχει την ευκαιρία να ξεχωρίσει δείχνοντας ευγένεια και ήθος.
